ابوبصیر می گوید: همراه امام باقر (علیه السلام) در مدینه وارد مسجد شدیم ، مردم در رفت و آمد بودند، امام به من فرمود: از مردم بپرس ، آیا مرا می بینند؟ از هر كس سوال كردم پاسخ داد ابوجعفر را ندیدم ، امام در كنارم ایستاده بود،، در اینحال یكی از دوستان حقیقی امام كه نابینا بود و ابوهارون نام داشت به مجلس آمد، امام فرمود: از او نیز بپرس . ابوبصیر گوید: ابوهارون پرسیدم آیا ابوجعفر باقر العلوم را دیدی ؟ گفت : مگر كنار تو نایستاده است . گفتم : چگونه فهمیدی ؟ گفت : چگونه ندانم ، در حالی كه او نور درخشنده و تابان است .

داستان صاحبدلان / محمد محمدي اشتهارد/پایگاه اندیشه قم