✍ هوای نفس درونت رو خالی کن

🔹مدرسه‌ای دانش‌آموزانش را به اردو می‌برد.
🔸در مسیر حرکت اتوبوس، به یک تونل نزدیک می‌شوند که نرسیده به آن تابلویی با این مضمون دیده می‌شود: «حداکثر ارتفاع سه متر»، و ارتفاع اتوبوس هم سه متر است.
🔹چون راننده قبلا این مسیر را آمده بود، با کمال اطمینان وارد تونل می‌شود، ولی سقف اتوبوس به سقف تونل کشیده می‌شود و در اواسط تونل متوقف می‌شود.
🔸مسئولین و راننده پیاده می‌شوند و بعد از بررسی مشخص می‌شود یک لایه آسفالت جدید روی جاده کشیده شده که باعث این اتفاق شده است. 
🔹همه به فکر چاره افتادند. یکی به کندن آسفالت و دیگری به بکسل‌کردن با ماشین سنگین دیگر و… . اما هیچ‌کدام چاره‌ساز نبود.
🔸پسربچه‌ای از اتوبوس پیاده شد و گفت:

راه‌حل این مشکل رو می‌دونم. 
🔹یکی از مسئولین اردو به او گفت: 

برو بالا پیش بچه‌ها و از دوستات جدا نشو!
🔸پسربچه با اطمینان کامل گفت: 

منو به‌خاطر کوچکی دست‌کم نگیر و یادت باشه که سر سوزن به این کوچکی چه بلایی سر بادکنک بزرگ درمیاره. 
🔹مرد از حاضرجوابی کودک تعجب کرد و راه‌حل از او خواست.
🔸بچه گفت: 

پارسال در یک نمایشگاهی معلممون یادمون داد که از یک مسیر تنگ چه‌جوری عبور کنیم. معلم بهمون گفت برای اینکه روح لطیف و حساسی داشته باشیم، باید درونمون رو از هوای نفس و باد غرور و تکبر و طمع و حسادت خالی کنیم، در این‌صورت می‌تونیم از هر مسیر تنگ عبور کنیم و به خدا برسیم.
🔹مسئول به او گفت: 

بیشتر توضیح بده.
🔸پسربچه گفت: 

اگر بخوایم این مسئله رو روی اتوبوس اجرا کنیم، باید باد لاستیک‌های اتوبوس رو کم کنیم تا اتوبوس از این مسیر تنگ و باریک عبور کنه.
🔹پس از این کار اتوبوس از تونل عبور کرد.
💢خالی‌کردن درون از هوای کبر و غرور و نفاق و حسادت؛ رمز عبور از مسیرهای تنگ زندگی است.