دعایی که امام رضا(ع) در سجده می خواندند
28 فروردین 1392 توسط حاتم
«لک الحمد ان اطعتک، ولا حجة لی ان عصیتک، ولا صنع لی و لا لغیری فی احسانک، ولا عذر لی اسأت. ما اصابنی من حسنة فمنک، یا کریم، اغفر لمن فی مشارق الارض و مغاربها، من المؤمنین و المؤمنات.»
امام رضا(ع) در مناجات با خداوند متعال در حال سجده چنین میگفتند: حمد و ستایش برای توست اگر تو را اطاعت کنم، هیچ دلیل ندارم اگر تو را نافرمانی کنم، و در نیکی و احسانت هیچ کاری (و دخالتی) از طرف من یا غیر من انجام نشده است، و هیچ عذری ندارم اگر بدی کنم. هر حسنه و خوبی که به من میرسد از توست۱، ای کریم (و بزرگوار) بیامرز هر مرد و زن با ایمانی را که در نواحی مشرق و مغربزمین است.
۱. عبارت «ما اصابنی من حسنة فمنک» اشاره دارد به آیه ۷۹ سوره نساء: «ما أَصَابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ»