زمخشری ونیشابوری نقل کرده اند که یکی از اخیار بچه اش را مکتب فرستاده بود پسر غیر مکلف یک روز برگشت وقتی به منزل آمد پدر دید این پسر غیر بالغ مریض شده شکستگی وانکساری برایش پیدا شده صبح سالم بود ،و حالا که بر گشته است با تب و انکسار روبه رو شده است بالأخره از پسر پرسید آیا پیش آمدی شده ؟گریان گفت : امروز در مکتب خانه این آیه را به ما یاد داده اند ، « فکیف تتقُون إن کفرتُم یوماً یجعلُ الوالدان شیباً » بترسید از آن روزی که بچه را پیر می کند این ترس مرا گرفته است وای این چه روزی است ؟!
برای من و تو این حرف ها قصه وحکایت است ( می خواهم عرض کنم « و ما لکُم لا تُؤمنُون » برای من وتو است ).
می گوید بالاخره بچه تب کرده طاقت نیاورد،عاقبت هم از هول دلهره از دنیا رفت . پدرش گریه می کرد می گفت بچه جان باید پدر پیرت از غصه بمیرد که سر تا پایش گناه است .خوش به سعادتت ای بچه پیش از اینکه مثل پدر بدبختت آلوده شوی و قساوت دل پیدا کنی از اینجا رفتی .
«و ما لکُم لا تُؤمنون باالله » چرا گیج هستید ،چرا ایمان به خدا نمی آورید «و الرسُولُ یدعُوکُم لتُؤمنوا بربکم » محمد – صلی الله علیه و آله – شما را می خواند به ایمان دعوتتان می کند ،« وقد اخذ میثاقکُم مُؤمنین » اخذ میثاق بهترین وجهش آن است که از اول انسان با خدا و پیغمبر – صلی الله علیه وآله – عهد کرد شما از اول تکلیف مگر نگفتی؟ اشهدُ أن لا اله الا الله این عهد شد مگر از همان اول نگفتی ؟اشهدُ أن محمداً رسولُ الله .
اگر گواهی می دهی به وحدانیت حق ، پس ایمان هم باید بیاید ،گواهی به رسالت محمد اطاعت هم می خواهد .
معارفی از قرآن ص 172