روح های پرکشیده وبزرگ ترازهستی همیشه به یاد دیگران ورنج هایشان می سوزند و زهرا(سلام الله علیها)  این پرکشیده ازتمامی هستی این گونه بود.ازابتدا تا آخرین لحظات عمرشان به فکرامت رسول بود.

درهنگام عقد به پدرمی گوید پدرجان همه دخترها مهریه خود را درهم ودینارقرارمی دهند.پس چه فرقی بین من با آنهاست

من می خواهم مهریه خودرا شفاعت ازگناهکاران امت شما قراردهم.این درخواست مورد قبول خدای سبحان قرارگرفت.

اسماء می گوید :حضرت زهرا(سلام الله علیها) درلحظه های پایانی عمرشان،ابتدا غسل کردند ولباس ها را عوض نمودند ودرخانه مشغول راز و نیاز با خدا شدند.سپس دست ها را به سوی آسمان برآورده،چنین دعا کردند:

اِلهی وَسَیِّدی اَسئَلُکَ بِالَّذینَ اصطَفَیتَهُم وَبِبُکاءِ وَلَدَیَّ فی مُفارِقَتی اَن تَغفِرِلِعُصاةِ شِیَعتی وَشِیعَةِ ذُرِّیَتی؛

پروردگارا! بزرگوارا! به حق پیامبرانی که آنها را برگزیدی و به گریه های حسن وحسین درفراق من، ازتومی خواهم گناهکاران شیعیان من وشیعیان فرزندان مرا ببخشایی.

اللهم اغفر للمومنین و المومنات

برگرفته از ماهنامه خلق