مفضّل می گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: آنگاه که در أظلّه (عالم ارواح یا عالم مثال یا عالم ذر) بودید به چه کیفیت بودید؟

فرمود: نزد پروردگار خود بودیم، کسی جز ما نزد او نبود. در سایه سبزی بودیم. و خدا را تسبیح و تقدیس و تهلیل و تمجید می گفتیم، و هیچ فرشته مقرّب و جان داری غیر ما نبود تا آنکه خدا آفرینش چیزها را اراده کرد. پس آنچه خواست، چنانکه خواست از ملائکه و غیر آنها، آفرید، و سپس علم آن را را به ما رسانید.

برگرفته از کتاب گنجینه نور، جلد اول.