حسن بن جَهْم نقل می‌کند: به امام رضا عليه ‏السلام گفتم: مرا از دعا فراموش مكنید.
حضرت فرمود : گمان مى‌كنى كه من فراموشت مى‏‌كنم؟
اندكى در خودم انديشيدم و با خود گفتم: او براى شيعيانش دعا مى‏‌كند و من نيز از شيعيانش هستم.
آن‏گاه گفتم: نه، فراموشم نمى‌كنید.
فرمود : از كجا فهميدى؟
گفتم : من از شيعيانت هستم و شما برايشان دعا مى‌‏كنید.
فرمود : آيا متوجّه چيز ديگرى جز اين شدى؟
گفتم : نه
فرمود : هرگاه خواستى بدانى كه نزد من چه جايگاهى دارى، ببين من نزدت چه جايگاهى دارم.

«اصول کافی جلد چهارم صفحه ۲۷۰»