در برخی روایات آمده است كه در روز قیامت غیبت كننده گوشت خود را می‌خورد. مرحوم شیخ صدوق به سند خود از امام علی (ع) نقل می‌کند كه در ضمن موعظه های خود به نوف البكالی فرمود:"… از غیبت دوری كن، زیرا غیبت نان و خورش سگ‌های آتش است. ای نوف! دروغ‌گوست كسی كه فكر می‌کند حلال زاده است در حالی كه گوشت‌های مردم را با غیبت كردن می‌خورد. “

در روایت دیگری از پیامبر اكرم (ص) آمده است كه :” كسی كه فرد مسلمانی را غیبت كند، روزه‌اش باطل گردد و وضویش شكسته شود و در قیامت در حالی محشور می‌شود كه از دهانش بویی بدتر از مردار به مشام می‌رسد، به طوری كه اهل قیامت از بوی او در عذاب خواهند بود. “

همچنین انس بن مالك به نقل از رسول خدا (ص) می‌گوید:” در شب معراج بر قومی گذر كردم كه روی خود را با چنگال خویش خراش می‌دادند. از جبرئیل پرسیدم: این‌ها چه كسانی هستند؟ گفت: این‌ها كسانی هستند كه غیبت مردم را می‌کردند و آبروی مردم را می‌بردند. ” كسی كه تلاش می‌کند عیب‌های پوشیده مردم را برملا كند، خداوند او را رسوا خواهد كرد. چنان كه امام صادق (ع) به نقل از رسول خدا (ص) فرمود:” ای كسانی كه به زبان اسلام آورده‌اید و ایمان به قلب شما وارد نشده است! مسلمانان را سرزنش نكنید! و عیب‌های پوشیده آن‌ها را جستجو نكنید! زیرا كسی كه پوشیده های آن‌ها را جستجو كند، خداوند پوشیده‌هایش را جستجو كند، افتضاح نماید، اگر چه در خانه‌اش باشد. ” فردی كه عیب‌های پوشیده مردم را افشا می‌کند؛ چون مردم ناموس الهی‌اند، هتك حرمت الهی كرده است. پس در این عالم و آن سرا رسوا خواهد شد.

در روایتی از امام باقر علیه‌السلام آمده كه رسول خدا (ص) در معراج از خداوند پرسید: ” ای پروردگار! حال مؤمن نزد تو چگونه است؟ فرمود، ای محمد! كسی كه دوستی از من را اهانت كند، پس همانا به محاربه با من اقدام كرده است…” در روایتی دیگر از امام صادق علیه‌السلام آمده است كه غیبت كردن سبب خروج از ولایت الهی و ورود در ولایت شیطان می‌شود.

چه کار کنیم که دروغ نگوییم؟
دروغگو گمان مي كند با راستگويي , شخصيت خود را از دست مي دهد يا با دروغ گفتن شخصيت تازه و بهتري به دست مي آورد.

دروغ گویی يك بيماري رواني است كه دلايل فراواني مي تواند داشته باشد كه مهم ترين آنها از روبه رو شدن با واقعيات يا مكافات عمل يا سرزنش مردم و است بدين معنا كه دروغگو گمان مي كند با راستگويي , شخصيت خود را از دست مي دهد يا با دروغ گفتن شخصيت تازه و بهتري به دست مي آورد.

عده اي نیز به واسطهء به دروغ گفتن مبادرت مي كنند. گروهي ديگر به واسطهء چيرگي قوهء تخيل بر تعقل شان ,از گفتن دروغ مي برند. بدين ترتيب , اولين راه ترك اين عادت , شناسايي علل و عوامل ابتلابه آن است پس از آن انسان بايد با توجه به حرمت گناهي كه انجام مي دهد و شدت و حدّت عذابي كه در آخرت دارد و ضرر و زيان هاي فراواني كه در اثر كشف دروغ عايدش مي گردد, از گفتن دروغ اجتناب كند. با اين حال سه مرحلهء مهم را در ترك اين عادت بايد سپري نمود:

1ـ آگاه بودن از لحظه لحظه زندگي و آن چه روي داده است , به جهت دوري از غفلت و غلبهء احساسات بر افكار.

2ـ اختيار نمودن سكوت , مگر در حال ضرورت , و عادت به آن.

3ـ تفكر قبل از سخن گفتن و انتصاب بهترين و كوتاه ترين راه براي انتقال مفهوم و معنا مسلّماً اين سه راه در ترك ساير گناهان زبان مانند ناسزا, تهمت , غيبت , تمسخر, ياوه گويي و… مؤثر و مفيد خواهد بود.

منبع:پایگاه اطلاع رسانی استاد شیخ حسین انصاریان

بنا بر گفته امام خميني‌(ره) «انسان بايد در همه موارد، از حيله‌هاي نفساني ايمن نباشد و با کمال دقت و احتياط مشي (رفتار) کند و درصدد عذرتراشي نباشد که يکي از موارد استثناء را بدست آورده و به عيب‎جويي و بذله‌گويي سرگرم شود. حيله‌هاي نفساني بسيار دقيق است، ممکن است انسان را از راه شرع گول زند و در هلاکت بيفکند. ولي انسان بايد در نظر داشته باشد که آيا غيبت او به خاطر خداوند است يا انگيزه او سيراب کردن نفس خويش و خنکي دلِ خويش است»

در مواردي، غيبت کردن جايز است که به بعضي از آنها اشاره مي‌کنيم:‌

۱- در مقام مشورت در کارهاي مهم، يعني اگر شخصي درباره‌ي ديگري مشورت خواست، ما مي‌توانيم عيب‌هاي آن فرد را به مشورت کننده بگوييم.
۲- براي رد سخن و عقيده‌ي باطل اشخاصي که داراي چنين اعتقاداتي هستند، نقل سخت و عيب سخن آنها جايز است، تا مبادا مردم دنباله رو آنها شوند.
۳- براي گواهي دادن نزد قاضي، بايد حقيقت را گفت گرچه غيبت باشد.
۴- براي اظهار مظلوميت، بيان کردن ظلم ظالم مانعي ندارد.
۵- کسي که بدون حيا و آشکارا گناه مي‌کند، غيبت ندارد.
۶- براي رد ادعاي پوچ، غيبت مانعي ندارد. کسي که مي‌گويد: من مجتهدم، دکترم، سيدم، و ما مي‌دانيم که او اهل اين صفات نيست، جايز است به مردم آگاهي دهيم تا فريب نخورند.

آیات ۷۵ و ۷۶ از سوره «توبه» درباره زیاده خواهی افراد بر خلاف خیر و مصلحتشان اشاره می‌کند که در ادامه به متن، ترجمه و حکایتی پیرامون آن اشاره می‌شود:

متن آیه:

«وَمِنْهُمْ مَنْ عَاهَدَ اللَّهَ لَئِنْ آتَانَا مِنْ فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَکُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِینَ ( ۷۵ ) فَلَمَّا آتَاهُمْ مِنْ فَضْلِهِ بَخِلُوا بِهِ وَتَوَلَّوْا وَهُمْ مُعْرِضُونَ»

ترجمه آیه:

“بعضی از آنها با خدا پیمان بسته بودند که اگر خداوند ما را از فضل خود روزی دهد، قطعا صدقه خواهیم داد و از صالحان (و شاکران) خواهیم بود ( ۷۵ ) اما هنگامی که خدا از فضل خود به آنها بخشید، بخل ورزیدند و سرپیچی کردند و روی برتافتند(۷۶)

حکایتی پیرامون زیاده خواهی آدمی:

مسلمان فقیری از مدینه (‌ثعلبه بن حاطب)‌ از پیامبر(ص) درخواست کرد تا دعا کند خداوند او را ثرورتمند کند.

آن حضرت فرمود:

“مال اندکی که شکرش را ادا کنی بهتر از مال زیادی است که از عهده‌ی شکرش برنیایی.”

ثعلبه گفت:

اگر خدا عطا کند، همه‌ی حقوق واجب آن را خواهم داد.

پس به دعای آن حضرت، ثروتش افزون شد تا آنجا که دیگر نتوانست در نماز جمعه و جماعت شرکت کند.

وقتی مامور گرفتن زکات نزد او رفت، وی به آن مامور گفت:

ما مسلمان شدیم که جزیه ندهیم.

فخر رازی می‌گوید:

ثعلبه از کار خود پشیمان شد و زکات خود را نزد پیامبر (ص) آورد، ولی آن حضرت نپذیرفت.

آری، انسان نمی‌داند صلاح و خیرش در چیست، لذا گاهی با اصرار، چیزی را می‌خواهد که به زیان اوست، پس باید به داده‌های خدا قانع بود

فرهنگ نیوز

مشکلات اقتصادی در خانواده، گاها انسان را به فکر کارهایی وا می دارد که شرع و عرف آن ها را ناپسند می داند و همگان بر این باورند که ایمان در شرایط سخت و دشوار خود را نشان می دهد.

ماجرایی که در ذیل می خوانید اتفاق بسیار جالبی است که نشان می دهد پول حلال خصوصا اگر از دستگاه امام حسین علیه السلام به دست آمده باشد به هیچ عنوان به یغما نمی رود و احدی نمی تواند آن را بدزدد.

حجت الاسلام شیخ علی مسیبی پیرمرد ۸۶ ساله ای است که در محله های قدیمی شهر مقدس قم به عنوان یکی از خطباء و روضه خوان های مجالس اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین می باشد و روزی خویش را از خوان پرخیر و برکت دستگاه آنان به دست می آورد و حتی از شهریه عمومی طلاب نیز استفاده نمی کند و بر این باور است که نان امام حسین برکتی خاص دارد هر چند اگر ناچیز باشد.

فرزند ایشان نقل کرد: حاج آقا با کهولت سنی که دارند اغلب مجالس را با پای پیاده می روند و یک بار در مسیر، مردی جلوی ایشان را گرفته و درخواست ۵ هزار تومان پول خرد می کند و ایشان که تمامی پول مجالسشان را همیشه به همراه دارند دست در جیب کرده و خواستند از میان پول هایی که مبلغ آن ۹۶۲۵۰ تومان بود پول این شخص را خرد کنند که ناگاه آن مرد با چنگ زدن کل پول را دزدید و فرار کرد.

ایشان گفت: وقتی از حاج آقا مسئله را شنیدیم ما خیلی ناراحت شدیم ولی ایشان با همان آرامش همیشگی گفت: انشاالله که خیر است.

یک هفته پس از این جریان بود که نامه ای به درون خانه انداخته شد و من دیدم که آن مرد با قرار دادن تمام پول اظهار پشیمانی کرده است و از عمل زشت خود در دزدیدن پول روضه امام حسین علیه السلام اظهار ندامت کرده است.

منبع: جام نیوز