عید ملت مستضعف،روزی است که با بیداری مسلمین و تعهد علمای اسلام، تمام مسلمانان جهان را از سلطه ستمکاران و جهانخواران بیرون آیند و این مقصد بزرگ، زمانی میسر است که ابعاد مختلف اسلام را بتوانند به ملت های زیر ستم ارایه دهند و ملت ها را با اسلام ناشناخته آشنا کنند. عید مسلمین وقتی سعید و مبارک است که مسلمین خودشان استقلال خود را و مجدشان را- آن مجدی که در صدر اسلام بر مسلمین بود- به دست بیاورند. مادامی که مسلمین در حال تفرق و تشتت[و] در حالی[باشند] که همه چیزشان وابسته به غیر است،چنین روزی برای آنها مبارک نیست. مبارک، روزی است که دست اجانب از ممالک ما، [و] از ممالک اسلامی کوتاه شود و مسلمین روی پای خوشان بایستند و امور مملکتشان را خودشان به دست بیاوزند. عید واقعی آن است که انسان رضای خدا را به دست بیاورد و درون خود را اصلاح کند.

ایشان همچنین در این باره می فرمایند: در اعیادی که اسلام به ما عنایت فرموده است، در همه آنها، آنچه انسان ملاحظه می کند همه اش مسأله و درخواست و ذکر و دعاست، نماز است،روزه است، ذکر است. از آداب امروز دعا کردن و نماز خواندن است و این به ما می فهماند که هر ملتی بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، ازادی خودش را بخواهد حفظ کند، باید در عیدش و غیر عیدش تذکر داشته باشد و ذکر خدا بکند. برای خدا باشد. حتی در عیدش دستور روزه است. روزه ای که باید انسان منقطع بشود از شهوات خودش و متوجه خدای تبارک و تعالی شود.

برگرفته از ویژه نامه حفظ خانواده، ص 4