نمایشگاه کتاب، اقلام فرهنگی،نرم افزار و دستاوردهای پژوهشی با 30% تخفیف در مدرسه علمیه الزهراء(س) از تاریخ 93/3/3 لغایت 93/3/13 برگزار گردید که با استقبال خوبی در زمینه فروش و بازدید داشت.
موضوع:آیا از نظر اسلام رقص و موسیقی از مصادیق شادیست یا …؟
این کرسی از ساعت 8 صبح و با حضور 150 شرکت کننده در حوزه علمیه الزهراء(س) خمینی شهر برگزار گردید که سوالات و شبهات زیادی در این زمینه پرسیده شد و استاد محترم پاسخگو بودند.
موضوع:عوامل احساس پوچی در زندگی از منظر آیات و روایات
محقق:زیبا آسترکی
استاد راهنما: حجه الاسلام حق شناس
استاد داور:آقای برقی کار
چكيده:
شكي نيست كه بعضي از انسان ها، كه شايد تعدادشان اندك نباشد، در برهه اي از زندگي شان احساس پوچي و بي معنايي مي كنند. معنا داري زندگي و پوچي زندگي دو وصف براي زندگي هستند.
براي مفهوم يابي پوچي در زندگي به ناچار بايد مفهوم معنا داري در زندگي معلوم شود. زندگي معنا دار به زندگي اي گفته مي شود كه هدف دار باشد. زندگي انسان، يعني اعمال و رفتار او مي توانند اعمال و رفتاري باشند كه در مجموع، معطوف به هدف باشند كه در اين صورت زندگي او معنادار است.
بايد پذيرفت كه ما عبث آفريده نشده ايم« أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ: آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريدهايم و اينكه شما به سوى ما بازگردانيده نمىشويد»(مؤمنون(23) آیه : 115)
و اصل پوچي در غفلت از ياد خدا عارض مي شود. سرگرداني و احساس پوچي انسان ناشي از فقدان ايمان او و دست برداشتن از خدا و دين است. عوامل اصلي كه باعث به وجود آمدن احساس پوچي در فرد مي شوند عبارتند از: انحراف از فطرت، اسارت در خود، اسارت در دنيا و اسارت در ظلمت گناهان.
راه هاي مختلفي براي جلوگيري از رسيدن به سرگرداني و پوچي وجود دارد. كه از جمله ي آن¬ها راهكارهاي اخلاقي مي باشد كه عبارتند از: تقوا، زهد، توكل، صبر، قناعت، واقع بيني، خوشبيني. و از راه كارهاي فردي مي توان به تحكيم مباني خانواده، مهرورزي و ازدواج اشاره كرد.
واژگان كليدي: زندگي، پوچ، لهو، لعب، انسان، عوامل، احساس.
موضوع: یتیم در آیات و روایات
محقق: صفیه پیمانی
استاد راهنما: آقای حسن رضایی
استاد داور:آقای برقی کار
چکیده
یتیم در قرآن و روایات به کسی گفته میشود که قبل از بلوغ خود پدرش را از دست داده است. کسانی باید، ولایت و سرپرستی یتیمان را بهعهده بگیرند و زندگی و اموال آنان را اصلاح کنند تا زمانی که یتیم به سن بلوغ برسد.
از آنجا که رعایت حقوق یتیم برابر با رعایت حق خدا و رسول است و تضییع حق آن برابر با تضییع حق خدا و رسول است، در قرآن و روایات، یتیم یکی از مهمترین مسائل اجتماعی مطرح شده است.
خداوند برای یتیم دو نوع حقوق درنظر گرفته است. حقوق اخلاقی مانند کنترل عواطف یتیم و تحقیر نکردن آن و . . . و حقوق مالی یتیم که حفظ کردن مال یتیم، مهم ترین اصل آن است.
اگر کسی حقوق یتیم را رعایت نکرد، مجازات دنیوی او، یتیم شدن فرزندانش و گرفتار شدن آنها توسط سرپرستی نالایق و کیفر اخروی او، گرفتار شدن در آتش جهنّم است.
کلیدواژه: یتیم، حقوق، مادّی، معنوی، ولی
ایشان جهانی از شکوفه و حماسه را در صحنه جهاد متجلی ساخته و بی اعتنا به قدرتمندان خودخواه، معجزه ایمان و دین را فرا راه حق جویان قرار داده است. ابعاد وجودی آن بزرگوار داستانی زیبا و شنیدنی دارد که در چشم اندازهای محدود انسانهای معمولی قرار نمیگیرد. آنچه وظیفه است این که ساحل نشین دریای وجودیاش گردیم شاید نسیم صبحگاهی به قلب نوازشی دهد.
25 رجب سال 183 هجری قمری مصادف است با شهادت امام موسی کاظم (ع) نهمین معصوم و هفتمین امام شیعیان. این امام بزرگوار در سن 55 سالگی، به وسیله زهری که در زندان” سندی بن شاهک” به دستور هارون الرشید به آن حضرت خورانیده شد به شهادت رسیدند.
به جهت کثرت زهد و عبادتش معروف به (العبد الصالح) و به جهت علم و فرو خوردن خشم و صبر بر مشقات و آلام زمانه مشهور به (الکاظم) شد.
امام موسی کاظم(ع) در هفتم ماه صفر سال 128 هجری متولد شدند و برخی نیز سال 129 را ذکر کردند، محل تولد امام موسی کاظم(ع) ابواء (منطقهای در میان مکه و مدینه) در سرزمین حجاز (عربستان سعودی کنونی)است. نسب پدری امام جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب (ع)است؛ نام مادر امام موسی کاظم (ع)حمیده مصفّاة. نامهای دیگری نیز مانند حمیده بربریه و حمیده اندلسیه نیز برای او نقل شده است. این بانو از زنان بزرگ زمان خویش بود و چندان فقیه و عالم به احکام و مسائل بود که امام صادق(ع) زنان را در یادگیری مسائل و احکام دینی به ایشان ارجاع میداد.
امام موسی کاظم(ع) در میان شیعیان به «باب الحوائج» معروف است.
امام هفتم (ع) با جمع روایات و احادیث و احکام و احیای سنن پدر گرامی و تعلیم و ارشاد شیعیان، اسلام راستین را که با تعالیم و مجاهدات پدرش جعفربن محمد(ع) نظم و استحکام یافته بود حفظ و تقویت کرد و علی رغم موانع بسیار در راه انجام وظایف الهی تا آنجا پایداری کرد که جان خود را فدا ساخت.
موسی بن جعفر (ع) به جرم حقگویی و به جرم ایمان و تقوا و علاقه مردم زندانی شد. حضرت موسی بن جعفر را به جرم فضیلت و اینکه از هارون الرشید در همه صفات و سجایا و فضائل معنوی برتر بود به زندان انداختند. شیخ مفید درباره آن حضرت میگوید: ” او عابدترین و فقیهترین و بخشندهترین و بزرگ منشترین مردم زمان خود بود، زیاد تضرع و ابتهال به درگاه خداوند متعال داشت. این جمله را زیاد تکرار میکرد: ” اللهم انی أسألک الراحة عند الموت و العفو عند الحساب ” ( خداوندا در آن زمان که مرگ به سراغم آید راحت و در آن هنگام که در برابر حساب اعمال حاضرم کنی عفو را به من ارزانی دار ).
امام موسی بن جعفر (ع) بسیار به سراغ فقرا میرفت. شبها در ظرفی پول و آرد و خرما میریخت و به وسایلی به فقرای مدینه میرساند، در حالی که آنها نمیدانستند از ناحیه چه کسی است. هیچکس مثل او حافظ قرآن نبود، با آواز خوشی قرآن میخواند، قرآن خواندنش حزن و اندوه مطبوعی به دل میداد، شنوندگان از شنیدن قرآنش میگریستند، مردم مدینه به او لقب ” زین المجتهدین ” داده بودند. مردم مدینه روزی که از رفتن امام خود به عراق آگاه شدند، شور و ولوله و غوغایی عجیب کردند. آن روزها فقرای مدینه دانستند چه کسی شبها و روزها برای دلجویی به خانه آنها میآمده است.
در ادامه به احادیثی از این امام بزرگوار اشاره میکنیم:
بر شما باد به خموشی که کم گویی، حکمت بزرگی است.
خردمند دروغ نمیگوید، اگرچه میل او در آن باشد.
خشم کلید هر بدی است.
تدبیر نیمی از زندگی است.
خیر برسان و سخن نیک بگو و سست رأی و فرمانبر هر کس مباش.
منابع:
تحفالعقول
بحارالانوار
اصولالکافی
کتاب سیره اهل بیت (ع)