گروه معارف: یکی از افراد برجسته به من گفت “من خدمت حاج آقا مجتبی تهرانی رفتم و گفتم یک تصمیم خلافی بنا است ـ در کشور ـ گرفته شود و شما بیایید در این خصوص سخنانی را بیان کنید تا این تصمیم در نظام گرفته نشود و آقا مجتبی فرمودند «پرچم به دست حضرت آقاست، او علمدار است، بروید به ایشان بگویید، اگر ایشان صلاح دانستند ما هم حرفی بزنیم، آن وقت بیان می کنیم.»

   به گزارش رجانیوز، حضرت آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی، از بزرگان و عالمان فرزانه ای بود که تمام سیره و روش زندگی‌اش در همه ابعاد فکری، اعتقادی، اجتماعی، انقلابی و سیاسی برای همگان به طور خاص برای پیروان حقیقی راه حق اسوه و الگو است.

 همزمان با ایام چهلمین روز در گذشت جانسوز اين عالم ربانی برخی از ابعاد وجودی او را در گفت و گو با حجت الاسلام و المسلمین صدیقی امام جمعه موقت تهران مورد واکاوی قرار دادیم که در ادامه می خوانید.

 چیزی که دیگران جرأت بیانش را به امام نداشتند حاج آقا مجتبی به جهت نزدیک بودن به امام می‌گفت

 ضایعه در گذشت حضرت آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی حادثه تلخی بود که برای دوست‌داران این اسوه اخلاق پیش آمد، با توجه به این که شما از نزدیکان این عالم برجسته بودید، یکی از ابعاد شخصیتی ایشان را که بیش از همه در منظر حضرت عالی جلوه کرده بود، بیان کنید.

 الحق و الانصاف رحلت آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی ضایعه‌ای برای عالم تشیع بود، علی‌الخصوص برای ملت ایران، تهرانی‌ها و حوزه‌های علمیه. این عالم ربانی ابعاد وجودی مختلفی داشت، چرا که ایشان یکی از تربیت شدگان امام راحل(ره) و از قدیمی‌ترین شاگرادان ایشان بودند و هم در مباحث علمی از امام بهره‌ برده بودند ـ به عنوان مثال امام برخی از کتاب‌هایشان را به ایشان ارجاع می دادند تا بازبینی کنند ـ و هم در مسائل تصمیم گیری‌های حضرت امام گاهی ایشان مشارکت می‌کردند و یا چیزی که دیگران جرأت بیانش را به امام نداشتند ایشان به جهت نزدیک بودن به حضرت امام، مطالب را انتقال می‌داد. این عالم ربانی با این موقعیت و با آن سطح علم ـ که فقیه مسلم بود؛ یعنی علمش مورد اعتماد حضرت امام بود ـ هیچ ادعا، بروز و ظهور سیاسی و اجتماعی و جاه و جلالی نداشت.

 درس خارج حاج آقا مجتبی پناهگاه روحانیان خدوم نظام بود

 علم و اخلاق دو بالی است که افراد وارسته‌ای نظیر حاج آقا مجتبی تهرانی به آن مزین بودند، دیگران از علم و اخلاق حضرت آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی چگونه بهره می‌شدند؟

 در زمانی که امام در قید حیات بودند و البته پس از  رحلت ایشان، درس خارج آقا مجتبی تهرانی پناهگاهی برای روحانیانی بود که آمده بودند به نظام خدمت کنند و در حوزه علمیه نمی‌توانستند حضور پیدا کنند و از طرفی هم نمی‌خواستند درس‌شان نا‌تمام بماند. از این رو در درس خارج فقه و اصول حاج آقا‌مجتبی برای این روحانیان مجمع بود، البته هنوز حضرت آقا درس خارج‌شان را شروع نکرده بودند و تهران از این بابت خلائی داشت و حاج آقا مجتبی این خلأ را پر كرده و درس پر رونق فقه و اصول داشتند.

 مرحوم حاج آقا مجتبی علاوه بر این که برای اين بخش از علما و روحانیان شمع جمع بود و آنان را برای پیمودن مسیر علمی‌شان دلگرم می‌کرد، جلسات اخلاقی‌شان مجمعی برای مسؤولان متدین بود و بسیاری از بچه‌های سپاه و حفاظت‌ها و مسؤولان دیگر ـ به عنوان نمونه مرحوم صیاد شیرازی که از مشتری‌های همیشگی و محکم ایشان بود ـ در این جلسات حضوری همیشگی داشتند.

 هرکس به منش، رفتار، خانه و زندگی‌اش نگاه مي‌كرد، به آخرت رقبت پیدا می کرد

 سیر و سلوک عملی و رفتاری این استاد اخلاق چگونه دیگران را به سوی دریافت حقایق الهی رهنمون می‌ساخت؟

 این عالم ربانی عبد بود؛ هرکس به زندگي، رفتار، خانه و زندگی‌اش نگاه مي‌كرد، به آخرت رقبت پیدا می‌کرد و با این که ایشان مورد اعتماد مردم بود و در این اواخر رساله داده و خیلی مقلد داشتند و آن قدر به ایشان سهم امام داده می‌شد که ایشان به 30 شهر، شهریه می‌دادند و با وجود این که ایشان از شاگردان حضرت امام بود، اما هیچ سر و صدای رسانه‌ای یا سیاسی نداشتند.

 حاج آقا محتبی سر سوزنی از مسیر امام و ولایت منحرف نشد

 یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های حاج آقا مجتبی ولایت‌مداری و اتخاذ مواضع صحیح در شرایط حساس بود، مقداری در خصوص این شاخصه‌مهم توضیح دهید.

 همه می‌دانند که برخی از افرادی که در کنار امام بودند، در فتنه 88 لغزیدند، اما حاج آقا محتبی سر سوزنی از مسیر امام منحرف نشد و در نهایت بصیرت قرار داشتند. یکی از افراد برجسته به من گفت “من خدمت حاج آقا مجتبی تهرانی رفتم و گفتم یک تصمیم خلافی بنا است ـ در کشور ـ گرفته شود و شما بیایید در این خصوص سخنانی را بیان کنید تا این تصمیم در نظام گرفته نشود و آقا مجتبی فرمودند «پرچم به دست حضرت آقاست، او علمدار است، بروید به ایشان بگویید، اگر ایشان صلاح دانستند ما هم حرفی بزنیم، آن وقت بیان می کنیم» مرحوم آقا مجتبی تهرانی ولایتمدار ریشه‌دار بود.

آقا مجتبی تهرانی عِلماً و عملا التزامش به ولایت فقیه را اثبات کرده بود

 یکی از اقداماتی که حضرت آیت الله مجتبی تهرانی در قید حیات‌شان انجام دادند، برگزاری جلسات درس خارج با موضوع ولایت فقیه بود و به نوعی می توان گفت که ایشان یکی از نظریه پردازان مسأله ولایت فقیه بوده‌اند. در اين باره توضيح دهيد؟

 بیش از 150 جلسه درسی این عالم بزرگوار با موضوع ولایت فقیه و نظام اسلامی برگزار شد، بنابراین هم از نظر علمی در ولایت فقیه صاحب نظر و معتقد بود و با اجتهادش اثبات كرده بود و هم عملا ملتزم بود؛ یک کسی که اینقدر جلساتش اثرگذار بود، از شلوغ‌ترین جلسات تهران بود؛ در شب های قدر من با اطمینان بیان می کنم هیچ جلسه‌ای مثل جلسه ایشان شلوغ نبود، حرم حضرت رضا عليه السلام یک حساب دیگری دارد، چرا که برای شخص نمی‌آیند، ولی در میان جلسات شلوغ تهران، شلوغ‌ترینش جلسه حاج آقا مجتبی تهرانی در مسجد جامع تهران بود و سرتاسر بازار پر و درها بسته می‌شد. بنابراین انسانی که اینگونه در مردم اثرگذار، دلنشین و دل پذیر است، سر سوزنی حرکتی و حرفی علیه نظام یا علیه دل گرمی مردم نداشت و بیان نمی کرد، به جهت این که برخی‌ها در اثر مقدس بودنشان قیافه‌های خاصی را می گیرند که چرا فلان مسؤول خلاف کرده و این را پیراهن عثمان می‌کنند و مردم را نسبت به اساس بد بین می‌کنند، ولی حاج آقا مجتبی حواسش جمع بود و می‌دانست که خلاف‌های مأمورین و مسؤولان ربطی به جریان انقلاب، شهدا، امام و ولایت ندارد؛ چرا که در زمان حضرت علی علیه السلام، اطرافیان آن حضرت خلاف‌های متعددی داشتند ولی کسی که از علی علیه السلام زده نمی شود. الحق و الانصاف حاج آقا مجتبی در ولایت‌مداری الگو، صاحب نظر، صاحب نفس، صاحب و وارد بود؛ البته مجتهد و آخوند باید این گونه باشد.

 دعایی که آیت الله بهجت برای سلامتی حاج آقا مجتبی فرستادند

 با توجه به این که شما از نزدیکان حضرت آیت الله بجهت و همچنین حاج آقا مجتبی تهرانی بودید، یکی از مشترکات اخلاقی این دو عالم فرزانه را شرح دهید.

 قطعا یکی از ویژگی های که بین حاج آقا مجتبی تهرانی و آیت الله العظمی بهجت مشترک بود، شهرت گریزی، کار بدون كرد، (یعنی کار می کردند ولی جلوه اش نمی دادند تا همگان متوجه شوند).

من به جهت این که با هر دو نفر این بزرگواران مأنوس بودم، می‌دانستم که مرحوم آقای بهجت علاقه خاصی به حاج آقا مجتبی داشتند؛ هنگامی که حاج آقا مجتبی برای نخستین بار در بیمارستان بستری شدند، مرحوم آیت الله بهجت برای ایشان هم دعا و هم یک چیزی را برای ایشان فرستادند.