توسل به اهل بیت (ع) سرلوحه همه بزرگان دین و خرد بوده و هست و این بزرگواران بدون استثنا بالاتفاق به توسل و تقرب بسیار معتقد و گره های زندگی خویش را بدین وسیله حل می کردند که در زیر به برخی از این بزرگواران و راهبران دینی اشاره می شود.

علامه امینی

علامه امینی (ره) صاحب كتاب الغدیر که در تألیف این اثر گرانبها زحمات طاقت فرسایی را متحمل شدند راز موفقیت خویش را در توسل به ائمه هدی علیهم السلام دانسته و ایشان بارها به محضر امیر مۆمنان متوسل شده بودند و حاجت گرفته بودند، آیه الله بهاء الدینی نقل كرده‎اند؛مرحوم علامه موقعی به كتابی جهت نوشتن الغدیر نیاز پیدا كرده و به محضر امیر مۆمنان متوسل می‎شوند ولی مدتی می‎گذرد خبری نمی‎شود در آن حین روزی در حرم بوده‎اند یك عرب بیابانی می ‎آید رو به ضریح كرده و با جسارت می گوید: یا علی، اگر مردی كار مرا انجام بده.و هفته بعد موقعی كه علامه در حرم بوده در همان نقطه برمی‎گردد و می ‎گوید:یا علی، مردی، كارم انجام شد. علامه ناراحت می‎شوند كه چطور حاجت ایشان روا نمی‎شود. شب در عالم رۆیا حضرت را زیارت كرده به ایشان می‎گویند: آخر آنها بدوی هستند و طبق طفولیتشان با ایشان بر خورد می‎كنیم. نباید آنها را معطل كرد. اما شما كه با ما آشنائی دارید،معطل هم بشوید از ارادت شما كاسته نمی‎شود. صبح فردا، پیر زنی كتابی را در دستمالی بسته محضر علامه می ‎آورد. علامه مشاهده می ‎كند كه همان كتابی است كه از حضرت خواسته بودند.

آیت الله العظمی حائری

آیه الله العظمی حائری یزدی (ره) مۆسس حوزه علمیه قم می فرماید من هر آنچه دارم از برکت توسل به مقام شامخ حضرت سید الشهدا علیه السلام است و دستور داده بودند همه روزه قبل از درس كسی قدری مصیبت حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) بخواند و سپس درس را شروع می كردند. این بزرگوار حتّی زمانی كه مرجع تقلید بودند، در جلوی دسته عزاداری در كوچه و خیابان حركت كرده و بسان مردم عادی بر سینه می زدند و می فرمودند:من هر چه دارم از سیدالشهداء دارم.