عنوان : حقیقت تقوا

پزوهشگر: زهرا عابدی

استاد راهنما: خدیجه محمدی

تاریخ دفاع:1386

تقوا به معناي حفظ و نگه داري خود از بدي و گزند است ، که اگر نسبت به خداوند مطرح شود يعني حفظ و پرهيز و دوري از ارتکاب گناه است ،که نتيجه ي آن کيفر و عذاب خواهد بود.
اگر تقوا به صورت تقواي ديني و الهي مطرح شود،يعني اين که انسان خود را از آن چه از نظر دين و اصولي که دين در زندگي معين مي کند و خطا و پليدي و زشتي معرفي شده حفظ کند و مرتکب آن ها نشود،که تقوا مرکب از سه عنصر است:يکي خوف و ديگري دوري از معاصي و سوم طلب قرب است.
شاکله ي اصلي اين تحقيق عبارت است از تعريف و تبيين تقوا و بررسي ديدگاه هاي علماي علم اخلاق و عرف و شرع که در اين زمينه صورت گرفته است.و در نهج البلاغه و قرآن و روايات چگونه اين توصيفات با توجه به ابعاد مختلف مطرح گرديده؟ و بررسي مراحل و اوصاف متقين، عوامل و زمينه هاي ايجاد اين صفت و روشن نمودن آثار و موانع در ايجاد تقواست.و از آن جايي که شناخت اين مطالب ما را ياري مي دهد در چگونگي و سهولت کسب اين صفت،لذا آگاهي از آن مفيد است. و لازم به ذکر است که انسان با کسب تقوا مي تواند به صفات پسنديده ي ديگري چون تسليم،اخلاص و يقين که از مدارج عالي اخلاقي است،دست يابد.