چكيده پایان سنت ابتلا و امتحان از دیدگاه قرآن و روایات

28 بهمن 1391 توسط حاتم

موضوع:سنت ابتلا و امتحان از دیدگاه قرآن و روایات

استاد راهنما:سرکار خانم صدیقه غفوری

استاد داور:آقای حسین غفوری

پژوهشگر:فاطمه السادات میرلوحی


چکیده

خداوند در آفرینش انسان اهدافی چون رسیدن به مقام عبودیت و تکامل انسانی را در نظر گرفته است با این حال در این سیر تکاملی و حرکت او به سوی عبودیت موانعی وجود دارد که باید با آزمایش های گوناگون دست و پنجه نرم کند تا از آنها سرافراز بیرون آید و به مقامی که شایسته آن است برسد.ابتلا و امتحان واژه هایی هستند که از سنت های مهم و تغییرناپذیر الهی حکایت می‎کنند و شامل حال همه انسان ها در همه اعصار و حتی تمامی انبیاء و اولیای الهی می گردد. هدف از ابتلا رشد و تکامل استعدادهای آدمی، ظهور لیاقت ذاتی و شئون باطنی، آشکارسازی نقایص و ضعف‎ها و پی بردن به فضایل و کمالات است و درپرتو آن است که اعتراف به ناتوانی‎ها، تضرّع و توبه به درگاه الهی را به همراه می آورد و استحقاق پاداش و یا کیفر مستدل می شود. بدین جهت آزمایش و امتحان بیش ازهر چیز نشانه ای از لطف و رحمت الهی نسبت به بندگان است و موجب بروز و ظهور اسرار درون و عامل مهمی برای سازندگی خویشتن است و به تعبیر کلام الهی، سبب تمحیص و پاکسازی انسان از آلودگی به شرک و نفاق و شک و تردید است و می تواند رضایت الهی را به ارمغان آورد. ابتلائات الهی گاهی فردی و گاهی مربوط به حوزه اجتماع است و نحوه آزمایش نیز بسته به شرایط و ویژگی های افراد و جامعه دارای تنوع و تفاوت می باشد. ابزارهای امتحان الهی شامل نعمات دنیوی همچون مال، ثروت، همسر و فرزند بوده و همچنین می تواند حوادث سخت و ناگوار و زوال نعمت ها را دربرگیرد. برای گذر همراه با سلامت و موفقیت از این ابتلائات صبر و مقاومت، توجه به گذرا بودن حوادث و  مشکلات، دقت در تاریخگذشتگان (پیامبران و امامان)، تمسک به قرآن و تحکیم روابط با اهل بیت و دعا و صدقه به انسان کمک می کند تا از این گردنه های دشوار عبور کرده و نیز تأکید و تنبه به خویشتن درخصوص رخ دادن این سختی ها و مشکلات در منظر الهی و محاسبه آن در دستگاه دقیق جزا و پاداش نقش کلیدی و تعیین کننده ای دارد.

طی الارض امام حسن عسکری(ع) به گرگان

28 بهمن 1391 توسط حاتم
 
 
استان گلستان فعلی که در گذشته مشهور به جرجان و استرآباد بود , دارای یک شناسنامه روشن و تاریخ پر فراز و نشیبی ست که در آن وقایع مهمی رخ داد، که از جله آن می توان به طی الارض امام حسن عسکری به این سرزمین اشاره کرد.
 
بنا به گفته محدثین امام حسن عسکری آن زمان ۲۳ سال سن داشتند.
(روز جمعه سوم ربیع الثانی سال ۲۵۵ هجری)

ظاهرا اولین محدثی که داستان واقعی ورود امام را به گرگان نقل کرده , قطب الدین راوندی از محدثین قرن ۶ بود که در کتاب ( الخرائج و الجرائج) آورده است . بعدها محدثین دیگر از جمله علامه مجلسی در بحار الانوار, فخر الدین اردبیلی در “کشف الغمه فی معرفه الائمه ” ,شیخ عباس قمی در منتهی الامال , محمد شریف رازی در کرامات الصالحین و . . .

 
راوندی به سند خود نقل کرده است که جعفر بن شریف جرجانی می گوید:

سالی عازم حج شدم و در «سامرّا» نزد امام عسکری (علیه السلام) رسیدم. شیعیان، مال زیادی را توسط من برای آن حضرت فرستاده بودند. خواستم از حضرت بپرسم که آنها را به چه کسی بدهم؟ اما پیش از این که چیزی بگویم، فرمود: آنچه با خود آورده ای به مبارک، خادم من بده!
من نیز چنان کردم. سپس گفتم: در گرگان شیعیانت به شما سلام می رسانند. فرمود: آیا بعد از اتمام مناسک حجّ به آنجا برمی گردی؟
گفتم: آری. فرمود: تو بعد از صد و هفتاد روز، به گرگان می رسی. و در آغاز روز جمعه، سه روز گذشته از ماه ربیع الآخر، به آنجا وارد می شوی. به آنها بگو که من نیز پایان همان روز، آنجا می آیم. برو که رهیافته ای! خدا تو را و آنچه با خود داری سالم نگه خواهد داشت. بر خانواده ات وارد می شوی و برای پسرت، شریف فرزندی به دنیا خواهد آمد، اسمش را صلت بن شریف بن جعفر بن شریف بگذار. و خداوند او را بزرگ می گرداند و از دوستان ما خواهد شد.
گفتم: ای فرزند رسول خدا! ابراهیم بن اسماعیل جرجانی از شیعیان شما است و بین دوستانت بسیار کار خیر انجام داده و هر سال بیش از صد هزار درهم از ثروت خود را به آنان می دهد.
فرمود: خدا به ابراهیم بن اسماعیل، به خاطر رفتارش با شیعیان ما پاداش دهد، گناهان او را بخشیده و فرزند سالمی به او روزی خواهد کرد که حق را می گوید، به او بگو که حسن بن علی گفت: نام پسرت را «احمد» بگذار.
آنگاه از پیش آن حضرت رفته و مناسک حج را انجام دادم. و خدا مرا سالم نگه داشت تا اینکه روز جمعه، از ماه ربیع الآخر، در ابتدای روز همچنان که امام (علیه السلام) فرموده بود، به گرگان رسیدم. دوستان و آشنایان برای تبریک به دیدارم آمدند. به آنها گفتم که امام حسن عسکری (علیه السلام) وعده داده است که تا پایان امروز اینجا بیاید، پس آماده شوید تا پرسش ها و حاجت های خود را از او بخواهید.
همین که نماز ظهر و عصر را خواندند، در خانه من گرد آمدند. به خدا سوگند! چیزی متوجه نشدیم جز اینکه امام آمد و وارد خانه شد. ابتدا او بر ما سلام کرد، آنگاه ما به استقبالش رفتیم و دستش را بوسیدیم.
سپس فرمود: من به جعفر بن شریف وعده داده بودم که آخر همین روز به اینجا بیایم. نماز ظهر و عصر را در سامرّا خواندم و به سوی شما آمدم تا تجدید عهد نمایم. و اکنون در میان شما هستم تا پرسش ها و حاجت های خود را مطرح سازید.
نخستین کسی که پرسش نمود، «نضر بن جابر» بود. او گفت: ای فرزند رسول خدا! چند ماه است که چشمان پسرم آسیب دیده است، از خدا بخواه تا بینایی را به او برگرداند.
حضرت فرمود: او را بیاور، پس دست مبارکش را به چشمان وی کشید، بینایی او به حالت اول برگشت، آنگاه مردم یکایک می آمدند و نیازهای خود را مطرح می کردند و حضرت نیز برای آنها دعا می نمود و نیازهایشان را برآورده می ساخت. سپس حضرت، همان روز به سامرّا برگشت.(۱)
 
 
پی‌نوشت‌ها:
۱.موسوعة الامام عسکری (علیه السلام) ج ۱، ص ۳۳۵، رقم ۳۵۰.

منبع: عقیق

چكيده پایان نامه غفلت از یاد خدا ، عوامل و عواقب آن

28 بهمن 1391 توسط حاتم

 عنوان: غفلت از یاد خدا ، عوامل و عواقب آن

استاد راهنما :سرکار خانم محمدی

 

محقق:لیلا سمیعی

 

چکیده

موضوع این تحقیق غفلت از یاد خدا، عوامل و عواقب آن است. غفلت، حالتی در انسان است که شخص با وجود حضور مطلوب در برابر خود، متوجه آن نیست.

مراد از غفلت آن است که شخص نسبت به امری مجذوب و از همه‌ی امور دیگر غافل می‎شود و هوش و حواس وی از مسایل پیرامونی دور می‌گردد و حضور مطلوب را نمی‌بیند و توجهی بدان‌ها نمی‎کند.

در تعابیر و فرهنگ اسلامی و قرآنی غفلت تنها درباره اموری به کار می‌رود که آدمی را نسبت به خدا و حقایق بی‎توجه می‎کند. بر این اساس می‌توان گفت که غفلت دارای بار ارزشی منفی است و نمی‎توان آن را امری مثبت دانست و اهل غفلت را ستوده و ستایش کرد.

خداوند متعال در قرآن کریم به برنامه انسان‌سازی و دوری از غفلت امر فرموده است. بنابراین تا انسان از غفلت خارج نشود در واقع هنوز داخل در محدود انسانیت نشده بلکه مسیر انحطاط را می‌پیماید.

این تحقیق به اعتبار موضوع دینی، اخلاقی است و به اعتبار ماهیت و روش توصیفی و به اعتبار جمع‌آوری مطالب، کتابخانه‌ای است.

هدف این تحقیق، تبیین و تشریح بحث غفلت از دیدگاه علمای علم اخلاق است و در صدد پاسخگویی به این سؤال مهم که چه رابطه‌ای بین غفلت و گناهان وجود دارد که در این راستا با استفاده از منابع اخلاقی، تفسیری به نتایج زیر دست یافتیم:

که غفلت  یک رذیله‌ی اخلاقی است و یاد و ذکر خدا قلب انسان را بیدار می‎کند.

سخنان بسیار مهم رهبر انقلاب درباره بداخلاقی های اخیر سیاسی

28 بهمن 1391 توسط حاتم


 
رهبر انقلاب (صبح روز شنبه در دیدار با مردم تبریز) با اشاره به ناراحتی ملت و نخبگان از اين مسئله(ا اشاره به قضيه يكشنبه دو هفته قبل در مجلس) افزودند: اين قضيه بد و نامناسب، بنده را نيز از دو جهت ناراحت و متأثر كرد يكی از بابت اصل وقوع ماجرا و ديگری بابت ناراحتی مردم از اين قضيه.
 
ايشان افزودند: در اين ماجرا متأسفانه رئيس يك قوه به استناد يك اتهام ثابت نشده و حتی مطرح نشده در دادگاه، دو قوه ديگر يعنی مجلس و قوه قضاييه را متهم ساخت كه كاری بد، ‌غلط، نامناسب،‌ خلاف شرع، خلاف قانون و خلاف اخلاق بود.
  
رهبر انقلاب خاطرنشان كردند: اين رفتار، حقوق اساسی مردم را نيز تضييع كرد چرا كه زندگی در «آرامش و امنيت روانی و اخلاقی»، جزو حقوق اساسی ملت است.
 
رهبر انقلاب تأكيد كردند: بنده فعلاً نصيحت می كنم كه اين كار شايسته ای برای نظام جمهوری اسلامی نيست.

 ايشان استيضاح اخير را نيز كاری غلط خواندند و افزودند:‌استيضاح بايد فايده ای داشته باشد اما چند ماه مانده به پايان كار دولت،‌استيضاح يك وزير آن هم به خاطر مسئله ای كه مربوط به وزير نيست،‌چه علت و فايده ای دارد؟
 
حضرت آيت الله خامنه ای افزودند: در داخل مجلس هم كسانی حرفهای نامناسب بر زبان آوردند كه آن هم غلط بود.
 ايشان خاطرنشان كردند: دفاع رئيس محترم مجلس هم قدری زياده روی بود و لزومی نداشت.
 رهبر انقلاب تأكيد كردند: نه آن متهم كردن، نه آن برخورد كردن و نه آن استيضاح، ‌مسائل مناسبی نبود.
  
حضرت آيت الله خامنه ای پرسيدند: وقتی دشمن مشترك وجود دارد و توطئه ها از هر طرف شكل می گيرد واقعاً جز افزايش برادری ها و ايستادگی در مقابل دشمن بايد كار ديگری كرد؟
 
رهبر انقلاب با اشاره به حمايتهای خود از مسئولان كشور افزودند: بنده باز هم كمك می كنم اما اين رفتارها، متناسب با سوگندها و تعهدات نيست، مسئولان عظمت ملت را ببينيد و رفتاری شايسته اين ملت انجام دهند.
 
ايشان تأكيد كردند: مسئولان،‌دولت و مجلس، همه تلاشهای خود را برای حل گره ها و مشكلات اقتصادی مردم و كشور متمركز كنند زيرا همانطور كه چند سال پيش گفتم دشمن نقشه ها و توطئه هايش را در مسائل اقتصادی متمركز كرده است.

 


 حضرت آيت الله خامنه ای افزودند: چند سال قبل درباره مبارزه با فساد اقتصادی، نامه ای به رؤسای قوا نوشتم مكرر می گويند فساد اقتصادی اما اين كار به زبان گفتن تمام نمی شود بلكه نيازمند مبارزه عملی است، در عمل چه كار شد؟ در عمل چه كار كرديد؟ اين مسائل انسان را متأثر می كند.
 
رهبر انقلاب افزودند: تقوا، تقوا، تقوا!، ‌از مسئولان توقع داريم با صبر، ميدان ندادن به احساسات سركش و ملاحظه مسائل كشور، همه توان و نيروها را برای حل مشكلات مردم متمركز كنند و حالا كه دشمنی های دشمن شدت يافته، آنها هم رفاقتهايشان را شدت دهند.
 
حضرت آيت الله خامنه ای افزودند: انشاءالله اين نصيحت خيرخواهانه و مشفقانه مورد توجه مسئولان بخصوص مسئولان بالا قرار گيرد و به آن پايبند باشند.
 
ايشان خاطرنشان كردند: البته گله امروز من از برخی سران و مسئولان موجب نشود عده ای راه بيفتند و عليه اين و آن شعار دهند كه با اين كار هم مخالف هستيم.


رهبر انقلاب اسلامی، با انتقاد صريح و شديد از اقدام اخير برخی افراد در بر هم زدن مجلس سخنرانی رئيس مجلس در قم افزودند: اينكه عده ای برخی را ضدولايت و ضد بصيرت بنامند و شعار بدهند نظير آنچه اخيراً در قم روی داد، اقدامی غلط است و بنده كاملاً مخالف اين كارها هستم كه قبلاً هم نظير آن در مرقد مطهر حضرت امام (ره) اتفاق افتاد و به مسئولان تذكر دادم جلوی اين كارها را بگيرند.
 
رهبر انقلاب افزودند: كسانی كه راه می افتند و شعار می دهند اگر واقعاً حزب اللهی و مؤمن هستند بدانند كه اين كارها به ضرر كشور و خلاف شرع است و اگر هم اعتنايی به اين حرفها ندارند كه حسابشان جداست.
 
رهبر انقلاب در پايان سخنانشان تأكيد كردند: آينده ملت بصير ايران به لطف الهی كاملاً روشن است و افقی به مراتب بهتر و درخشان تر در انتظار اين ملت و جوانان است.

به نقل از پارسینه

آیت الله مجتبی تهرانی به علم نافع دست یافته بود

27 بهمن 1391 توسط حاتم

 

آیت الله مجتبی تهرانی به علم نافع دست یافته بود
آیت الله جوادی آملی در پیامی به مراسم چهلمین روز درگذشت آیت الله مجتبی تهرانی تأکید کرد: ایشان توانسته بود که آنچه آموخته بود را در رفتار خود منعکس کند و به علم نافع دست یابد.

به گزارش خبرنگار مهر،در مراسم چهلمین روز ارتحال عالم ربانی آیت الله مجتبی تهرانی ،

پیام تسلیت آیت الله جوادی آملی قرائت شد. آیت الله جوادی آملی در بخشی از این پیام، آیت الله مجتبی تهرانی را عالم عامل توصیف کرد و گفت: ایشان توانسته بود که آنچه آموخته بود را در رفتار خود منعکس کند و سعی داشت به حقیقت دست یابد و آن را در کلاسهایش به شاگردانش بیاموزد.
 
وی در بخشی دیگر از این پیام با اشاره به نقش مؤثر آیت الله مجتبی تهرانی بر حوزه علمیه تهران، تأکید کرد: آنچه باید مورد توجه قرار گیرد، این است که علم باید نافع دین و دنیا باشد. اگر علم نتواند در دین و دنیا مؤثر باشد، مفید نخواهند بود اما ایت الله مجتبی تهرانی توانسته بود به علم نافع دست یابد.
 
در ادامه این مراسم آیت الله رضا استادی طی سخنرانی با اشاره به جایگاه علمی و معرفتی آیت الله مجتبی تهرانی تصریح کرد: سفر آخرت نیاز به توشه دارد و بهترین توشه «علم» است.
 
وی با واکاوی روایات مربوط به علم تأکید کرد: همه علومی که برای جامعه و مردم مفید هستند، مورد تأکید اسلام است اما بر علومی همچون فقه، اصول و غیره تأکید بیشتری شده است. آیت الله مجتبی تهرانی در علومی چون فقه، اصول، تفسیر و … سرآمد بود.