پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند:

سه چیز است که در هر کس نباشد هیچ عملی از او کامل نگردد: پارسایی که او را از نافرمانی خدا باز دارد 

خویی که به وسیله آن با مردم مدارا کند

 بردباری‌ای که با آن رفتار جاهلانه نادان را دفع سازد.

خیلی از ما سخنان زیادی چه در فضای سیاسی، چه اجتماعی و چه خانوادگی و چه در عرصه‌های دیگر بر زبان می‌آوریم و شاید زود فراموشش می‌کنیم، اما باید توجه داشته باشیم که وفای به عهد امری لازم و واجب در اسلام دانسته شده است.

 بحث وفای به عهد و به عبارتی “مَرده و قولش” در قرآن کریم و روایات بسیار مورد توجه و عمل به آن تاکید شده و البته از نظر عقلی نیز بدون تردید هیچ انسان عاقلی خلف وعده و زیر قول زدن طرف مقابلش را برنمی‌تابد.

به عنوان مثال در قرآن کریم می‌خوانیم: “به عهد و پیمان وفا کنید زیرا عهد و پیمان مورد بازپرسی است۱". همچنین در آیه‌ای دیگر می‌فرماید:” به داستان زندگی اسماعیل توجه کن، بی تردید او انسان وفادار به عهد و پیمان بود۲".

امام علی(ع) در پاسخ به این سوال که وفای به عهد چه جایگاهی در وظایف اجتماعی دارد؟ در فرمان استانداری خود به مالک اشتر می‌فرمایند: ” هیچ یک از فرایض خداوند مثل وفای به عهد نیست که مردم، با وجود داشتن خواهش‌های گوناگون و آرا و اندیشه‏‌های متفاوت، در بزرگداشت آن یکدل باشند۳".

ایشان همچنین درباره کسی که عهد و پیمان خود را رعایت نکند، فرمودند: “به خدا یقین ندارد، کسی که عهد و پیمان خود را رعایت نکند۴".

امام باقر(ع) نیز در وصف ویژگی‌های افراد با تقوا از أمیرالمؤمنین(ع) چنین نقل می‌کنند: “تقوا پیشگان نشانه‏‌هایی دارند که با آنها شناخته می‏‌شوند: راستگویی، امانتداری، وفای به عهد … ، خوش‌خویی، بردباری زیاد و پیروی از علمی که به خداوند عز و جل نزدیک می‏‌کند۵".

این امر آن‌قدر مهم است که در حدیثی از امام علی(ع) از جمله خصلت‌هایی دانسته شده که جایز است انسان به آن تعصب داشته باشد. در بخشی از این روایت می‌خوانیم: “برای خصلت‌های پسندیده تعصّب به خرج دهید، خصلت‌هایی چون: نگاهداشت حقّ و حرمت همسایگی و پایبندی به عهد و پیمان‌ها و فرمان بردن از نیکی‌ها و مخالفت با تکبّر و گردن‏‌فرازی و اقدام به احسان و نیکوکاری و خویشتنداری از زورگویی و تجاوز و بزرگ شمردن قتل نفس و انصاف داشتن با مردم و فرو خوردن خشم و دوری از ایجاد تباهی در جامعه۶".

منابع:

۱- سوریه اسراء آیه ۳۴

۲- سوره مریم آیه ۵۴

۳- نهج‌البلاغة: الکتاب ۵۳ منتخب میزان الحکمة: ۴۱۲

۴- غررالحکم: ۹۵۷۷ منتخب میزان الحکمة: ۴۱۲

۵- الخصال: ۴۸۳ / ۵۶ منتخب میزان الحکمة: ۶۰۶

۶- نهج‌البلاغة: الخطبة ۱۹۲ منتخب میزان الحکمة: ۳۸۲

تسخیر جن و استفاده از اجنه برای پیش بردن مقاصد دنیوی چند سالی است که نقل برخی محافل شده، محافلی که بعضا سیاسی هم هستند.

اما واقعا تسخیر جن چه حکمی دارد؟این سوال و جواب شگفت‌انگیز میان دو عالم بزرگ را بخوانید:

یک صبح جمعه‌ای جناب آیت‌الله لنگرودی که در مسجد سلماسی نماز می‌خواندند خدمت آیت الله بهجت عرض کردند که آقا تسخیر جن چه حکمی دارد؟ ایشان مقداری سکوت کردند و بعد فرمودند: تسخیر نفس لازم است. خیلی زیبا و کامل، هم وارد آن قضیه نشدند  و هم این سید بزرگوار را از جواب محروم نکردند.

دیروز جایی بودم شخصی راجع به فرزندم یه صحبتی کرد که ناراحت شدم نمیدونم مادر شده اید یا نه مادر دوست داره فرزندش از همه لحاظ اول باشه و کسی برا فرزندش بد نگه. وقتی امدم خونه اشک از چشمام سرازیر شد تو اون حال یاد یه چیزی افتادم اون روایتی که وقتی اصحاب و پیامبر (ص) از محلی عبور میکردند و مهربانی مادر گنجشک به فرزندش را دیدند، اصحاب تعجب کردند از اون همه مهربانی مادر که حضرت در آن لحظه بیان داشتند مهربانی خداوند به بندگانش به مراتب بیشتر از مهربانی یک مادر به فرزندش است .
راستشا بخواید دلم برا خدا گرفت خدا که چندین برابر یه مادر نسبت به بندش مهربونه آیا وقتی بندش گناهی میکنه یا کارایی می کنه که عزتش شکسته بشه چقدر ناراحت میشه فهمیدم خدا هم می خواد بندش اول اول باشد میخواد کسی برا بندش بد نگه شاید تاکید بر ترک گناه هم یکی از دلایش همین باشه که بواسطه انجام اون کار زشت راه برای سرافکندگی بنده باز میشد
اون موقع از خدا خواستم به خاطر همه گناهانی که انجام دادم و باعث ناراحتیش شدم مرا ببخشد و مرا به خاطر خودش تربیت کند و یاریم نماید تا فرزندم را نیز با ملاک های مورد نظر خودش تربیت نمایم .

* زیارت دوستان ما زیارت ماست

حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام‏ ‏فرمود:هركه قادر نباشد ما را زیارت کند، به زيارت صالحان از دوستان ما برود،تا ثواب زيارت ما براى او نوشته‏ شود. و كسى‏كه بر نيكى به ما ناتوان باشد،به صالحان از دوستان ما و نيكى نماید،تا براى او ثواب صله و نيكى به ما نوشته‏ شود.

* ایمنی از ترس روز قیامت

از محمد بن احمد بن يحيى الاشعرى روايت شده با على بن بلال به جانب قبر محمّد بن اسماعيل بن بزيع رفتیم ،على بن بلال به من گفت:صاحب اين قبر براى من،از حضرت رضا عليه السّلام روايت كرده: هركسی به نزد قبر برادر مؤمن خود بيايد،و دست بر قبر او بگذارد،و هفت بار سوره«قدر»را بخواند، روز قيامت ايمن شود.

در كامل الزيارات به سند معتبر نقل شده، عبد الرحمن بن ابى عبد اللّه،به حضرت صادق عليه السّلام عرضه داشت،چگونه دست خود را بر قبور مسلمانان بگذارم؟پس حضرت با دست خود اشاره به زمين فرمود،و در حالی که مقابل قبله بودند دست را بر زمين نهادند .