محقق: ام البنین جهانگیری

استاد راهنما: آقای حسین غفوری

استاد داور: سرکار خانم سیادات موسوی

چکیده
خداوند انسان راعبث وبیهوده خلق نکرده است بلکه هدف خلقت اوراعبودیت وقرب به سوی خودمی داندوعبودیت رامایه ی فلاح ورستگاری معرفی می کند.رستگاری به معنی نجات است ومترادف این واژه درقرآن فلاح،فوزوظفرمی باشد.
حقیقت رستگاری ازنظرقرآن ایمان و عمل صالح ودرفرهنگ اخلاق عمل به دستورات دینی است.ازنظرشیعه با توجه به آیات قران و روایات ذکر شده گروه رستگاران ائمه «علیه السلام» وحضرت علی «علیه السلام»با شیعیان ایشان می باشد.
پیامبران ،امامان ،شهیدان ،عبادالرحمان ومومنان نیزالگوهای کامل رستگاریند.پس انسان برای کسب فضایل و رسیدن به کمال باید الگوهای رستگاری را سرمشق خود قرار دهد ورذایل نفسانی را از درون خویش پاک سازد واز عبادت خدا و کسب تقوا غافل نشود.
همچنین در امتحان ها و مشکلات زندگی صبور وراضی به رضای اوباشد.ازلذت ها و دوستی دنیا و هواپرستی ها برحذرباشد و خشوع دربابر پروردگار خویش را ازیادنبرد.اگر غفلتی هم ازاو سرزد،سریع احساس ندامت و پشیمانی کند وبرای جبران خطاهایش ازهیچ کوششی دریغ نکند.
کلیدواژه ها:
رستگاری،ایمان،تقوا،تهذیب،قرب،صبر،توجه،مومن،فوز،فلاح،کمال.