روح های پرکشیده وبزرگ ترازهستی همیشه به یاد دیگران ورنج هایشان می سوزند و زهرا(سلام الله علیها)  این پرکشیده ازتمامی هستی این گونه بود.ازابتدا تا آخرین لحظات عمرشان به فکرامت رسول بود.

درهنگام عقد به پدرمی گوید پدرجان همه دخترها مهریه خود را درهم ودینارقرارمی دهند.پس چه فرقی بین من با آنهاست

من می خواهم مهریه خودرا شفاعت ازگناهکاران امت شما قراردهم.این درخواست مورد قبول خدای سبحان قرارگرفت.

اسماء می گوید :حضرت زهرا(سلام الله علیها) درلحظه های پایانی عمرشان،ابتدا غسل کردند ولباس ها را عوض نمودند ودرخانه مشغول راز و نیاز با خدا شدند.سپس دست ها را به سوی آسمان برآورده،چنین دعا کردند:

اِلهی وَسَیِّدی اَسئَلُکَ بِالَّذینَ اصطَفَیتَهُم وَبِبُکاءِ وَلَدَیَّ فی مُفارِقَتی اَن تَغفِرِلِعُصاةِ شِیَعتی وَشِیعَةِ ذُرِّیَتی؛

پروردگارا! بزرگوارا! به حق پیامبرانی که آنها را برگزیدی و به گریه های حسن وحسین درفراق من، ازتومی خواهم گناهکاران شیعیان من وشیعیان فرزندان مرا ببخشایی.

اللهم اغفر للمومنین و المومنات

برگرفته از ماهنامه خلق

در دنیایی زندگی می‌کنیم که الکترونیک، دهکده جهانی، انفجار اطلاعات و … بر سر زبانها‌ست. بشر امروزی بر اسب تیزروی تکنولوژی نشسته است و با گذشت هر ثانیه، هزاران در علم به رویش گشوده می‌شود. اما گویا این پیشرفتهای علمی و آسایشهای ظاهری ناشی از آن، تمام آن چیزی نیست که آدمی بدان محتاج می‌باشد و به نظر می‌رسد دنیای امروز در فراهم کردن آرامش برای انسان عاجز بوده است. آمارهای بیماریهای روانی از قبیل افسردگی، لحظه به لحظه در حال افزایش است و جای شگفتی دارد که این مشکلات در ممالک پیشرفته به مراتب بیشتر وجود دارد. براستی چرا؟

شاید به این خاطر است که انسانی که در شبانه‌روز برنامه‌ریزی دقیقی برای جسم خویش نموده، غافل از بعد دیگر وجودش که همان روح و روانش می‌باشد، بوده است.

ما همگی به دنبال چیزی هستیم که روان مضطرب ما را آرام کند. به دنبال آرامش و آسایشی هستیم که بر جان ما نشیند و لذت زندگی را به ما نشان دهد. اما غافلیم که آرامش ما در گرو پاسخ به نیازهای فطری ما می‌باشد. همان نیازهایی که در آغاز به وجود آمدن ما، در نهاد ما موجود بوده است. انسان به تکیه‌گاهی نیازمند است؛ به قدرتی بی‌منتها که بر آن تکیه زند؛ و آن کسی جز خدای بزرگ نیست …

بشر امروز خدا را از یاد برده و یا به خدایی معتقد است که از او هیچ کاری ساخته نیست. اما اگر کمی دقیق‌تر به مردمان این دنیا نگاه کنیم، به مردمانی که در جستجوی پناهی برای خویش‌اند، گروهی را می‌یابیم که پناه خویش را یافته‌اند و در سایه آن به آرامشی بی‌منتها رسیده‌اند.

آری، شیعیان به خدا و اولیایش دلگرمند. به لطف، زیبایی و قدرت خدا و اولیای او. خدا را سرچشمه تمامی قدرتهای مادی و معنوی می‌دانند و اولیای خدا را نیز برگزیدگان خدا و کسانی که خداوند حکیم آنها را واسطه نزول رحمت خود به سوی خلق، قرار داده است.

شیعه در حال حاضر، معتقد به وجود شخصی است که او را رهبر و مقتدا و پیشوای خود می‌داند. معتقد است او برگزیده خداوند در زمان حال می‌باشد که قدرتی الهی دارد و در عین حال او همدم و یاور دوستان خویش است و در مشکلات و تنگناهای زندگی، به فریاد آنان می‌رسد. از او به اذن الهی، هر کاری ساخته است. آری، او امام زمان شیعیان حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است و به راستی کسی که پشتگرمی‌اش به چنین امام رئوف و مهربانی می‌باشد، نا امیدی، افسردگی و اضطراب را از یاد برده است.

شیعیان چنین مقامی را در درجه اول برای پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و سپس برای سیزده تن دیگر از اهل بیت ایشان قائلند که در بین آنان تنها حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در قید حیات بسر می‌برند و دوازده تن دیگر و پیامبر به ظاهر از این جهان رخت بر بسته‌اند و به شهادت رسیده‌اند. اما حضور معنویشان در این جهان پایدار است و شاهد و ناظر اعمال می‌باشند و همگان، همواره از عنایات آنان بهره‌مند‌ند.

براستی کسی که این بزرگان را بشناسد و از آنان یاری بجوید، البته که در دو عالم چیزی کم ندارد.

این اولیای حق را بشناسیم و از آنان یاری بجوییم و درد دل خویش را با آنان نجوا کنیم، که اکسیر شفا، در پرتوی عنایات الهی، در آستان آنان است و بس.

یا فاطمه الزهرا اغثنا ادرکنا

امام صادق (علیه السلام) به یکی ازاصحاب خودفرمود:

ای ابا هارون حتماً ما اهل بیت کودکانمان را به تسبیح فاطمه(سلام الله علیها)  تعلیم ودستورمی دهیم؛همان گونه که آنان را آشنای با نمازمی کنیم.پس خود را ملزم بدان که براین تسبیحات مداومت داشته باشی؛ چرا که هرکس برآن مداومت کند بدبخت وشقاوتمند نخواهد شد.

ازامام باقر(علیه السلام) حکایت شده: خداوند درستایش به چیزی برترازتسبیح فاطمه (سلام الله علیها) عبادت نشده است واگرچیزی برترازآن بود،رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)آن را به فاطمه(سلام الله علیها)  می آموخت.

برگرفته از ماهنامه خلق 28

حضرت فاطمه(سلام الله علیها) خطاب به همسرش علی بن ابی طالب (علیه السلام) فرمود:
یا ابَاالحَسَنِ! اِنِّی لَاستَحیی مِن الهی اَن اُکَلِّفَ نَفسَکَ مَا لا تَقدِرُعَلَیهِ؛

یا علی! من ازپروردگارم شرم می کنم که تورا به چیزی تکلیف کنم و از تو چیزی بخواهم که انجام آن برای توممکن نیست.

فاطمه زهرا(سلام الله علیها) سه انتخاب نیکو درحدّ شایستگی های خود ازدنیا داشتند:

1.    ارتباط با خدا ازطریق تلاوت آیات قرآن؛
2.    ارتباط با خوبان ونیکان ازطریق دوستی وعشق ورزی به پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلم)
3.    ارتباط با خلق خدا و مردم ورسیدگی به امورآنان با انفاق وبخشش به آنان.

لذا فرمودند:

ازدنیای شما سه چیزدرنظرمن دوست داشتنی است:
1.    تلاوت کتاب خدا،قرآن؛
2.    نگاه به سیمای رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم)؛
3.    انفاق درراه خدا.

ماهنامه خلق ،ص 33.