موضوع: نشانه های ظهور

محقق: ام البنن رجبی

استاد داور: سرکار خانم منانی

تاریخ دفاع:1386

موضوع نشانه هاي ظهور ، امام زمان (عج) از جمله موضوعات اعتقادي مي باشد كه با هدف آشنا شدن با نشانه هاي ظهور و اهميت و فوايد آنها مي باشد و اين علائم در روايات آمده است .

نشانه هاي ظهور با حتمي و غير حتمي متصل ، منفصل ، عادي و غير عادي آسماني و زميني تقسيم مي شود.

اين علامت هاي ظهور ، توأم و يك جا حادث نمي شود ، بلكه يكي پس از ديگري ـ مانند دانه هاي تسبيح ـ مترتب بر يكديگرند.

و علايم غير حتمي وقايع عمومي مانند گمراه شدن ملت هاي ديگر از اديان خود متحد شدن غربي و روسي ها و …. ، وقايع اجتماعي ـ اخلاقي ـ اقتصادي زيادي مي باشد .

بعد از پرداختن به انواع علائم در روايات آن حكومت امام زمان (عج) مورد بررسي قرار مي گيرد كه عدل و آرامش همه را فرا مي گيرد.
نظرات مختلفي درباره انواع علايم و نشانه ها وجود دارد، معروفترين آن علايم حتمي و غير حتمي است ، كه ويژگي اين علايم است وقوع حتمي آن مي باشد ،ولي علائم غير حتمي ممكن است صورت گيرد ممكن است صورت نگيرد .

يك جامعه منتظر آقا بايد با علائم و نشانه ها ی ظهور آشنایی پيدا كنند تا  آگاهانه و هوشيارانه حربه‌هاي دشمن را شناسايي كند و در همت خنثي كردن آنها كوشش نمايند.

معاونت فرهنگی مدرسه به مناسبت فرا رسیدن ایام سوگواری سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(علیه السلام)  ویژ طلاب و عموم مردم نمایشگاه کتابی را با موضوعات مذهبی، اجتماعی ، روانشناسی  و…. برگزار نموده لازم به ذکر است که  این نمایشگاه به مدت 2 هفته دایر است .

وسط سنگر دراز کشید.از کنار پتویی که درب سنگر آویزان بود شعاع نور خورشید وارد سنگر می شد وبه چهره اش می تابید.حسین به پهلوی راست خوابید و سرش را روی کتف بدون دست قرار داد.حرف حسین به شهادت و عشق به آن کشیده شد:"من در این عملیات شهید می شوم.".اگر شهید شدی اسم بچه ات را چه بگذارند؟،"مهدی…".

و این بیست ساعت قبل از پرواز بود.

((برگرفته از کتاب جز لبخند چیزی نگفت؛نویسنده:سید علی بنی لوحی))

توجه به حقوق كودكان و فرزندان
شرع مقدس اسلام با هدف جلب مشاركت اوليا در خصوص تربيت فرزندان، جايگاه حقوقي به تربيت فرزندان بخشيده است. يك پدر در صورتي مي تواند فرزندش را نيكو تربيت نمايد كه به حقوق فرزندش آشنا بوده و آن را به نيكي ادا نمايد.

رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلَّم) فرمود:
ان لهم عليك من الحق اَن تعدل بينهم كما أن لك عليهم من الحق أن يبروك؛ حق آنان به تو اين است كه بين آن ها به عدالت رفتار نمايي هم چنان كه حق تو بر آن ها اين است كه به تو نيكي نمايند.(1)

و فرمود: حق الولد علي والده أن يعلمه الكتابه و السباحه و الرمايه و أن لايرزقه الأطيبا؛ حق فرزند بر پدرش اين است كه نوشتن و شناگري و تيراندازي را به فرزندش بياموزد و روزي حلال براي او فراهم نمايد.(2)

و در روايت ديگر فرمود: حق الولد علي والده اَنْ يحسن اسمه اذا ولد و ان یعلمه الکتابه اذا کبر و ان یعف فرجه اذا ادرک؛ حق فرزند اين است كه پدرش نام نيكو بر او بگذرد و زمينه ازدواجش را فراهم كند و نوشتن يادش دهد. (3)

و فرمود:أدبوا اولادكم علي ثلاث خصال: حب بينكم و حب اهل بيته و قرائة القرآن؛ فرزندان خود را با سه خصلت تربيت نماييد: محبت و دوست داشتن پيامبر و خاندانش و خواندن قرآن.(4)

1. كنز العمال، 45349
2. مستدرک الوسائل ، ج 15، ص 165.

3 .همان، ص 169.
4. كنزالعمال، ص45410

2) داشتن روش و زبان كودكي با كودكان

پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلَّم) فرمود: «مَن كانَ لَه صَبي فلَيتصاب له؛ هر كس كودك داشته باشد بايد با او كودكي كند!»(1)

هم بازي شدن با كودكان يك روش تربيتي است كه در سيره ي رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلَّم) مشهود است. جابر بن عبدالله انصاري مي گويد:

«دخلت علي النبي (صلي الله عليه و آله و سلَّم) و الحسن و الحسين (عليه السَّلام) علي ظهره و هو يجثو لهما و يقول: نعم الجمل جملكما و نعم العدلان انتما؛ بر رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلَّم) وارد شدم ديدم حسن و حسين (عليه السَّلام) بر پشت آن حضرت سوار شده بودند و آن حضرت بچه ها را بر پشت خود حمل مي كرد و مي گفت: شتر شما خوب شتري است و شما نيز خوب سواركاراني هستيد!» (2)

ابوهريره مي گويد:
«سمع اذناي هاتان و بصرعينان هاتان رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلَّم) و هو آخذ بيديه بكتفي الحسن و الحسين و قدماهما علي قدم رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلَّم) و يقول ترق عين بقة قال: فرقا الغلام حتي وضع قدميه علي صدر رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلَّم) ثم قال له:‌ افتح فاك ثم قبله ثم قال: اللهم أحبه فاني احبه …؛ »
«اين دو گوشم شنيد و اين دو چشمم ديد كه رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلَّم) دستانش را روي شانه هاي حسن و حسينش گذاشته بود و پاي آن دو روي پاي رسول خدا قرار داشت و رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلَّم) به آن بچه ها مي گفت: «ترق عين بقة ؛ بچه چشم كوچكم بالا بيا! آنگاه يكي از بچه ها بالا رفت به گونه اي كه پاهاي خود را روي سينه پيامبر نهاد. سپس پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلَّم) فرمود: دهانت را باز كن آنگاه وي را بوسيد و فرمود: خدايا او را دوست بدار همانا من او را دوست مي دارم.» (3)

جزري در همان منبع گفته است:
«انه عليه الصلاة و السلام كان يرقص الحسن أو الحسين و يقول: فرقة ترق عين بقة فترقي الغلام حتي وضع قدميه علي صدره؛ رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلَّم) حسن و حسينش را بازي مي داد و مي گفت: بچه كوچكم، بچه كوچكم! بالا بيا چشم كوچولو! آن هم بالا مي رفت و پاهايش را بر سينه رسول خدا مي نهاد.» (4)

از نظر اسلام، مسئوليت پدر و مادر فقط اداره زندگي مادي و تأمين نيازهاي جسماني كودك نيست، بلكه پاسخ گويي به نيازهاي عاطفي و رواني كودك و توجه به جنبه هاي تربيتي وي نيز برعهده ي والدين است. مسئوليت والدين در برابر فرزندان آن چنان سنگين است كه امام سجاد (عليه السَّلام) از پيشگاه خداوند براي انجام اين رسالت ارزشمند طلب ياري كرد: «و اَعِنّي عَلَي تَربِيَتِهِم وَ تَأديبِهِم وَ بَِرِّّهِم؛ بار خدا يا مرا در تربيت و تأديب فرزندانم ياري و مدد بفرما.»(5)

جامع ترين تعبيري كه گستره ي والدين در برابر فرزندان را نشان مي دهد، واژه ي تأديب و تربيت است و در روايات گوناگون از والدين خواسته شده است كه به آن اهميت دهند. علي (عليه السَّلام) در اين باره فرمود: «ارزش گذاري و تفضل هيچ پدري به فرزندش بهتر از آموختن ادب شايسته نيست.» (6)

اگر والدين بتوانند از ابتداي كودكي، رابطه ي خوبي با كودكان برقرار كنند و آن ها را تربيت و نيازهاي عاطفي و رواني آن ها را ارضا كنند، بي گمان در دوران نوجواني و جواني نيز ارتباط بهتر و سالم تري خواهند داشت.

1. كنز العمال، ص 45413 به نقل از همان، ص48.
2. بحارالانوار، ج43، ص285 .
. 3بحارالانوار، ج104، ص286 .

4. بحار الانوار، ج43، ص287.
5. صحيفه سجاديه، ص124 .
6.مستدرك الوسائل، ج2، ص625، به نقل ازمحمد صادق، شجاعی،بازی کودک در اسلام ، ص28.