استاد راهنما:سرکار خانم غفوری

استاد داور:جناب آقای دکتر نقیه

پژوهشگر :آرزو آقامحمدی

زمستان1394

چکیده

انحرافات اخلاقی، به معنی از اصول اخلاقی دست کشیدن و کارهای ناشایسته کردن می باشد. انحراف یعنی خم شدن، کج شدن و کج راهی است و اخلاق نیز به سجایا و صفات درونی که با چشم دیده نمی شود و آن صفات در گفتار و رفتار فرد ظهور و بروز پیدا می کند. گفته می شود. در عصری که یکی از مشخصه های آن بحران هویت و شیوع و گسترش رذایل اخلاقی است و گستردگی ارتباطات نیز دسترسی به پیام های غیر اخلاقی را تسهیل نموده است، بسیاری از افراد جامعه با فراموشی ارزش های اخلاقی، هر روز پیش از پیش مسیر تنزل در خصایص والای انسانی را طی می کنند از این رو انحرافات اخلاقی و بیان و ریشه ها و عوامل پیدایش آن می تواند بزرگ ترین گام در جهت آگاهی دادن به افراد و تنبیه و بیداری آنها به شمار آید.

مهمترین انحرافات اخلاقی را می توان در مواردی چون حسد، تکبر، ریا و ریبه خلاصه نمود که این صفات بیشتر ریشه در عواملی چون دشمنی، عزت طلبی، تکبر، طمع، جهل و بخل دارند. و مهمترین رذایل و انحرافات رفتاری عبارتند از: اسراف، کفران نعمت و روی آوردن به لهو ولعب که به علت حسادت، وسواس، عدم معرفت و آگاهی و جهل و مشکلات عصبی و شهوت جنسی به وجود می آیند.

شوخی کردن و مسخره کردن افراد، سخن بی ربط گفتن، فرو رفتن در باطل، فحش و بدزبانی، لعن و نفرین و غیبت از دیگر رذایلی است که این رذایل ریشه در کینه و دشمنی، خشم، حسد و حرص دارند.

از انحرافات دیگر قطع صله رحم، ترک امربه معروف و نهی از منکر، دشمنی، خشم و غضب می باشند که بیشتر ریشه در لجبازی، قهرکردن افراد با هم و عداوت، بخل و رفعت طلبی افراد دارد. و در نهایت به این مطلب رسیدیم که هریک از صفات اخلاقی به گونه ای به هم تنیده شده اند که یک نوع رابطه سبب و مسببی بین این صفات برقرار است.

کلیدواژه ها: انحراف، اخلاق، رفتار.