معصومین(ع) گرچه هر کدام از آنها وسیله ای برای بندگان خدا در جمیع حوائج می باشند ولی هر کدا خصوصیتی برای هر کدام از حاجت ها دارا می باشند- چنانچه دعای توسل شاهدی بر این مطلب است-: رسول خدا و دختر بزرگوارش و امام حسن و امام حسین(ع) در حاجت های مربوط به بدست آوردن طاعت خدا و خوشنودی او خصوصیتی دارند. امیر المرمنین(ع) خصوصیتی در مورد انتقام از دشمنان و بر طرف نمودن ظلم ظالمین دارند. امام سجاد(ع) خصوصیتی در مورد ستم پادشاهان و القاءات و وسوسه های شیطان دارد. امام باقر و امام صادق(ع) خصوصیتی در مورد کمک گرفتن در آخرت دارند. امام کاظم(ع) خصوصیتی در مورد سلامتی کامل از بیماری ها و دردهایی که مردم از آن گریزانند دارند. امام رضا(ع) خصوصیتی در مورد ترسهای مسافرت در دریا و خشکی و زمین های بی آب و علف و بدون آبادی و سکنه دارد. امام جواد(ع) خصوصیتی در مورد توصیه روزی و زیاد شدن از آنچه در دست مردم است دارد. امام هادی(ع) خصوصیتی در مورد قضای نافله ها و احسان به برادران مؤمن و به کمال رسیدن طاعت های پروردگار است. امام حسن عسکری(ع) خصوصیتی در کمک نمودن در آخرت دارد. و امام عصر ما، پناهگاه و امید  و حافظ ما، نور ما و زندگی ما، امام مهدی(عج) جامع تمام خصوصیات مذکوره بوده و برای حاجات دیگر نیز توسل به او مناسب است.
برگرفته از کتاب المراقبات، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی