در کتاب کافی از امام صادق(ع) روایت نموده که فرمود:
روزی پیامبر(ص)شادان و خندان بیرون آمد. مردم عرض کردند: یا رسول الله خدا تو را شاد و خندان کند.
آن حضرت فرمود:

روزی و شبی نمی شود مگر آنکه آن روز و شب مرا از خدا تحفه ای می رسد. آگاه شوید که پروردگار من امروز تحفه ای برای من فرستاد که مانند آن را پیش از این نفرستاده بود.

بدرستی که جبرئیل آمد و به من سلام رسانید و گفت: یا محمد! خدا از بنی هاشم هفت نفر را برگزید که مانند ایشان را در زمان گذشته خلق نکرده و در زمان آینده هم خلق نخواهد کرد.

یا رسول الله! تو سید پیامبرانی، و علی بن ابی طالب وصی تو سید اوصیاست، و حسن و حسین دو سبط تو سید اسباط اند، و عمویت حمزه سید الشهداء است، و جعفر طیار پسر عمّ تو در جنت با ملائک هر جا می خواهد طیران می کند، و از شما است قائمی که در پشت سرش عیسی بن مریم نماز می خواند، در وقتی که خدا او را به زمین فرود می آورد. او(قائم) از ذریه علی و فاطمه و از اولاد حسین است.

آیا جایی که رسول خدا(ص) شادان وخندان است، نباید ما درباره مهدی او شاد باشیم و آرزوی آن روز موعود را داشته باشیم و همت بگماریم که آن روز شادی فرا رسد و با دعا و التماس به درگاه خداوند شادی ائمه(ع) را بخواهیم و در شادی آنان کوشا باشیم؟

منبع:خصوصیات و برکات حضرت ولی عصر(عج)،ص۲۴-فرهنگ نیوز