موضوع : مفهوم شناسی اسماءالحسنی در آیات و روایات

محقق:فرشته احمدیان

استاد راهنما:آقای شاهین فر

استاد داور: آقای برقی کار

چکیده
احتیاج اولین چیزی است که انسان آن را مشاهده می‌کند و آن را در ذات خود و هر چیزی که مرتبط با قوا و اعمال او باشد می‌بیند. و در اولین ادراک خود احتیاج به وجود ذاتی پیدا می‌کند که حوائج او را  برآورد و وجود او بر هر چیزی منتهی باشد وآن ذات، خداوند متعال  است که  وجود هر چیزی از اوست و او مالک تمام موجودات و منزه از هر چیزی است .اسماء فعلیه خدا عین وجود مخلوقات است و همه موجودات مظاهر اسماءفعلیه خداوند هستندو ظهور هر موجودی به اندازه سعه‌ی وجودی اوست و انسان کاملترین مظهر اسماء خداوند است به طوری که وجود او بر تمام عالم خلقت احاطه پیدا کند.و خدا را با يك نام نمى‏توان خواند، و ذاتش را شناخت، بلكه نامهاى او بايد همچون صفاتش بى پايان باشد و در بيانات اولياء دينش به نامهاى بيشترى كه به هزار نام بالغ مى‏شود برخورد مى‏كنيم، تا بتواند بيانگر آن ذات شود، ولى از آنجا كه الفاظ ما، مانند همه چيزمان، محدود است نمى‏توانيم جز نامهاى محدودى براى او پيدا كنيم و لذا معرفت و شناخت ما هم هر چه باشد محدود است.و اين دليل بر آن نيست كه به اندازه عقل و درايت خويش او را نشناسيم، به خصوص كه او خودش در شناخت ذاتش به ما كمك بسيار فرموده و با نامهاى گوناگون در كتابش از خود ياد كرده است، و به اين ترتيب،اسماءالحسنی دست پويندگان راه معرفت اللَّه را گرفته منزل به منزل پيش مى‏برد، از ذات پاك او شروع مى‏كند، و بعد به عالم خلقت مى‏آورد، و باز در اين سير الى اللَّه از مخلوق نيز به سوى خالق مى‏برد، قلب را مطهر اسماء و صفات الهى و مركز انواع ربانى مى‏كند و در لابلاى اين معارف و انوار، او را مى‏سازد و تربيت مى‏نمايد شكوفه‏هاى تقوا را بر شاخسار وجودش ظاهر ساخته و لايق قرب جوارش مى‏كند،تا باتمام ذرات جهان هم صداو تسبيح‏گويان نغمه سبوح و قدوسى سردهد.
کلیدواژه‌ها: اسماء، حسنی، اسماء الحسنی، صفات، اعظم