استاد راهنما :حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای حسن رضایی

محقق:زهرا احمدی

چکیده
صلح به معنای ازبین بردن کدورت ها ونفرت ها برای برقراری ارتباطی سالم بین افراد جامعه است. ودر
قرآن گاه به معنای نیکوآفریدن وگاه به معنای اصلاح کردن کدورت ها بعد ازآفرینش است. که در روایت وآیات فراوانی به ایجاد صلح وآشتی تأکید شده به طوری که بعضی از روایات آن را از بالاترین عبادات برشمرده اند.
انسان می تواند با آشنا شدن از مفاهیم واهمیت صلح وآشتی ازدیدگاه آیات و روایات واصول و ویژگی های آن در قرآن پی ببردکه قرآن درمورد صلح تأکید فراوان شده به طوری که خداوند دروغ درباره ی اصلاح بین مردم راگناه نمی داند وکسانی که باعث برقراری صلح صلح بین مردم هستند رامقربان روز قیامت شمرده است.
همچنین انسان باآگاهی از چگونگی صلح باخدا وبا خویشتن می تواند سیر کمال زندگی خود راشناسایی وطبق آن حرکت نماید. ودر ادامه با آشنایی نحوه ی ارتباط نیکو با دیگر افراد جامعه ازجمله خانواده وهمسایگان ودیگر مؤمنین می تواند به از بین بردن بسیاری از کدورت ها به ارتقاء خود وجامعه کمک کند.
به وسیله این آگاهی ها ست که انسان می تواند در مسیر کمال حود حرکت کرده وبه هدف آفرینش که معرفت ومحبت خداوند است نزدیک شده وبسیاری از سوء ظن ها وکج فهمی ها ی خود را کنار گذاشته وبا دیگران رابطه دوستی برقرار نماید.
کلیدواژه ها: صلح، رابطه، قهر.