موضوع:عوامل احساس پوچی در زندگی از منظر آیات و روایات

محقق:زیبا آسترکی

استاد راهنما: حجه الاسلام حق شناس

استاد داور:آقای برقی کار

چكيده:
شكي نيست كه بعضي از انسان ها، كه شايد تعدادشان اندك نباشد، در برهه اي از زندگي شان احساس پوچي و بي معنايي مي كنند. معنا داري زندگي و پوچي زندگي دو وصف براي زندگي هستند.
براي مفهوم يابي پوچي در زندگي به ناچار بايد مفهوم معنا داري در زندگي معلوم شود. زندگي معنا دار به زندگي اي گفته مي شود كه هدف دار باشد. زندگي انسان، يعني اعمال و رفتار او مي توانند اعمال و رفتاري باشند كه در مجموع، معطوف به هدف باشند كه در اين صورت زندگي او معنادار است.
بايد پذيرفت كه ما عبث آفريده نشده ايم« أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ: آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريده‏ايم و اينكه شما به سوى ما بازگردانيده نمى‏شويد»(مؤمنون(23) آیه : 115)
و اصل پوچي در غفلت از ياد خدا عارض مي شود. سرگرداني و احساس پوچي انسان ناشي از فقدان ايمان او و دست برداشتن از خدا و دين است. عوامل اصلي كه باعث به وجود آمدن احساس پوچي در فرد مي شوند عبارتند از: انحراف از فطرت، اسارت در خود، اسارت در دنيا و اسارت در ظلمت گناهان.
راه هاي مختلفي براي جلوگيري از رسيدن به سرگرداني و پوچي وجود دارد. كه از جمله ي آن¬ها راهكارهاي اخلاقي مي باشد كه عبارتند از: تقوا، زهد، توكل، صبر، قناعت، واقع بيني، خوشبيني. و از راه كارهاي فردي مي توان به تحكيم مباني خانواده، مهرورزي و ازدواج اشاره كرد.
واژگان كليدي: زندگي، پوچ، لهو، لعب، انسان، عوامل، احساس.