حضرت امیر علیه‌السلام در خطبه ۱۵۰ نیز می‎فرمایند: «وَ أَخَذُوا يَمِيناً وَ شِمَالًا ظَعْناً فِي مَسَالِكِ الْغَيِّ وَ تَرْكاً لِمَذَاهِبِ الرُّشْد» (خطبه ١٥٠) «به چپ و راست متمايل مى‏‌شوند و در ضلالت و گمراهى گام مى‏‌نهند و جاده‎هاى مستقيم هدايت را رها مى‏‌سازند».

برخی از مترجمین و مفسرین نهج‎البلاغه عبارات فوق امیرالمؤمنین علیه‌السلام را در شرح اوضاع قبل از ظهور امام عصر (عج) می‎دانند و در آن به توصیف مسلمانان که صراط مستقیم را رها کرده‎اند و سبب غیبت امام زمان (عج) شده‎اند می‎پردازد. این عبارات اشاره‎ای است به فرقه‎هایی که در اسلام از راه راست که مبتنی به کتاب و سنت الهی است منحرف و گمراه شده و به سوی افراط و تفریط گراییده‎اند و در زمان قبل از ظهور امام عصر (عج) در گوشه و کنار عالم در حال جولان دادن هستند.