محقق:سمیره ملاکریمی

چكيده

     دفاع از حريم مقدس قرآن واسلام واقدام علمي وعملي در احياي امر به معروف ونهي از منكر ونظارت بر ابعاد اخلاقي ومذهبي جامعه از وظايف هر مسلمان است واگر اين نظارت انجام نگيرد وامر ونهي بي اهميت تلقي شود جامعه دوام نمي يابد وحيات خود را از دست مي دهد.

     امر به معروف ونهي از منكر يعني مردم را به صورت قلبي، زباني و عملي به كار نيك واداشتن واز كار زشت وناپسند بازداشتن است .اين فريضه مهم از اهميت وجايگاه رفيع و والاي برخوردار است ودر قرآن وروايات بر آن تاكيد شده است.

     اين اصل مرز ومحدوده مشخص ندارد ومصاديق فراواني در دو بعد فردي واجتماعي را شامل مي شود .

     امر به معروف ونهي از منكر شامل سه مرحله قلبي، زباني و عملي مي باشد كه با وجود شرايطي بر آمر وناهي واجب مي گردد. در ضمن آمر وناهي بايد به ابعاد امر ونهي وحدود ووظايف خود آشنا باشند تا بتوانند امر ونهي را به بهترين شكل انجام دهند واين نكته را در نظر داشته باشند كه شيوه و روش ها بايد با روحيات اخلاقي و رواني مخاطب تناسب داشته باشد.

     در بعضي موارد موانعي بر سر راه امر به معروف ونهي از منكر وجود دارد كه بايد آنها را تشخيص داد ودر اين صورت است كه آثار ونتايج مطلوبي از امر ونهي در سطح جامعه به وجود مي آيد.

وا‍ژگان كليدي :امر، معروف، نهي، منكر

مقدمه

     موضوع امر به معروف ونهي از منكر از مسائل اساسي دين مقدس اسلام وضامن حفظ وبقاي ارزش هاي متعالي اخلاقي در جامعه است .وظيفه هر مسلمان شناخت معروف ومنكر ومراعات حدود الهي است و بنا بر اين شناخت معروف ومنكر يك حكم وفريضه ديني است كه مسلمانان بايد تمام تلاش خود را  به منظور جلوگيري از وقوع منكر و تحقق معروف در جامعه به كار گيرند.

     در حكومت اسلامي كه محور امور براساس نظارت همگاني وتثبيت معروف ومحو منكر  نباشد، از بالاترين سطح نظام تا پايين ترين اقشار جامعه همه وهمه يك مسئوليت مشترك وهمگاني دارند وهر كس در حد وسع خود بايد با تحقق واشاعه منكر به ستيز برخيزد ومعروف و اوامر الهي را در جامعه تحقق بخشد .

     جامعيت اسلام برخلاف بسياري از مكاتب ديگر اين نظارت همگاني را متوجه ي آحاد مسلمين مي داند و آن را منحصر به قشر وطبقه خاص نكرده، لذا هيچ كس از حوزه انجام مسئوليت درخصوص امر به معروف ونهي از منكر خارج نيست.

     بنابراين گام اول براي همه ي مومنين در اقصي نقاط كشور شناخت دقيق اصول ومسائل مربوط به اين فرايض مهم اسلامي است كه چه بسا عدم اطلاع صحيح وفقدان نگرش جامعه نسبت به ابعاد موضوع آمر وناهي را دچار لغزش هاي جبران ناپذير مي نمايد.

     امر به معروف ونهي از منكر ابزار صيقل بخشي مستمري است كه چهره مكتب را درخشان مي كند وهر لحظه زنگار هاي احتمالي را پاك وآينه دينداري را شفاف تر مي كند. 

     اميد است كه در پرتو تعليم الهي اسلام همه مسلمانان در تمام نقاط دنيا براي تحقق واحياي اين فريضه مهم قيام كنند وبقاي حاكميت اسلام را درتمامي صحنه هاي اجتماعي سياسي فرهنگي تضمين كنند.

 محقق : شهین سوسنی

چكيده

معرفت در واقع نوري است به خداوند به قلب بنده اش مي اندازدوبه واسطع آن به حقايق براي انسان روشن مي شود. معرفت امام زمان ( عج) را نيز خداوند به انسان  عطا مي كند. فقط زمينه قلبي پاك وآراسته مي خواهد زيرا معرفت ايشان مانند آب زلال پاكيز هاي  است كه آن را در ظرف كثيف وآلوده نمي ريزد. در قرآن كريم بيش از صد آيه در رابطه با حضرت مهدي ( عج) نازل شده است و روايات بسياري نيز در كتابهاي شيعه وسني وجود دارد.

لازم ترين موضوع درك وتصور صحيح از حقيقت ومقام امام ونقش وجايگاه حضرت در فيض رساني به هستي وموجودات است.

واژگان كليدي :

معرفت ، معرفت امام ، امام زمان (عج) ، دعا ، محبت ، ذكر، نصرت ، تسليم ، حيات ، هدايت ، ايمان .

مقدمه

ضرورت شناخت امام زمان (عج) وپيوند با او به دليل اهميت حياتي وغير قابل انكاري كه شناخت امام وبه خصوص امام زمان ( عج) يعني رهبر والگوي زمان وتنها عامل پيوند ما با خداوند آسمان دارد، پيامبر گرامي اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: « َّ مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة

 :هر كس بميرد وامام زمان خويش را نشناسد به مرگ جاهليت مرده است.»

نشناختن امام زمان خود به معني عدم ارتباط با امام است وعدم ارتباط با امام يعني قطع پيوند هدايت با خداوند واين همان مرگ جاهليت وخروج از دين وگمراهي است.

امام باقر علیه السلام پس از ذكر همين فرمايش پيامبر صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: « لَا يُعْذَرُ النَّاسُ حَتَّى يَعْرِفُوا إِمَامَهُم    : مردم معاف ومعذور نيستند به اينكه امامشان را بشناسند.» شناخت راهنما جزء اولين ومهم ترين وظايف يك انسان در زندگي است وكوتاهي در اين زمينه نابخشودني وغير قابل جبران است.

محقق الهام کریمی

چکیده

  منت خدای را عز وجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو می رود

ممد حیات است م چو بر می آید مفرح ذات .درباره نعمت های خود که نمی توان سخنی گفت چرا که :

از دست وزبان که برآید کز عهده ی شکرش به در آید.

  در این بحث بر آنیم تا درمورد دوران نوجوانی و بلوغ و گرایش نوجوانان به سمت رفتارهای پر خطربحث کنیم.

   نوجوانی فصل شورانگیز زندگی و مظهر نشاط و سازندگی است.روح لطیف و قلب ظریف نوجوان جلوهٔ زیبای آفرینش و صحیفه‌ مصفای هستی است.شور زندگی و آهنگ سازندگی در نگاه روشن و امیدوارنوجوان متجلی است.اگر شور و احساس نوجوانی با شعور عمیق دینی و سلاح توانای ایمان الهی تجهیز شود، سعادت نسل جوان و سلامت جامعه تضمین خواهد شد.

     گام اول در این راه شناخت اصولی و علمی ویژگی‌های شخصیتی و نیازهای اساسی نوجوانان در دوران بلوغ است.بی‌تردید شناخت،همدلی می‌آفریند و برای اهتمام به این امر خطیر باید به مشارکت فرهنگی و فراگیر اقدام کرد و این جز با همدلی، همزبانی و همراهی با نوجوانان میسّر نخواهد بود.

   از دیدگاه قرآن، آغاز تغییر و تحولات جسمانی دوران بلوغ، مرز خروج انسان از دنیای کودکی ورود به دنیای بزرگسالی است.از این زمان دیگر فرزندان در زمرهٔ کودکان نبوده و باید همچون بزرگسالان مؤدب به آدابی شوند و پدر و مادر اولین کسانی هستند که باید به این امر مهم توجه داشته باشند وبدانند که فرزندانشان دیگر کودک نیست و وارد مرحله مهم و حساسی از زندگی خود شده است؛مرحله‌ای که باید با همدلی و کمک پدر و مادرش آن را سپری کند و به سرانجام برساند.

   دورانی که نوجوان با تغییر و تحولات شدید جسمی، فکری و عاطفی، اخلاقی و اجتماعی روبرو می‌شود.و حتی از دیدگاه برخی روانشناسان عنوان «تولد دوباره» را به خود گرفته است.

محقق: الهام کریمی

چکیده

     نهاد خانواده، یکی از اساسی ترین ارکان جامعه ی بشری و بستر فرهنگ های گوناگون و زمینه ساز خوش بختی و یا بدبختی انسان ها و ملت هاست. دین اسلام نیز – هدفش که برنامه ی سعادت و تکامل بشر است - عنایت ویژه ای به سلامت، رشد و پویایی این نهاد سرنوشت ساز دارد زیرا خانواده نهادی است که بر پایه ی ازدواج مرد و زن، شکل می-گیرد و با تولید مثل، توسعه می یابد. این نهاد، اساس زندگی شخصیت انسان و مهم ترین عامل تکامل جامعه است، از این رو اسلام برای تاسیس و تحکیم این نهاد سرنوشت ساز و پیش گیری از فروپاشی آن، ره نمودهای بسیار مهمی عرضه کرده است.

   تامل در این ره نمودها و مقایسه ی آن ها با آن چه در سایر مکاتب درباره ی خانواده دیده می شود، به روشنی نشان می دهد که این مکتب ریشه در وحی الهی دارد و منطبق با فطرت انسانی است و برای صیانت خانواده و پیش-گیری از فروپاشی آن، راهی جز عمل به ره نمودهای این آیین الهی نیست. ما در این مقاله به چند مورد از این عوامل از منظر قرآن و روایات می پردازیم.

جذّابيت هاي جنسي در عرفان هاي نوظهور
گردآورنده :فرشته شمس كيا
مدرسه علميه الزهرا (سلام الله عليها) – خميني شهر

چكيده:
عرفان هاي نوظهور، جريان هايي هستند كه بعد از رنسانس و شروع اصلاحات در غرب، باانگيزه حذف اعتقادات، رواج بي بند وباري و پاسخگويي به عطش معنوي – عرفاني بشر به وجودآمده اند.
در ميان عرفان هاي نوظهور قرن اخير، چند مكتب به صورت جدي در كشور عزيزمان ايران درحال فعاليت هستند كه از آن جمله مي توان به مكاتب عرفاني اُشو، پائولو كوئيلو و شيطان پرستي اشاره كرد.
اُشو با تلفيق عشق، عرفان، سكس و هم چنين راه اندازي اُشو پارك توسط شاگردانش پس از وي، در پي جذب جوانان و منحرف كردن آن ها به اسم عرفان هستند و پائولوكوئيلو با هنرمندي درآثارش خوانندگان و پيروان خود را به سوي مسائل جنسي و شهواني مي كشاند و مي كوشد پوششمعنوي و عرفاني به هرزگي هاي جنسي بدهد و شيطان پرستي، يكي از مناسك پيروان خود را مناسك جنسي قرار داده است.
درحالي كه انسان با دغدغه ي تعالي روح و انديشه و حركت به سمت كمال و خليفة اللهي پا به عرصه ي وجود گذاشت و در جهت تحقق اين ارزش هاي انساني و رسيدن به عشق حقيقي نياز جدي به پرهيز از هواهاي نفساني، رفع موانع و دغدغه ها و جذابيت هاي كاذب دارد. و عرفان اسلامي با مقيد كردن روابط زن و مرد در چارچوب ازدواج و حفظ عفت در مقابل عشق هاي حرام و ممنوع و روابط نامشروع، انسان را در نيل به عشق حقيقي ياري مي رساند.
كليد واژه: عرفان، عرفان نوظهور، معنويت، عشق، نيمه ي گمشده، جذابيت هاي جنسي.

مقدمه:
امروزه توسعه ي دامنه ي ابعاد مادي در زندگي جوامع مدرن انسان زمانه ي ما نتوانسته از ميزان احساس نياز ريشه دار و هميشگي او به معنويت خواهي بكاهد. و اكنون چند دهه اي است كه به اقتضاي بازار گرم تقاضاي معنويت جويي، طرح مباحث عرفاني و معنوي به شدت گسترش پيدا كرده است و سبب ظهور عرفان هاي كاذب و سكولار شده است.
تا دوران اخير همواره عرفان و معنويت با پاكدامني و پرهيز از تمايلات جنسي همراه بوده است.اما متأسفانه در پاره اي از عرفان هاي نوظهور از جذابيت هاي جنسي براي جذب افراد به گونه هاي مختلف استفاده مي شود. اين عرفان هاي نوظهور عموماً تفكّرزدا هستند و با تاكيد بر كيف جسمي جوان هم روح او را تسخير مي كنند، هم اهداف پليد خويش را پيش مي برند و در اين ميان اُشو، پائولو كوئيلو و شيطان پرستي گوي سبقت را از ديگر رقبا بهتر ربوده و در نيل به اين هدف موفق تر بوده اند.
مقاله ي حاضر مي كوشد طي دو گفتار، پس از معرفي اجمالي اين عرفان ها و با روش توصيفي– تحليلي به نقد مولفه هاي اصلي آن كه دامن زدن به گرايش ها و اميال جنسي است بپردازد و گامي در جهت مقابله با اين عرفان هاي نوظهور و سكولار بردارد و به مخاطبان خود شناخت، آگاهي و بصيرت، نسبت به اين عرفان ها را تذكّر دهد.
در پايان از زحمات استاد گرانقدر، جناب آقاي سيد روح الله موسوي زاده كه ياريگر دستان ناتوان
و انديشه ي كوتاهم بوده است قدرداني مي نمايم.