عنوان: منش و سلوک پیامبر اعظم (ص) در برخورد با زنان و کودکان

پژوهشگر: سمیه خسروی

استاد راهنما: خدیجه محمدی

تاریخ دفاع: 1388

پیامبر اعظم (صلي الله عليه و آله و سلَّم) بزرگ مرد الهی ، زمانی پا به عرصه ی وجود نهاد که آدمیت روز به روز به عقب عودت کرده بود و انسانیت سر به خاک برده بود.
زمانی که زنان دیده نمی شدند و کسی پاسخگوی « بِاَیٍ ذَنبٍ قُتِلَت » کودکان بی گناه نبود و جنگ و خونریزی امور روزمره زندگی مردمان شده بود و خبری از ایثار و فداکاری و مهر و محبت در میان نبود .
روزگارانی سخت که برای اصلاح، رسالتی چند ساله را می طلبید، رسالتی که گوشه ای از آن نجات بخشی شخصیت از دست رفته زنان و کودکانی بود که تاریخ زمان آنان را به پست ترین نقطه پرتگاه خویش انداخته بود و باید با چنین رسالتی آنان را شخصیتی آسمانی می بخشید وظلم بزرگ تاریخ را نسبت به آنان خاموش می ساخت.
در چنین زمانی بود که حضرت با بیان احادیث و سفارش های بسیار حتی در آخرین لحظات زندگیشان که هر کس ، از مهمترین سخنانش صحبت می نماید از احترام و اکرام به زنان سفارش بسیار نمود و با عملکردهای زیبای خود اول خانواده و سپس دیگر مردم را ترغیب به پاس داشت از مقام زن و فرزند نمود.
پس روش های دقیق تربيتي مربوط به روابط حسنه ميان زن و شوهر و قواعد و اصول درست تربیت فرزندان ، با نگاه به سیره ی تربیتی حضرت (صلي الله عليه و آله و سلَّم) بهترین الگو و راهبرد در نحوه ي تعامل و رفتار زوجين ،والدین و فرزندان می باشد که هر انسانی می تواند با پیروی از این رفتارها سعادت دنیوی و اخروی را برای خود و خانواده اش فراهم نماید.