من خدایی دارم که هیچگاه مرا فراموش نمیکند

نامهربانی..
مشکلات..
درد..
دوری..
بیماری..
نداری..
شکست..
عشق..
فقر..
تنهایی..
نامیدی..
سکوت و…
و من خدایی دارم که هیچگاه مرا فراموش نمیکند،
او که مرا دوست دارد وبهترین ها را برایم میخواهد،
خدایی که لحظه ای مرا بحال خود وا نمیگذارد
وهمیشه در کنار من است حتی لحظاتی که
سرشار از معصیتم وگناه وجودم را فراگرفته است.
خدایی که میبخشد بی منت، به منتهای بزرگیش
و نعمت میدهد بی اندازه، به بی کرانگی مهربانیش.
آری این زبان من است که رسوا شده ی این خدای بزرگ است.
بارالها! تو تنها دارایی من هستی و براستی که ثروتمندم وبی نیاز از غیر تو.
هرگز از رحمت تو نامید نخواهم شد،