در برخی روایات آمده است كه در روز قیامت غیبت كننده گوشت خود را می‌خورد. مرحوم شیخ صدوق به سند خود از امام علی (ع) نقل می‌کند كه در ضمن موعظه های خود به نوف البكالی فرمود:"… از غیبت دوری كن، زیرا غیبت نان و خورش سگ‌های آتش است. ای نوف! دروغ‌گوست كسی كه فكر می‌کند حلال زاده است در حالی كه گوشت‌های مردم را با غیبت كردن می‌خورد. “

در روایت دیگری از پیامبر اكرم (ص) آمده است كه :” كسی كه فرد مسلمانی را غیبت كند، روزه‌اش باطل گردد و وضویش شكسته شود و در قیامت در حالی محشور می‌شود كه از دهانش بویی بدتر از مردار به مشام می‌رسد، به طوری كه اهل قیامت از بوی او در عذاب خواهند بود. “

همچنین انس بن مالك به نقل از رسول خدا (ص) می‌گوید:” در شب معراج بر قومی گذر كردم كه روی خود را با چنگال خویش خراش می‌دادند. از جبرئیل پرسیدم: این‌ها چه كسانی هستند؟ گفت: این‌ها كسانی هستند كه غیبت مردم را می‌کردند و آبروی مردم را می‌بردند. ” كسی كه تلاش می‌کند عیب‌های پوشیده مردم را برملا كند، خداوند او را رسوا خواهد كرد. چنان كه امام صادق (ع) به نقل از رسول خدا (ص) فرمود:” ای كسانی كه به زبان اسلام آورده‌اید و ایمان به قلب شما وارد نشده است! مسلمانان را سرزنش نكنید! و عیب‌های پوشیده آن‌ها را جستجو نكنید! زیرا كسی كه پوشیده های آن‌ها را جستجو كند، خداوند پوشیده‌هایش را جستجو كند، افتضاح نماید، اگر چه در خانه‌اش باشد. ” فردی كه عیب‌های پوشیده مردم را افشا می‌کند؛ چون مردم ناموس الهی‌اند، هتك حرمت الهی كرده است. پس در این عالم و آن سرا رسوا خواهد شد.

در روایتی از امام باقر علیه‌السلام آمده كه رسول خدا (ص) در معراج از خداوند پرسید: ” ای پروردگار! حال مؤمن نزد تو چگونه است؟ فرمود، ای محمد! كسی كه دوستی از من را اهانت كند، پس همانا به محاربه با من اقدام كرده است…” در روایتی دیگر از امام صادق علیه‌السلام آمده است كه غیبت كردن سبب خروج از ولایت الهی و ورود در ولایت شیطان می‌شود.