گفتم: «لعنت بر شیطان»
لبخند زد.
پرسیدم: «چرا می خند؟»
پاسخ داد:«ازحماقت تو خنده ام می گیرد»
پرسیدم: «مگرچه کرده ام؟»
گفت: «مرا لعنت می کنی درحالی که هیچ بدی در حق تو نکرده ام»
با تعجب پرسیدم: «پس چرا زمین می خورم؟!»
جواب داد: «نفس تو مانند اسبی است که آنرا رام نکرده ای. نفس تو هنوز وحشی است؛ تو را زمین می زند.»
پرسیدم: «پس تو چه کاره ای؟»
پاسخ داد: «هر وقت سواری آموختی، برای رم دادن اسب تو خواهم آمد.»

آیه 53 سوره یوسف از زبان حضرت یوسف (علیه السلام) می فرماید: وَ مَا أُبَرِّئُ نَفْسىِ إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةُ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبىّ‏ِ إِنَّ رَبىّ‏ِ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
ونفسم را بی تقصیر نمیدانم ٬که نفس قطعا به بدی امر میکند، مگر آنکه خدایم رحم کند، براستی که پروردگار من آمرزنده و مهربان است.