همیشه حضرت استاد علامه حسن زاده آملی (دام عزه العالی) چند دقیقه قبل از شروع درس در محلّ تشکیل کلاس (مسجد حضرت معصومه) حاضر می شدند- که این خود درس نظم واحترام به درس و بحث بود- و ما عدّه ای بودیم که از این فرصت طلایی حداکثر استفاده را می کردیم، گِرد شمس وجود معظم له حلقه می زدیم و از انفاس قدسیه و حرکات و حتی سکنات حضرت استاد درس می گرفتیم. روزی یکی از یاران درس، مصّرانه و عاجزانه از حضرت استاد تقاضا کردند که:« حضرت آقا عنایتی بفرمایید، ذکری-دعایی، چیزی بفرمایید، بلکه از این گرفتاری روحی نجات پیدا کنم، خیلی گرفته و در قبض هستم » حضرت استاد چند لحظه ای درنگ کردند و فرمودند: دو مطلب به شما عرض می کنم ، یقیناً اثر دارد به شرط این که ، اقلا” یک اربعین بر آن مداومت داشته باشید: 1- ذکر شریف«یا حیُّ یا قَیُّومُ یا من لا اله الا انتَ » که گفته اند، اکثر در آن سبب حیات و زیادت عقل می شود و مجرّب هم هست .2- سوره غنی (واقعه) را بخوانید ، تا غنیّ در علم و بعداً هم چیزهای دیگری شوید؛ چون روایت شده است.

برگرفته از کتاب پندهای حکیمانه ؛علامه حسن زاده آملی ، صفحه 14