به کار بردن بوی خوش به سه قسم تقسیم می شود:

1. مستحب: و آن در بیشتر موارد است، از جمله در حال نماز و روزه.

2. واجب: و آن در مورد میت است که باید بر مواضع هفت گانه او کافور بمالند (مواضعی که در سجده بر زمین گذاشته می شود که عبارت است از: پیشانی، دو کف دست، دو زانو و دو انگشت شصت پا.) کافور باید معطر باشد و اگر بوی عطر خود را از دست داده اکتفای به آن، محل اشکال است.

3. حرام: و این خود به چهار قسم تقسیم می شود:

الف) در حال احرام.

ب) زن در عده وفات (چهار ماه و ده روز)؛ زنی که شوهرش فوت کرده، هرگونه تزیین و از جمله به کار بردن بوش خوش بر او حرام است.

ج) در حال اعتکاف.

د) خوش بو کردن زن خود را برای نامحرمان؛ حرمت این عمل به قدری است که فقها می فرمایند: اگر زن برای نامحرم بوی خوش به کار برد، مستحب است پس از این کار غسل کند.

سؤال: آیا در حال روزه، عطر زدن اشکال دارد؟

جواب: بوییدن گل های معطر کراهت دارد، اما عطر زدن برای روزه دار مستحب است.

تهیه و تنظیم: حجت الاسلام سیدجعفر ربانی ،مجله افق حوزه شماره 319