غـدیـر چـشـمـه اى است که زلال اسلام ناب از آن مى جوشد هرکس به این حقیقت اعتراف کند و جـان خویش , در زلال حقیقتش شستشو دهد, به پیشگاه باعظمت اسلام ناب بار مى یابد و آن کس کـه به هرعذر و بهانه , چشم از دیدن و گوش از شنیدن فرو بندد, جز صداى جرسى از دور نصیب نخواهدبرد.

غـدیـر نخستین موقف و منزلى نیست که پیامبراکرم (ص ) جانشین خود را به مردم شناسانده است آن گـرامى بارها به هر مناسبت با بیانهاى گونه گون و شیوه هاى مختلف این حقیقت را به مردم یـادآور شده وایشان را با رهبر آینده خود آشنا کرده است همه کسانى که با حضرتش حشر و نشرى داشـتـنـد و از اتـفـاقـات حـکومت اسلامى بى خبر نبودند, مى دانستند که على (ع ) خلیفه بلافصل پیامبر(ص ) و محبوبترین مردم ,و نزدیکترین اصحاب به رسول خداست .
خـلافـت مـسـاله اى نبود که تا سال دهم هجرت مسکوت مانده باشد خلیفه پیامبر از همان روزى معلوم شد که نبوت در مکه آشکار شد .

پـس از آن مـخـصـوصا در سالهاى بعد از هجرت به قدرى این مطلب تکرار شد که تقریبا همه اهل مدینه با آن آشنا بودند همه حدیث (منزلت ), حدیث (رایت ) و حدیث (طیر) را شنیده بودند حدیث (ثقلین ) مکرر بر آنها خوانده شده بود نزول آیاتى چون آیه مودت آیـه (مـبـاهـله (و آیه (ولایت(باعث شده بود, خورشید شخصیت امیرالمؤمنین درخششى روزافزون داشته باشد.

بـا ایـن هـمـه حـدیـث غـدیر از شهرتى به سزا برخوردار است همه احادیثى که در این زمینه وارد شده صحیح و مشهور و بعضى متواترند, ولى حدیث غدیر از مرز تواتر نیز گذشته است .

مرحوم علم الهدى سید مرتضى , در این باره مى فرماید:.

کـسـى کـه بـراى صـحـت ایـن خبر دلیل بخواهد, همانند کسى است که براى صحت خبر غزوات وحالات معروف رسول خدا دلیل بخواهد و چنان است که گویى در اصل حجة الوداع شک داردزیرا اینها همه از جهت شهرت در یک رتبه اند.
چرا که همه علماى شیعه این حدیث را روایت کرده و اهل حدیث با اسناد خود آن را نقل نموده اند و مـورخان و سیره نویسان همان طور که حوادث معروف را نقل مى کنند, بدون سندمخصوصى نسل در نـسـل از هـم روایـتش مى کنند و محدثان آن را در زمره احادیث صحیح درج کرده اند این خبر مزیتى دارد که هیچ خبر دیگرى از آن برخوردار نیست چرا که اخبار بر دوگونه اند:.

یک دسته اخبارى است که به سند متصل نیاز ندارند, مانند خبر جنگ بدر و خیبر و جمل وصفین و همه وقایع معروفى که مردم نسل در نسل بدون سند از آن آگاهند دسته دیگر اخبارى است که به سند متصل نیاز دارند, مثل اخبارى که در باب احکام شرعى وارد شده است

خبر غدیر به هر دو صورت نقل شده است , یعنى در عین آنکه در کمال شهرت و از سندبى نیاز است , داراى سند متصل نیز مى باشد.

افـزون بـر اینکه اخبارى که در باب احکام شرعى نقل شده همگى خبر واحد هستند, ولى خبرغدیر راویان فراوانى دارد

مـا در این مقال بر آن نیستیم که راویان حدیث غدیر را نام ببریم , چون نه مقام را گنجایش است و نـه حـاجـتى به آن هست مرحوم علامه امینى نام راویان این حدیث را به ترتیب زمان زندگى ذکر کـرده اسـت مـا بـه ذکر شمار راویان حدیث غدیر در هر قرن بسنده کرده , علاقه مندان را به کتاب ارزشمند الغدیرراهنمایى مى کنیم در میان اصحاب رسول خدا (ص ) 110 نفر,.

در میان تابعین 84 نفر,.

در میان علماى قرن دوم هجرى 56 نفر,.

در میان علماى قرن سوم هجرى 92 نفر,.

در میان علماى قرن چهارم هجرى 43 نفر,.

در میان علماى قرن پنجم هجرى 24 نفر,.

در میان علماى قرن ششم هجرى 20 نفر,.

در میان علماى قرن هفتم هجرى 21 نفر,.

در میان علماى قرن هشتم هجرى 18 نفر,.

در میان علماى قرن نهم هجرى 16 نفر,.

در میان علماى قرن دهم هجرى 14 نفر,.

در میان علماى قرن یازدهم هجرى 12 نفر,.

در میان علماى قرن دوازدهم هجرى 13 نفر,.

در میان علماى قرن سیزدهم هجرى 12 نفر,.

در میان علماى قرن چهاردهم هجرى 19 نفر.

وهمو مى نویسد:.

ایـن حـدیـث را احـمد بن حنبل با چهل سند, ابن جریر طبرى با هفتاد و اندى سند, جزرى مقرى بـاهـشـتاد سند, ابن عقده با صد و پنج سند, ابوسعد مسعود سجستانى با 120 سند و ابوبکر جعابى با125 سند روایت کرده است

ابـن حـجـر در کـتـاب صـواعـق نوشته است : (این حدیث را سى نفر صحابى از پیامبر اکرم (ص ) روایت کرده اند و بسیارى از اسناد آن صحیح یا حسن است

ابن مغازلى در مناقب مى نویسد:.

حـدیث غدیر حدیث صحیحى است که حدود صد نفر صحابى که عشره مبشرة نیز از آن جمله است آن را از رسـول خـدا(ص ) روایـت کـرده انـد این حدیث ثابت است و ایرادى بر آن وارد نیست واین فضیلتى است که فقط على (ع ) حائز آن شده و هیچ کس در این فضیلت با او شریک نیست

سید بن طاوس از علماى امامیه در کتاب شریف اقبال الاعمال نوشته است :.

ابـوسـعـد مـسـعـودبـن نـاصـر سـجـستانى از علماى اهل سنت کتابى در هفده جز به نام الدرایه فى حدیث الولایه تالیف کرده و این حدیث را از صد و بیست صحابى نقل کرده است .

مـحـمدبن جریر طبرى در کتابى که به نام الردعلى الحرقوصیه نوشته , حدیث ولایت را از هفتاد و پنج طریق روایت کرده است .

ابوالقاسم عبداللّه حسکانى در این باب کتاب مستقلى به نام دعاالهداة الى ادا حق الولاة تالیف نموده اسـت ابوالعباس احمد بن سعید بن عقده نیز کتابى به نام حدیث الولایه تالیف کرده و این حدیث را از صد و پنجاه طریق روایت کرده است وى پس از نقل عبارات راویان مى نویسد:.

هـمـه ایـن کتابها جز کتاب طبرى در کتابخانه من موجود است , مخصوصا کتاب ابن عقده که در زمان حیات خودش (330 هجرى قمرى ) نسخه بردارى شده است .

طرفه آنکه از قرن دوم به بعد که مرز مذاهب مشخص مى شود, هیچ یک از این راویان شیعه نیستند درمیان شیعیان نیز کمتر عالمى را مى توان یافت که این حدیث را با اسناد مختلف نقل نکرده باشد.

اهـمـیـت حـدیـث غـدیـر بـه پـایه اى رسیده است که بسیارى از دانشیان جهان اسلام , درباره آن کـتابهاى مستقل نگاشته اند به تحقیق علامه عالیقدر امینى در الغدیر, تا زمان ایشان بیست و شش کـتـاب مستقل توسط عالمان برجسته در اثبات تواتر حدیث غدیر یا تحقیق مفاد آن به رشته تحریر درآمده است

ایـن قـضـیه آن چنان روشن و واضح و در نزد همگان مسلم بوده است که اهل بیت (ع ) و معتقدان بـه ایـشـان بـه مـنـاسبت هاى مختلف بدان استدلال و احتجاج کرده اند در روایات به موارد زیادى بـرمـى خـوریـم کـه امـیرالمؤمنین (ع ) در طول سالهاى پس از وفات پیامبر اکرم (ص ) در مجالس مـختلف , اصحاب رسول خدا(ص ) را سوگند مى دادند که آیا شما به خاطر ندارید رسول خدا(ص ) در روز غدیر فرمود: من کنت مولاه و ایشان سوگند مى خوردند که آن را به خاطر دارند .

بـنـابـر آنـچـه گذشت , حدیث غدیر واقعیتى است که دست تبهکار انکار از ساحت قدس آن کوتاه اسـت و چـنـد و چون تعداد انگشت شمارى از جاهلان عالم نما نمى تواند بر دامن کبریایش گردى بـنـشـاند, چه رسد که خورشید روشن حقیقتش را بپوشاند از همین روست که نویسنده دانشمند کتاب امام على (ع )عبدالفتاح عبدالمقصود مصرى , در ضمن تقریظ کتاب الغدیر مى نویسد:.

حدیث غدیر بدون شک , حقیقتى است که دستخوش باطل نمى شود, فروزان و درخشان است ,چون روشـنـایـى روز و آن یکى از حقایق خروشنده الهام است که از سینه پیامبر(ص ) پراکنده گشته تا ارزش دست پرورده , برادر و برگزیده خویش در میان امتش را معلوم کند .

در اهمّیّت این رویداد تاریخى، همین اندازه کافى است که این واقعه تاریخى را صد و ده تن از صحابه پیامبرصلى الله علیه وآله نقل کرده اند.

البتّه این جمله نه به آن معنى است که از آن گروه عظیم، تنها همین افراد، این حادثه را نقل کرده اند; بلکه منظور این است تنها در کتاب هاى دانشمندان اهل تسنّن، نام صد و ده تن به چشم مى خورد.

منبع: غدیر از دیدگاه اهل سنت

حجت الاسلام والمسلمین دکتر رفیعی در جمع عاشقان و منتظران حضرت ولی‌عصر(عجل الله تعالی فرجه) با اشاره به پیش رو بودن ایام دهه ولایت و عید غدیر خم، اظهار کرد: غدیر اوج وقایع و حوادث مهم جهان است؛ در این روز امیرالمومنین (علیه السلام) به امامت رسیدند و در ادامه بعد از 25 سال خانه نشینی این حضرت(ع)، زمانی که مردم از ایشان خواستند خلافت را قبول کنند، آن روز مقارن با روز غدیر بود.

وی با تاکید بر اینکه باید عید غدیر را با تمام توان گرامیداشت و جشن گرفت، بیان کرد: برخی شبهه می‌کنند که چرا اینقدر روی غدیر تاکید می‌کنید. باید گفت اگر غدیر را مانند عاشورا گرامی می‌داشتیم امروز نیاز نبود بر سر آن تا این حد بحث کنیم و مخالفان هر روز شبهه‌ای در خصوص آن منتشر کنند.

استاد حوزه علمیه با تاکید بر اینکه جشن غدیر جشن دولتی و اداری نیست بلکه جشن مردمی است، بیان کرد: هر کس باید در حد توان این روز بزرگ را جشن بگیرد و آن را گرامی‌ بدارد؛ در عید غدیر اداره جات دولتی به کارمندان عیدی بدهند و مغازه داران حداقل پرچمی رنگی بالای سر در مغازه‌های خود بزنند.

دکتر رفیعی ادامه داد: در روایتی بیان شده که هر کس در روز غدیر روزه بگیرد گویی به اندازه کل دنیا روزه گرفته و هر کس یک درهم در راه غدیر خرج کند، یک میلیون برابر ثواب دارد؛ در این روز به فرزندان خود هدیه دهید و به خانواده های نیازمند کمک کنید و لباس های نو را در روز غدیر بپوشید.

وی افزود: غدیر باید تجلیل شود چرا که تجلیل از غدیر، تجلیل از امامت است و امروز هجمه علیه غدیر از هر چیزی بیشتر است؛ روز بزرگ غدیر واقعا مظلوم واقع شده است.

استاد حوزه علمیه قم یادآور شد: چهار مناسبت پیوسته به هم است و امکان جدایی در آن نیست که این حلقه وصل باید حفظ شود؛ نخستین آن بعثت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) است؛ غدیر دومین مناسبت است که این بعثت با غدیر کامل می شود؛ سومین مناسبت عاشورا است که احیا کننده است؛ چهارم هم ظهور است که دین مبین اسلام را در جامعه احیا می کند.

 آیةالله آقا‌مجتبی تهرانی (قدس سره):

در روایتی حضرت امام صادق(ع) به یکی از یارانشان به نام «عبدالله‌ بن‌ سنان» فرموده‌اند: «در زمان غیبت، که دسترسی به امام نداری، گاهی در ذهنت راجع به امام شبهه پراکنده می‌کنند»
امام می‌فرمایند که «من یک دعایی یادتان می‌دهم که اگر این دعا را بخوانید، این شبهه‌ها در شما اثر نمی‌کند» این دعا دعای «غریق» است. یعنی کسی که این دعا را بخواند مانند کسی می‌ماند که به‌اصطلاح در آب افتاده و دارد غرق می‌شود و می‌خواهد کسی دستش را بگیرد.
حضرت می‌گوید بگوئید: «یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ»، دو جمله است، جمله اوّل؛ نام‌های مقدس الهی است، «یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ»، جمله دوم؛ «ثَبِّتْ‌ قَلْبِی‌ عَلَی‌ دِینِکَ»، خدا دستم را بگیر، دلم را بر دینت پابرجا بدار که این شبهه‌ها بر من اثر نکند.
عبدالله‌ بن‌ سنان می‌گوید: آقا این‌ جملات را فرمودند بعد من بلا‌فاصله گفتم: «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ» و در دعای آقا تصرف کردم.
چون آقا گفتند بگو: «یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ‌ الْقُلُوبِ‌ ثَبِّتْ‌ قَلْبِی‌ عَلَی‌ دِینِکَ»، دعایی که آقا گفتند این بود. من «وَ الْاَبْصَارِ» را اضافه کردم. گفتم: «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ»
حضرت به من رو کردند و فرمودند: “درست است که خدا “مُقَلِّبُ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ” است، اما این جملاتی ‌را که من می‌گویم، بگو و از خودت عبارت اضافه نکن و این «ابصار» را دیگر در آن نگذار.
این روایت، از نظر اعتقاداتتان خیلی مؤثر است.
برای اینکه در زمان غیبت امام زمان (صلوات‌الله‌علیه)، یک سری شبهات در شما اثر نکند، دستور این است. سند روایت هم خیلی خوب است. پس هر روز بگویید:
«یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ‌ الْقُلُوبِ‌ ثَبِّتْ‌ قَلْبِی‌ عَلَی‌ دِینِکَ»،
دو سه ثانیه هم بیشتر طول نمی‌کشد. لذا این‌ را هر روز بخوانید تا دلتان به امام زمان (صلوات‌الله‌علیه) قرص شود.
منبع: پايگاه اطلاع رساني دفتر حضرت آيت الله مجتبي تهراني

ذكر يونسيه چيست؟

ذكر يونسيه يعني گفتن: «لا اله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين».[1]

مرحوم آيةالله سيد علي شوشتري و ملا حسينقلي همداني و سيد اكبر كربلائي و سيدعلي آقا قاضي تا جناب استاد آيةالله كشميري همگي اتفاق بر اين استغفار كامل آن هم در سجده داشتند.

آثار و بركات ذكر يونسيه

1) شفا از بیماری

پیامبر گرامى (صلى الله علیه و آله و سلّم): هر بیمار مسلمانى كه این دعا را بخواند، اگر در آن بیمارى (بهبودى نیافت و) مرد پاداش شهید به او داده مى شود و اگر بهبودى یافت خوب شده در حالى كه تمام گناهانش آمرزیده شده است.

2) گشایش از گرفتاریها

رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلّم): آیا به شما خبر دهم از دعایى كه هرگاه غم و گرفتارى پیش آمد آن دعا را بخوانید گشایش حاصل شود؟ اصحاب گفتند: آرى اى رسول خدا. آن حضرت فرمود: دعاى یونس كه طعمه ماهى شد: لا اله الا انت سبحانك إنّى كنت من الظالمین.

3) نجات از غم

امام صادق (علیه السلام): عجب دارم از كسى كه غم زده است چطور این دعا را نمى خواند لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمین چرا كه خداوند به دنبال آن مى فرماید: فاستبجنا له و نجیناه من الغم و كذلك ننجى المؤ منین (ما او را پــاسـخ دادیم و از غم نجات دادیم و این چنین مؤ منان را نجات مى دهیم ).

4) فرزند دار شدن

مرحوم كلینى نقل مى كند: مردى خراسانى بین مكه و مدینه در ربذه به امام صادق (علیه السلام) برخود و عرضه داشت : فدایت شوم من تا كنون فرزنددار، نشده ام ، چه كنم؟

حضرت فرمود: هرگاه به وطن برگشتى و خواستى به سوى همسرت روى آیه ، و ذالنون إذ ذهب مغاضبا فظنّ أن لن نقدر علیه فنادى فى الظلمات ان لا اله الا أنت سبحانك إنّى كنت من الظالمین را تا سه آیه بخوان إنشاء الله فرزنددار خواهى شد.

ختم هاي ذكر يونسيه

ختم هاي اين ذكر شريف «400» «700» «1001» «3000» «4000» «7000» بار گفته اند؛ كه بستگي به دستور استاد و قابليت طالب دارد، اما عدد 400 براي همه، آن هم شبها بعد از نماز عشاء تا هر وقت شب در سجده، نافع است.

چون اين ذكر به معني استغفار است در آن هيچ عوارضي نيست. براي ديدن حالات برزخي مؤثر است.

براي تقويت نفس و قلب و مكاشفات بسيار خوب است و براي رفع حجب و نورانيت مؤثر است و استجابت دعا و نجات مؤمنين، از طرف خدا شامل گوينده آن مي شود

تجرّد، با مداومت اين ذكر حاصل ميشود، چنانكه براي مرحوم سيد هاشم حداد سه روز حالت تجرّد برزخي اتفاق افتاد، كه البته مكاشفه؛ اين طول زماني را ندارد.

مرحوم آخوند ملا حسنقلي همداني: هر قدر، در هر وقت بتوانيد؛ اين ذكررا بگوئيد.

مرحوم شيخ محمد بهاري: «سالك در اواسط كارش اين ذكر را بگويد ( عددش به ابجد 2374)حضرت استاد از قول مرحوم سيدهاشم حداد نقل كردند كه ذكر يونسيه براي معرفت نفس و معرفت ربّ مؤثر است، و خودش به ذكر يونسيه مشغول بود.[2]

وقتي سـوال كردم در ايام فراغت، همانند راه رفتن و نشستن، چه ذكري براي نورانيت قلب و رفع حجب خوب است؟

فرمود: ذكر يونسيه.

مي فرمود: عدد 3000 به بعد براي كاملين «سالكيني كه از مراحلي و منازلي عبور كرده اند» مي باشد.

جناب استاد مدت زيادي در نجف 3000 مرتبه اين ذكر را در سجده مي گفتند.

ازبسياري از بزرگان اين ختم با عدد 400 مرتبه در سجده خصوصاً در ميان نماز مغرب وعشاء و يا قبل از اذان صبح و يا قبل از اذان صبح و يا بين الطلوعين جهت افاضات روحاني نقل شده است، و اين يكي از ختوماتي است كه معمولاً اساتيد در ابتداي سلوك به شاگردانشان توصيه مي كنند. ناگفته نماند كه اين ختم به منزله ي توبه اي حقيقي است اگر خالصانه براي خدا بجاي آورده شود، اثر شگرفي در پيشبرد انسان دارد.

وقتي از مرحوم آيةالله كشميري پرسيدند بهترين كار براي سالك در كدام يك از اعمال عبادي است؟ فرمودند: بهترين آن سجده است كه ذكر يونسيه در آن گفته شود. و فرمودند: امان ذكر يونسيه موجب اتصال به ارواح و باز شدن چشم برزخي ميگردد.[3]

اين ذكر شريف اثر بسيار عجيبي در رفع غم و اندوه دارد.

امام صادق (عليه السلام) فرمودند: تعجب مي كنم از چهار كس كه چهار نوع گرفتاري دارند چگونه به اين چهار چيز پناه نمي برند.

از جمله اينها فرمودند: تعجب مي كنم از كسي كه دچار غم و اندوه شده است اما به اين سخن پناه نمي برد، زيرا كه حقتعالي در دنباله آن فرموده: «و نجيناه من الغم و كذلك ننجي الموءمنين» يعني ما او را «حضرت يونس را به سبب اين سخن» از غم و اندوه نجات داديم و اينگونه ما مؤمنان را نجات مي بخشيم.

منبع: اقتباس از كتاب راهنماي گرفتاران

——————————————————————————–

[1] سوره انبيا آیه 87.

[2] تذكره المتقين

[3] آفتاب خوبان، اثراستاد سیدعلي اكبر صداقت

عصر قبل از ظهور عصر دلبستگی و وابستگی شدید و افراطی مردم به دنیا و اموال و تجملات و خورد و خوراک و املاک و پول و درهم و دینار است!! یعنی ارتباط وثیقی بین همه شئون زندگی بشر با پول و تجمل گرایی و دنیادوستی وجود دارد. انسانِ آخرالزمانی برای پول هر کاری می کند؛ هر کاری که برایش ممکن باشد… از اشتغال شبانه روزی گرفته تا حرام خواری و دزدی و کلاه برداری و سرقت و رشوه و ربا خواری و…!!

این وضعیت باعث دوری انسان از خدا و آخرت و احسان و اعمال صالحانه و… می شود تا زمانی که حضرت مهدی(عج) ظهور می کند و اوضاع را تغییر می دهد و مردم را از ذلت بندگی دنیا می رهاند و آنان را مالکان واقعی اموال دنیا می کند؛ بدون آنکه برای آن جنایتی انجام دهند، فسادی بکنند، دروغی بگویند، حرامی مرتکب بشوند!!

امیرالمومنین امام علی (ع) در خطبه ای، وضعیت مردم در آخرالزمان را چنین ترسیم می کنند: «مردم امانت ها را ضایع می کنند، دروغ گفتن را حلال می شمرند؛ ربا خوردن یکی از کارهای معمولی جامعه شود، رشوه خواری در میان مردم رواج می یابد؛ ساختمان را محکم می سازند؛ دین را به دنیا می فروشند (یعنی برای دست یافتن به دنیا، نعمت های زودگذر آن، از ارتکاب هیچ گناهی باکی ندارند). در کارهای زندگی از هوا و هوس پیروی می کنند…، اشرار و مردم دور از خدا و معنویت در جامعه محترم هستند؛ پیمان شکنی رایج می شود؛ زنان با مردانشان به جهت حرص به دنیا در کار تجارت شرکت می کنند و …». (بحارالانوار، ج 52، ص 193)

از رسول گرامی اسلام (ص) نیز نقل شده است: «زمانی بر امتم برسد که باطنشان خبیث و ناپاک و ظاهرشان زیبا باشد و این صفت به طمع رسیدن به مال دنیا است. آنچه در پیشگاه خدای عز و جل است، نمی جویند. کارشان از روی ریا باشد و ترسی از خدا ندارند. همت آنان شکمشان است و شرافت مردم، کالای آنها و زنانشان، قبله و دینشان، درهم و دینار است».

خدا کند ما در صف بندگان خدا قرار نگیریم و مالک ایمان و دین و آخرت خود باشیم تا از این مهلکه به سلامتی گذر کنیم.