همه ما این جمله را بارها شنیده‌ایم ” آنکه تخم نیکی بکارد محصول آن را نیکی برداشت خواهد کرد و کسی که بدی بکارد پشیمانی برچیند؛ یا به عبارتی هر کس آن برچیند که بکارد.

این مساله در احادیث و روایات معصومین(ع) نیز جزء یکی از نکات اخلاقی مهم برشمرده شده و بر توجه به آن در اعمال و رفتار و حتی در فکر و ذهن انسان‌ها تاکید شده است و گرنه هرکس مکافات کار خود را چه خوب باشد و چه بد در این دنیا یا دنیای دیگر خواهد دید.

امام علی(ع) درباره این که تلافی و مکافات روزگار چگونه است؟ فرمودند: “هر که برای برادرش چاهی کَند، خود در آن افتد و هر که پرده (حرمت) دیگری را بدرد، عیب‌های درون خانه او برملا شود۱".

آن حضرت همچنین می‌فرمایند: “هر که عیب‌جویی کند، عیب‌جویی شود و هر که ناسزا گوید، پاسخ (ناسزا) شنود و هر که درخت‌های تقوا بنشاند ، میوه‏‌های آرزوها را بچیند۲".

مولای متقیان در جایی دیگر می‌فرمایند: ” از هر دست بدهی، با همان دست پس می‏‌گیری۳".

امام صادق(ع) نیز در حدیثی توصیه می‌فرمایند: “با پدرانتان خوشرفتاری کنید، تا فرزندانتان با شما خوشرفتاری کنند و نسبت به زنان مردم عفّت ورزید، تا نسبت به زنان شما عفّت ورزند۴".

امام علی(ع) همچنین درباره این که زشت‌ترین تلافی‌ها چیست، فرمودند: “زشت‏‌ترین تلافی، پاداش دادن (نیکی) با بدی است۵".

منابع:

۱- تحف العقول: ۸۸ منتخب میزان الحکمة: ۴۹۴

۲- کشف الغمّه: ۳ / ۱۳۶ منتخب میزان الحکمة: ۴۹۴

۳- غرر الحکم: ۷۲۰۸ منتخب میزان الحکمة: ۴۹۴

۴- تحف العقول: ۳۵۹ منتخب میزان الحکمة: ۴۹۴

۵- بحارالأنوار: ۷۸ / ۵۳ / ۸۵ منتخب میزان الحکمة: ۴۹۴