روز اول

بنا بود برويم عمليات. اولين روزي بود كه به سمت خط مقدم مي رفتيم. سوار كاميون بنز شديم. رانند ه كه مي توانست بفهمد ما تا چه اندازه پياده ايم و ناشي، آمد روي ركاب و گفت: به محض اينكه صداي گلوله توپ يا خمپاره شنيديد مي خوابيد كف ماشين. حركت كرد. صداي شليك توپ از فاصله دو كيلومتري كه به گوش مي رسيد، همه خيز مي رفتيم، مي افتاديم روي سر و كله هم و گاهي راننده نگه مي داشت و مي آمد ما را زير چشمي از آن بالا نگاه مي كرد و در دلش به ترس ما و اينكه به دليل نابلدي هر چه ميگفت به حرفش گوش مي كرديم،‌ مي خنديد. خيلي لذت مي برد.

                                                                 برگرفته از سایت آوینی

رسول خدا-صل الله علیه- فرمودند: « هرکه خداوند به او لقب سپاسگذار و زبان مشغول به یاد خدا و همسری مؤمن که او را در امور دنیا و آخرت یاری کند ببخشد، نیکی دنیا و آخرت را به او داده و از عذاب آتش باز داشته است»
برگرفته از نشریه بشارت(شماره 74) – صفحه 14

خدایا همه چیز را به من ارزانی داشتی و بر همه شکر کردم ، جسم سالم و زیبا دادی، پای قوی و تند و چالاک عطا کردی. بازوان توانا و پنجه هنرمند بخشیدی, فکر عمیق و ذهن شدید دادی، از همه چیز و از همه زیباییها و از همه کمالات به حد نهایت به من عطا کردی و بر همه اش شکر می گذارم . اما ای خدای بزرگ یک چیز بیش از همه چیز بر من ارزانی داشتی که نمی توانم شکرش را به جا بیاورم و آن درد و غم بود.
درد و غم از وجودم اکسیری ساخت که جز حقیقت چیزی نجوید ، جز فداکاری راهی برنگزیند و جز عشق چیزی از آن ترشح نکند.
گوشه ای از مناجات های شهید مصطفی چمران.
کتاب زمزم عشق، دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی، ص 13.

حرص نخور
عبدالله با بچه ها خیلی باصبر رفتار می کرد. هر چه می پرسیدند، جواب میداد؛ بابا این چیه؟ اون چیه؟ این چرا این شکلیه؟ سؤال هایی که معمولاً بچه های کوچک  می پرسند من خسته می شدم، می گفتم چه حوصله ای داری ! ولی او سعی می کرد با عمل خودش به بچه ها بفهماند چه کاری درست است و چه کاری اشتباه. یک بار حسین و هادی سر اسباب بازی دعوایشان شده بود. موهای همدیگر را می کشیدند. من سعی کردم جدایشان کنم . پدرشان سر رسید و گفت: لباس های این ها را بپوشان می خواهم ببرمشون بیرون. دو نفرشان را باهم می خواست ببرد. یک ساعت بعد برگشت. دیدم موهای هر دو را از ته تراشیده بود. گفتم: چرا این کار را کردی؟ خندید و گفت: «از دعواهاشون کم کردم که تو حرص نخوری.» (همسر شهید عبدالله میثمی)
Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ /> برگرفته ازویژه نامه همسفر (3) –صفحه8 1

خرید خانه با من
وارد خانه که می شد، آنقدر شوق داشت که گویی مدت هاست ما را ندیده. مهربان بود، مهربان. زیاد اهل حرف زدن نبود ، بیشتر به تمام حرف های ما دل می داد. اگر از رفتاری یا چیزی ناراحت می شد بیشتر سعی می کرد به جای برخورد و یا حتی تذکر، شرایط را به گونه ای فراهم کند ، تا تغییرات مورد نظرش خود به خود اتفاق بیفتاد و جالبتر این که با وجود مشغله های گوناگون و سنگینی که داشت، اما هیچ وقت خرید خانه را فراموش نمی کرد.(همسر شهید مرتضی آوینی)

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

برگرفته ازویژه نامه همسفر (3) –صفحه8 1