قلب مهم ترین عضو هر انسانی است، این عضو کانون گرایشات و عواطف انسان است، به عبارتی قلب عضوی است که محل و جایگاه عشق و نفرت می باشد، برای همین اسم او را در دگرگونی قلب نهادند، عضوی که می تواند جای نفرت را با عشق و برعکس تغییر دهد.

استاد محمد تقی جعفری می فرمايند: در تایخ ادبیات اسلامی ایران به دل و حالات گوناگون دل آنقدر توجه شده است که حدود ۳۰۰ پسوند و پیشوند برای آن در ادبیات فارسی شمرده شده، مانند سنگدل و دل رحم و … این‌ها همه نشان از توجه به دل و فرآیند‌های مختلف آن می باشد و در قرآن کریم، هم بسیار به دل توجه شده است.

در قرآن غلیظ القلب داریم (آل عمران؛ ۱۵۹)؛ قلب قسی داریم )بقره؛ ۷۴)؛ قلب بیمار داریم (احزاب ۳۲)؛ قلب زنگ زده داریم (مطففین؛ ۱۴)؛ قلب مختوم داریم (بقره؛ ۷)؛ قلب مرعوب داریم (آل عمران؛ ۱۵۱)؛ قلب بدون فهم )اعراف ۱۷۹)؛ قلب رئوف داریم (حدید ۲۷)؛ قلب سلیم داریم، روزی که فرزندان بر آدمی فایده ندارد، مگر قلب سلیم (شعرا؛ ۸۹) بنابراین قلب سلیم، مهمترین توشه آخرت ماست که ما آن را ازخدا درخواست می کنیم؛ قلب مطمئن داریم (نحل؛ ۱۰۶) و همه این ها به مقلب القلوب بودن خداوند بر می گردد.

امام رضا (ع) فرمودند:

خدای عز و جل به سه چیز همراه سه امر دیگر فرمان داده: امر کرده به نماز و زکات پس هر که نماز کند و زکات ندهد نمازش پذیرفته نمی شود، امر کرده به شکر خودش به همراه شکر والدین (در سوره لقمان آیه ۱۴) پس هر که شکر والدین نکند شکر خدا را نکرده و امر کرده به تقوا و صله رحم. در (آیه ۱- سوره النساء) و هر که صله رحم نکند تقوا ندارد.

رسول اكرم صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏آله :

اَلصَّدَقَةُ عَلى وَجْهِها وَاصْطِناعُ الْمَعْروفِ وَبِرُّ الْوالِدَیْنِ وَصِلَةُ الرَّحِمِ تُحَوِّلُ الشِّقاءَ سَعادَةً وَتَزیدُ فِى الْعُمْرِ وَ تَقى‏مَصارِعَ‏السُّوءِ؛

صدقه بجا و نیكوكارى و نیكى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوشبختى تبدیل و عمر را زیاد و از مرگ بدجلوگیرى‏مى‏كند.

امام باقر علیه ‏السلام :

اِنَّ اَعْجَلَ الخَیرِ ثَوابا صِلَةُ الرَّحِمِ؛

ثواب صله رحم سریع‏تر از هر كار خیرى به صاحبش مى‏رسد