برتر از محبوبیت
برتر از محبوبيت
اى عزيز! نام نيك را از خداوند بخواه. قلوب مردم را از صاحب قلب خواهش كن که با تو باشد. تو كار را براى خدا بكن؛ خداوند علاوه بر كرامتهاى اخروى و نعمتهاى آن عالم، در همين عالم هم به تو كرامتها مىكند. تو را محبوب مىنمايد،
موقعيت تو را در قلوب زياد مىكند و تو را در دو دنيا سر بلند مىفرمايد. ولى اگر مي‌تواني با مجاهده و زحمت، قلب خود را از اين حبّ هم به کلي خالص نما؛ باطن را صفا ده تا عمل از اين جهت خالص شود و قلب متوجه حق گردد؛ روح بىآلايش شود و كدورت نفس، برطرف گردد.
حبّ و بغض مردم ضعيف، شهرت و اسم نزد بندگان ناچيز، چه فايدهاى دارد؟ فرضاً فايده داشته باشد، يك فايده ناچيزِ جزئىِ چند روزه است. ممكن است اين حبّ، عاقبت كار انسان را به ريا برساند و خداى نخواسته، آدم را مشرك و منافق و كافر كند. اگر در اين عالم، رسوا نشود، در آن عالم، در محضر عدل ربوبى و پيش بندگان صالح خدا و انبياء عظام او و ملائكة مقرّبين رسوا شود، سرافكنده گردد و بيچاره شود. رسوايى آن روز را نمىدانى چه رسوايى است. سرشكسته در آن محضر را خدا مىداند چه ظلمتها به دنبال دارد. آن روز است كه به فرمودة حق تعالى، كافر مىگويد: «اى كاش خاك بودم»1 اما ديگر فايده ندارد.
… اى عزيز! بيدار شو، غفلت و مستى را از خود دور كن و در ميزان عقل، بسنج، اعمال خود را قبل از آنكه در آن عالم، ميزان كنند؛ حساب خود را بكش قبل از آنكه از تو حساب كشند؛ آينة دل را از شرك، نفاق و دورويى پاك كن و مگذار زنگار شرك و كفر، او را طورى بگيرد كه به آتشهاى آن عالم، پاك نگردد. نگذار نور فطرت مبدل به ظلمت كفر شود. نگذار «فِطْرَة الله الَّتى فَطَرَ النّاسَ عَلَيْها»2 ضايع گردد.
اين قدر خيانت مكن بر اين امانت الهى! پاك كن آينه قلب را تا نور جمال حق در او جلوه كند؛ تو را از عالم و هر چه در اوست، بىنياز كند و آتش محبت الهى در قلب افروخته شده، تمام محبتها را بسوزاند كه همة عالم را به يك لحظة آن ندهى و چنان لذتى ببرى از ياد خدا و ذكر آن، كه تمام لذّات حيوانى را بازيچه بدانى.3
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. اشاره است به آيه «يَوْمَ يَنْظُرُ المَرءُ ما قَدَّمَتْ يَداهُ وَ يَقُولُ الكافِرُ يا لَيْتَنى كُنْتُ تُراباً؛ روزى كه شخص به آنچه پيش فرستاده است مىنگرد و كافر مىگويد: اى كاش خاك مىبودم». سوره نبأ/ 41.
2. عن أبي عبد اللّه عليه السلام قال: «قال النّبي صلي الله عليه و آله و سلم إنّ الملك ليصعد بعمل العبد مبتهجا به، فإذا صعد بحسناته يقول اللّه عزّ و جل اجعلوها في سجّين إنّه ليس ايّاى أراد بها». اصول كافى، ج 2، ص 294.
3. شرح چهل حديث، امام خميني(ره) ، ص 41-42.
پبه نقل از سایت mahdi313.i“r
