یکی از ابزارهای زینتی برای زنان و مردان از قدیم الایام انگشتر بوده و هست. امّا آنچنان که از روایات دینی و از سیره پیامبر(ص) (۱) و ائمه طاهرین برمی آید جنبه تزئینی انگشتر در فرهنگ دینی به عنوان هدف اوّل و آخر نیست بلکه استفاده از انگشتر جنبه متذکّر بودن به اسماء الهی داشته و به نوعی پناهندگی به اسماء حضرت حق از مکائد شیطانی و غفلتها است.
علاوه بر این نقش انگشتر، خود علامت و نشان دهنده ویژگی هایی در مورد اولیاء خدا است. به همین دلیل نقش انگشتری آنان متفاوت از همدیگر بوده است.
از اقوال تاریخی نقل شده در مورد زندگی حضرت زهرا(س) ثابت می شود ایشان دارای انگشتری با جنس نقره و نقش مخصوص که مزیّن به اسماء متبرکه الهی یا پیامهای معنوی دیگر است، بوده اند.
نقش انگشتری آن حضرت “اَمِنَ الْمُتَوکِّلُون"؛ آنان که توکل می کنند، در امانند، بود.
و نیز گفته شده که نقش آن “اللَّهُ وَلِیُّ عِصْمَتی"؛ خداوند نگهدار و ولی عصمت و پاکی من است، بوده است.
گفته شده است که انگشتر حضرت نقره ای و نقش آن “نِعْمَ القادِرُ اللَّهُ و یا اَمِنَ المُتَوَکِّلُون” بود و یادآور شده اند که نقش این کلمات در نگین انگشتری تأثیر عجیبی در دفع دشمنان و نگهداری اموال و اولاد و بدن از شرّ انس و جن و شیاطین و تمام ناراحتی ها و آفات و بدیها و بلیات دارد.
و گفته شده است که نقش انگشتر آن حضرت نقش انگشتری حضرت سلیمان بن داوود یعنی “سُبْحانَ مَنْ اَلْجَمَ الْجِنَّ بِکَلِماتِهِ” بوده است.( ۲)

پی نوشت ها:
۱_(برای آشنایی بیشتر به کتاب حلیة المتقین و زندگی چهارده معصوم مراجعه کنید.)
۲_(فاطمه زهرا(س) شادمانی دل پیامبر، ص ۹۰۲.)

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده اند:« هر کس به هنگام خواب با وضو به رختخواب رود،تا زمانی که از خواب برخیزد،ثواب شب زنده داری و مناجات به او می دهند».«وسائل الشیعه جلد ۱ »

تاکید پیامبر(ص)به گرفتن وضو قبل از خواب:

۱. کسی که با وضو بخوابد گویا شب تا صبح بیدار (و به عبادت مشغول بوده) است.» (وسائل الشیعه، ج ۱، ص ۲۶۶)

2. کسی که با وضو بخوابد، بسترش تا صبح مسجد و خوابش نماز او است و اگر کسی بدون وضو بخوابد، تا صبح مانند مرداری است که بسترش قبرش است.» (مستدرک الوسائل، ج ۱ ، ص ۴۲)

فواید دائم الوضو بودن

دیلمی از پیامبراکرم(ص) نقل می‌کند که خداوند می‌فرماید: «هر کسی وضویش را از دست بدهد و وضو نگیرد به من جفا کرده است و کسی که وضویش را از دست بدهد و دوباره وضو بگیرد و حداقل دو رکعت نماز نخواند بر من جفا کرده،‌ هر کس وضویش را از دست داد، تجدید وضو کرد و دو رکعت نماز خواند و پس از آن دعا نکرد بر من جفا کرده است و هر کس وضویش را از دست بدهد و پس از آن وضو بگیرد و نماز بخواند دعا کند و از حوائج دنیا و آخرتش چیزی بخواهد و من اجابت نکنم، من به او جفا کرده‌ام و من خدای جفاکار نیستم».

کارشناس ارتباط با مراکز علمی بوستان کتاب در آستانه سالروز شهادت دختر گرامی رسول اکرم (ص)، ضمن اعلام این خبر گفت: تعداد کتاب‌هایی که موسسه بوستان کتاب در خصوص زندگی و جلوه‌های رفتاری حضرت فاطمه (س) چاپ و منتشر کرده ۱۴ عنوان است که این آثار به قلم نویسندگان فرهیخته و اساتید حوزه و دانشگاه نگاشته شده است. مهدی محدثی افزود: این ۱۴ عنوان کتاب مخاطبانی خاص و عام دارد؛ بدین معنا که هم اقشار تحصیل کرده و هم عموم خوانندگان اعم از زن و مرد و هم گروه سنی کودک و نوجوان می‌توانند از این آثار استفاده کنند و با شخصیت بی‌نظیر و آسمانی بانوی دو جهان حضرت زهرای اطهر(س) آشنا شوند.

وی در خصوص استقبال خوانندگان از این آثار اظهار کرد: تقریباً همه این کتاب‌ها ظرف مدت کمی به چاپ‌های متعدد رسیده که این امر حاکی از رویکرد مثبت خوانندگان به مطالعه این گونه آثار است.

بر اساس گزارش روابط عمومی موسسه بوستان کتاب قم، این کتاب‌ها شامل «پاره تن آفتاب» اثر مجید ملامحمدی،

«جلوه‌های رفتاری حضرت زهرا» اثر عذرا انصاری

«حکمت فاطمی» اثر آیت‌الله زنجانی

«حیات پاکان» اثر مهدی محدثی

«دردانه دلداده» اثر محمدجواد مروجی طبسی

«شخصیت حضرت زهرا در قرآن از منظر تفاسیر اهل سنت» اثر محمد یعقوب بشوی

«شرح خطبه حضرت زهرا» اثر آیت‌الله زنجانی

«فاطمه گل‌واژه آفرینش» اثر سید ضیاء مرتضوی

«فاطمه الگوی حیات زیبا» اثر محمدجواد مروجی طبسی

«فضه رهیافته کوی فاطمه» اثر مریم صالحی منش

«کوثر هدایت» اثر سید جواد ورعی

«مسند فاطمة الزهراء» اثر سید حسین شیخ‌الاسلامی(ره)

«مقامات حضرت فاطمه در کتاب و سنت» اثر شیخ محمد سند بحرانی و «نشانی خانه باران» اثر محبوبه زارع است.

از نگاه اسلام انسان ها نسبت به یکدیگر حقوقی دارند که باید آنها را ادا کنند. حقوقی که اندیشمندان جهان بعد از ۱۴۰۰ سال اندکی از آن را به صورت ناقص درک کرده و به صورت حقوق بشر مطرح کرده اند.
معلی بن خنیس می گوید که به امام صادق عرض کردم حق مسلمان بر مسلمان چیست؟ فرمود : برای او هفت حق واجب است که همه آنها بر عهده برادرش واجب است و اگر برخی از آنها را تباه و ضایع کند ، از ولایت و اطاعت خدا بیرون رود ، و خدا از او بهره ( اطاعت و بندگی ) ندارد . عرض کردم ، قربانت ، آنها چیست ؟ فرمود:
ای معلی بن خنیس ، من بر تو نگرانم و میترسم ضایع گذاری و مراعات نکنی و بدانی و عمل ننمائی . عرض کردم : ( لا قوه الا بالله نیرویی جز از خدا نیست ) فرمود :

آسانترین آن حقوق این است که : آنچه برای خود دوست داری برای او هم دوست داشته باشی و آنچه برای خود نپسندی ، بر او نپسندی .
و حق دوم : آنکه از آنچه ناخرسند دارد دوری کنی و خوشنودی او را پیروی نموده فرمانش بری .
و حق سوم :آنکه با جان و مال و زبان و دست و پای خویش او را یاری کنی.
و حق چهارم : آنکه چشم و راهنما و ایینه او باشی .
و حق پنجم : آنکه تو سیر نباشی و او گرسنه یا سیراب نباشی و او تشنه یا پوشیده نباشی و او برهنه .
و حق ششم : آنکه اگر تو خدمتگزار داری و برادرت ندارد . واجب است خدمتگزارت را بفرستی که جامه هایش را بشوید و غذایش را درست کند و بسترش را مرتب نماید .
و حق هفتم :آنکه سوگندش را تصدیق کنی و دعوتش را بپذیری و در بیماریش از او عیادت کنی و بر جنازه اش حاضر شوی و چون بدانی حاجتی دارد ، در انجام آن سبقت گیری و او را مجبور نسازی که از تو بخواهد ، بلکه خودت پیش دستی کنی ، چون چنین کردی دوستی خود را به دوستی او پیوسته ای و دوستی او را به دوستی خود و آنگاهست که به آیه شریفه “المؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیاء بعض “عمل کرده ای .(۱)

حال این آسانترین در بین ما رعایت می شود. در برخی موارد نه تنها آنچه بر خود می پسندیم برای دیگران نمی پسندیم بلکه حق آنها را نیزناحق می کنیم. حقی که خدا نمی گذرد و بر خود مردم واگذار می کند و آنقدر مهم می شود که اگر ضایع شود به گفته ی امام صادق (ع) از ولایت و اطاعت خدا بیرون رفته است.

اگر ما به این روایات عمل کنیم و آنها را چراغ زندگی خود قرار دهیم به سعادت می رسیم و اگر از آن غافل شویم نه تنها ولایت خدا را از دست داده ایم بلکه به گفته ی پیامبر اکرم (ص) مفلس شده ایم که فرمودند: “از امّت من مفلس کسى است که با نماز و زکات و روزه وارد (محشر) مى‏شود در حالى که یکى را دشنام داده، دیگرى را تهمت زده، مال آن را خورده، خون این را ریخته و دیگرى را زده است، پس از حسنات او به این و آن داده مىیشود و اگر پیش از آن آنچه بر ذمّه اوست ادا شود حسناتش تمام گردد از گناهان آنها میگیرند و به حساب او مى‏گذارند و سپس در آتش انداخته میشود."(۲)

۱- اصول کافی . جلد سوم . کتاب الایمان و الکفر . ص ۲۴۶
۲- مسند احمد ؛ ج۲ ص: ۳۰۳ - صحیح مسلم ؛ ج۸ ص:۱۸