معرفي كتاب«در كمين گل سرخ» به مناسبت سالروز شهادت صياد شيرازي

امام رضا(ع) دعايي خواند و گفت: تو نگران‌ علي‌ نباش‌!/ مردي كه خدا مي‌خواست زنده بماند 

گروه فرهنگي: «شهربانو، در مشهد خيلي‌ زود دريافت‌ كه‌ نگراني‌ مادر بي‌جا نبوده‌ و وجود يك‌ مادر سرد و گرم‌ كشيدة‌ روزگار بالاي‌ سر عروس‌ جوان‌ چه‌ نعمت‌ بزرگي‌ است‌. كودكش‌ علي‌ هر روز تحليل‌ مي‌رفت‌ و تا صبح‌ گريه‌اش‌ بند نمي‌آمد. مادر سر در نمي‌آورد چرا فرزندش‌ دچار تشنج‌ شده‌ است‌. تا اين‌ كه‌ اتفاقي‌ افتاد.

آن‌ روز عاشورا بچه‌ در بغل‌ همراه‌ زنان‌ ديگر در يكي‌ از خيابان‌هاي‌ نزديك‌ حرم‌، به‌ تماشاي‌ دسته‌هاي‌ سينه‌زني‌ ايستاده‌ بود. ناگهان‌ صداي‌ گرية‌ كودك برخاست‌ اما دنباله‌ صدا در نيامد. لحظاتي‌گذشت‌. دهان‌ بچه‌ همچنان‌ باز بود. نفسش‌ بند آمده‌ بود ورنگش‌ هر لحظه‌ كبود و كبود‌تر مي‌شد. جيغ‌ زن‌ها بلند شد. زني‌ بچه‌ را از دست‌ مادر قاپيد و صورت‌ كوچك‌ او را زير سيلي‌ گرفت‌. باز خبري‌ نشد. مادر شنيد: طفلكي‌ تمام‌ كرد، خفه‌ شد!

احساس‌ كرد چيزي‌ در درونش‌ فرو مي‌ريزد.‌ به‌ ياد آن‌ گفت‌وگويش‌ با مادر افتاد. روي‌ را به‌ حرم‌ گرداند و گفت‌: حاشا به‌ غيرتت‌!

بعد چشم‌هايش‌ سياهي‌ رفت‌ و به‌ زمين‌ افتاد. ديد در مجلس‌ عزاداري‌ است‌. كسي‌ روي‌ منبر نشسته‌ و روضه‌ مي‌خواند. در بالاي‌ مجلس‌ سيدي‌ نوراني‌ است كه‌ با دست‌ به‌ او اشاره‌ مي‌كند: پيش‌آ!

عزاداران‌ راه‌ باز كردند تا او رسيد به‌ نزديكي‌هاي‌ آن‌ سيد نوراني، كه‌ حالا مي‌دانست‌ امام‌ رضاست‌. امام‌ دعايي‌ خواند و بعد گفت‌: تو نگران‌ علي‌ نباش‌!

به‌ صداي‌ گرية‌ فرزندش‌ چشم‌ گشود. بوي‌ كاهگل‌ خيس‌ به‌ مشامش‌ رسيد. صداي‌ صلوات‌ زن‌ها بلند شد. بچه‌ را كه‌ به‌ بغل‌ گرفت‌ و بر‌ سينه‌اش‌ فشرد، اشك‌ امانش‌ نداد. به‌ طرف‌ گنبد طلايي‌ برگشت‌ و گفت‌: آقاجان‌ من‌ را ببخش‌، بي‌ادبي‌ كردم‌!»

به گزارش رجانيوز، «در كمين گل سرخ» هر چند صفحه يكبار چنين روايت‌هايي از زندگي شهيد صياد شيرازي را در خود جاي داده است. درميان كتابهايي كه با محوريت زندگي شهيد صياد شيرازي منتشر شده است، اين كتاب را مي‌توان بهترين پيشنهاد براي مطالعه و آشنايي با زندگي وي دانست.

محسن مومني شريف كه اين روزها رياست حوزه هنري را بر عهده دارد، در اين كتاب از تولد تا عروج اين شهيد را روايت كرده است و با انتخاب قالب زندگينامه داستاني براي اين روايت، «در كمين گل سرخ» را خواندني‌تر كرده است.

كتاب در پنج بخش تنظيم شده است و هر بخش خود داراي فصل‌هايي است. بخش اول از کودکی تا پیروزی انقلاب اسلامی، بخش دوم از پيروزي‌ انقلاب‌ اسلامی‌ تا انتصاب‌ به فرماندهی‌ نيروی زمينی‌ ارتش‌ جمهوری ‌ اسلامی‌ ايران‌ در 9 مهر 1360، بخش سوم دوران‌ فرماندهی‌ نيروی‌ زمينی‌ تا عمليات‌ مرصاد و پايان‌ جنگ‌، بخش چهارم دو سال پاياني جنگ و بخش پنجم كه سرانجام نام دارد، عناوين بخش‌هاي اين كتاب است.

مومني در مقدمه كتاب شرحي هم از چگونگي سامان يافتن اين كتاب ارائه مي‌دهد و متواضعانه از خودخواهي خود مي‌گويد!

«درست فرداي شهادت سپهبدصياد‌شيرازي، دوست نويسنده‌ام احمد دهقان متني در اختيارم گذاشت كه پياده شدة چندين جلسه مصاحبه با آن شهيد بود كه از سوي دفتر ادبيات و هنر مقاومت حوزة‌ هنري صورت گرفته بود. اين متن در برگيرندة خاطرات او از ابتداي انقلاب تا عمليات والفجر يك بود. از آن نوشته‌ها، احمد كتاب ناگفته‌هاي جنگ را درآورد و من هم خلاصه‌اي را براي نوجوانان بازنويسي كردم كه شد كتاب خاطرات سال‌هاي نبرد و تقريباً در ايام اربعين شهيد هر دو كتاب منتشر شدند.

تا آن روز من صياد را هم در ميدان جنگ ديده بودم (در عمليات والفجر 1) و هم بعد از جنگ (در حوزة هنري در بعضي مناسبت‌ها). وقتي كه او شهيد شد، من نيز مانند همة‌ مردم ايران غمگين و متأثر شدم. آن روزها من بيش از هر چيز تحت‌تأثير منش خاضعانه و رفتار بي‌پيراية او بودم، اما با خواندن اين خاطرات دريافتم بزرگي او بيشتر از آن است كه ما مي‌دانيم و حق او برگردن استقلال امروز ايران و در سرنوشت جنگ فراتر از آن است كه به تعارف در مجامع و محافل گفته مي‌شود. او به راستي قهرماني است ملي و قابل افتخار.

با همين اعتقاد بود كه وقتي شنيدم يكي از دوستانم قرار است زندگي‌نامة او را بنويسد، با خودخواهي خواستم كه اين را به من واگذارد تا افتخارش براي من بماند! و او نيز بزرگوارنه چنين كرد.»

همچنين در مقدمه كتاب و درباره منابع آن آمده است: «نوشته با دو روايت نويسنده و خود شهيد ارائه شده كه روايت بخش‌هاي پيش از انقلاب از كتاب خاطرات سپهبد شهيد صيادشيرازي و بخش‌هاي مربوط به كردستان و سال‌هايي از جنگ از كتاب ناگفته‌هاي جنگ و بخش‌هاي پاياني جنگ از كتاب يادداشت‌هاي ويژة شهيد صياد‌شيرازي انتخاب شده. در غير اين موارد، اگر از منبع ديگري نوشته‌اي و سخني از شهيد آمده مأخذ آن ذكر شده است. اما روايت نويسنده علاوه بر منابع ياده شده، مبتني است بر ساعت‌ها گفت‌وگو و نيز تحقيق و استفاده از منابع مكتوب قابل‌توجهي كه فهرست بخشي از آن‌ها در پايان كتاب آمده است.»

«در كمين گل سرخ» كتاب مناسبي است تا در سالروز شهادت سپهبد علي صياد شيرازي در برنامه مطالعاتي خود قرار دهيم و با سير زندگي آن شهيد آشنا شويم.

به نقل از رجانیوز

سیره سلوكی «عبد» خدا در كتاب «العبد»
كتاب «العبد» سخن از سیره و سلوك سترگ مردی است كه خود را العبد خوانده است. او كه پروردگارش از ایاك نعبد نمازش به او جرعه‌ها نوشاند تا نامی جز عبد را بر خود نپسندد. عبدی كه سِر و كلید بندۀ آن رب بنده نواز شدن را چیزی ندانست جز انجام واجبات و ترك محرمات. ستاره¬ای آسمانی كه نماز را الذ لذائذ و خمری خوشگوار خواند و فرمود: «همین نماز كه به نظر از امور ساده می‌آید بعضی را به سماوات می‌كشاند.» او كه به پیروی از مولایش علی(ع) به دنیا با همه شگفتی‌هایش گفت: «ای دنیا دیگری را بفریب » و سالها در خانه ای كاهگلی زندگی كرده تا لحظه‌ای دغدغه دنیا او را از معبود غنی ازلیش جدا نكند.

معرفی كتاب

نگاهی به زوایای زندگی، شیوه سلوك، حالات و نهایتا فوت بزرگان، عارفان و سالكان حضرت دوست البته موضوعی است كه همواره توسط علاقه مندان حوزه‌های اخلاق و عرفان مورد پیگیری قرار گرفته و به رشته تحریر درآمده است و در این میان زندگی و احوالات «حضرت آیت‌الله بهجت» نیز از این امر مستثنی نبوده است. «در محضر آیت‌الله بهجت»، «فریادگر توحید»، «زمزم عرفان»، «صدای سخن عشق»، «برگی از دفتر آفتاب» و «ناگفته‌ها» تنها بخشی از آثاری است كه تلاش كرده‌اند تا به زوایای زندگی و نحوه سلوك این نادره روزگار بپردازند. كتاب «العبد» از آخرین كتاب‌هایی است كه در مورد سیره و درس‌های آیت‌الله بهجت به رشته تحریر درآمده است و توانسته در مدت یك سال گذشته 5 بار تجدید چاپ شود. این كتاب كه توسط «موسسه فرهنگی- مطالعاتی‌ شمس الشموس» به چاپ رسیده، كوشیده تا با روش علمی و از طریق مصاحبه‌های مفصل با نزدیكان ایشان اثری متفاوت را به جامعه دینی عرضه كند. در این كتاب می‌توان زندگی و سیر و سلوك آیت‌الله بهجت را مورد ملاحظه قرار داد. همین جاست كه كرامات پیدا و پنهان و همچنین مقامات علمی آن گوهر عرفان از زبان نزدیكان ایشان مانند فرزند ایشان شیخ علی بهجت بیان شده و زوایای پنهان زندگی این فرید زمانه آشكار می‌گردد.

كتمان؛ شیوه مردان خدا

نكته‌ای كه در این میان بسیار مورد توجه نویسندگان این كتاب قرار می‌گیرد شیوه «كتمان» است كه این بزرگوار همواره در سیر و سلوك به آن تأسی جسته و آنگونه كه فرزندان و نزدیكان او می‌گویند آنها نیز نمی‌توانستند از مقامات و سیر وسلوك او سر در بیاورند؛ مگر به اتفاق و اشارت بزرگان دیگر نظیر علامه جعفری. شیخ علی بهجت فرزند ایشان در این باره می‌گوید: «سال 63 فارغ‌التحصیل خیلی از علوم بودم. 18 سال فلسفه خوانده بودم. روزی علامه جعفری هنگامی كه از خانه ما بیرون آمد مرا دید و پرسید: چه درسی می‌خوانی؟ گفتم: سیزده سال فقه و اصول خواندم و به دوره خارج رسیدم اما آن را ترك كردم و دارم فلسفه را تمام می‌كنم. گفت دیگر چه؟ گفتم یك مقداری ریاضیات و ستاره‌شناسی و… خواندم. عرفان نظری را نزد آقای حسن‌زاده آملی و آقای جوادی آملی و فقه و اصول را هم خدمت خود حاج‌آقا خواندم. گفتند: حالا یك چیز به تو می‌گویم كه همه اینها را خواندی، بیا تمام كارهایت را رها كن و خدمت همین پیر را بكن.

هر چه گفت یادداشت كن و برای نسل بعد نگه دار. تو متوجه مقام ایشان نیستی زیرا اولا خودش مانع است از اینكه چیزی بفهمی از اینكه چه كسی هستند. ثانیا عوارض بیرونی هم مانع تو می‌شود چون تو دنبال زندگی آتیه هستی… شما این را نمی‌شناسی فقط نگاه می‌كنی پدرت است. مثلا هر چه می‌خواهی نمی‌دهد. ولی من ایشان را از نجف می‌شناختم. به فكر دنیای خودش نیست چه برسد به فكر دنیای تو باشد. تازه تشكیك هم می‌كنی كه گفته این پدر من از دیگران بهتر است؟ اما من قم، تهران، مشهد، ایران و نجف را دیدم، باور كن همین یكی مانده. اگر از تو گرفتند آن وقت می‌فهمی. آن موقع بود كه حواسم را جمع كردم….» (ص 128-129) مولفه «كتمان» از آن جهت می‌تواند مهم قلمداد گردد كه بازار مدعیان در این روزها بسیار داغ است و هر از چندگاهی كسانی ادعای ارتباط با حضرت صاحب الزمان (عج) دارند، از گوشه گوشه اجتماع سر بیرون می‌كنند. حال آنكه شیوه حضرت آیت‌الله بهجت و اساتید ایشان بر كتمان مكاشفات و الهامات قلبی استوار بوده و به تعبیری این مهم را سرلوحه خود قرار داده بودند: هر كه را اسرار حق آموختند مهر كردند و دهانش دوختند. آن‌طور كه در این كتاب آمده و مورد تاكید هم قرار گرفته، نزدیكان ایشان به فراست و بنا بر اتفاق متوجه كرامات و مقامات ایشان می‌شدند وگرنه ایشان تحت هیچ عنوان حاضر نبودند از این مقامات چیزی را عیان و بیان كنند.

تشرف ها به محضر محبوب و انتقاد از مدعیان

نكته‌ای كه این كتاب را نسبت به كتب دیگر درباره آن بزرگوار متمایز می‌كند، اختصاص فصلی مجزا (فصل نهم) به تشرف‌هایی كه حضرت آیت‌الله بهجت به محضر امام زمان(عج) داشتند است و در كنار آن ضمن اشاره به فرمایشات آیت‌الله بهجت پیرامون ظهور، تلاش می‌شود تا شایعات پیرامون مسئله ظهور كه از قول ایشان مطرح شده بود را مورد بررسی قرار داده و تكذیب كند. بی‌شك دوره‌ای كه برخی تلاش می‌كنند تا با تشبث به امام زمان (عج) برای خود آبرویی دست و پا كنند، نحوه ارتباط و برخورد آیت‌الله بهجت با مسئله ظهور و امام زمان(عج) می‌تواند بسیاری از شبهات را بر طرف نماید. در قسمتی از این فصل از قول پسر ایشان و در مورد شایعات پیرامون ظهور می‌خوانیم: «ایشان اگر مطلبی را از كسی می‌شنید نقل می‌كرد.

می‌گفت: آری از قضا یك آقایی آمد این طوری گفت و آقایان اغلب می‌رفتند و این واسطه را حذف می‌كردند و می‌گفتند آقای بهجت این طور گفت. این نوع مطالب و شایعات زیاد بود. حتی اینكه این اواخر از قول ایشان گفته بودند كه تا حالا به جوان‌ها می‌گفتیم، اما حالا به پیرمردها نیز می‌گوییم زمان ظهور را درك می‌كنند، این مطالب نبود و آقا از كس دیگری كه آمده كنار محراب او و این حرف را زده مطلب را نقل می‌كند. بعد كه آقا شنید كه این مطلب از قول خود ایشان منتشر شده فرمود: من كی چنین حرفی زدم؟ من اگر قرار بود مطلبی را نقل كنم برای اهل مباحثه نقل می‌كردم.»(ص215) در همین فصل نویسندگان این كتاب می‌كوشند تا بر اساس روایات مستدل و متواتر مسئله ظهور را بررسی كرده و شایعات و شبهات روزمره در مورد ظهور را پاسخ دهند. لذا در این فصل ما شاهد بحث جامعی در مورد توقیت (تعیین زمان برای ظهور حضرت)، دلایل تعیین وقت ظهور و نهایتا ادله روایی و عقلی در نهی توقیت هستیم.

مصاحبه های تفصیلی با نزدیكان و همراهان

فصل دیگر این كتاب به سیره سلوكی حضرت آیت‌الله بهجت اختصاص دارد و در آن مصاحبه‌های مفصلی از شیخ علی بهجت فرزند ایشان، آیت‌الله محفوظی، آیت‌الله كربلایی، حجت‌الاسلام هادی قدس، حجت‌الاسلام محمد روحی، حجت‌الاسلام ناصری و دیگر شاگردان آمده است. در این مصاحبه‌ها زوایای دیگری از شیوه‌های تربیتی ایشان مورد بررسی قرار می‌گیرد كه برای دوستداران علوم عرفانی می‌تواند حاوی نكات جالبی باشد. ذكر این نكته هم خالی از لطف نیست كه عنوان كتاب یعنی «العبد» برگرفته از سنگ مزار آن بزرگوار است كه گویا به توصیه ایشان روی سنگ قبر حك شده است.

مطالعه این كتاب و اندیشه در منش و كردار او به روی ما خواهد گشود كه رمزِ انسان شدن و وارسته شدن چیزی جر بندگی خدای ذوالجلال نیست.

عباسعلی مردی نویسنده کتاب «درّ مکنون علامه طباطبائی» که به شرح حال و زندگی‌نامه آیت‌الله خوشوقت پرداخته است، به بیان ناگفته‌هایی از احوالات استاد اخلاق تهران پرداخت. وی در ابتدا با تصحیح نام و محل ولادت آیت‌الله خوشوقت که به اشتباه «عزیزالله» و باکو یا زنجان مطرح می‌شود، تصریح کرد: نام ایشان «عزیز» بود و از خودشان شنیدم که متولد «تهران» هستند.

مردی که پیش از آیت‌الله خوشوقت، زندگی‌نامه آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی را هم تحت عنوان «خلوت نشین» تألیف کرده است، ادامه داد: آیت‌الله خوشوقت به هیچ عنوان حاضر نمی‌شدند که این کار صورت بگیرد و می‌گفتند: کل زندگی‌نامه‌ام یک صفحه بیشتر نیست! اما آقای رشاد (رئیس شورای حوزه‌های علمیه تهران) با ایشان صحبت کرد تا راضی شوند این کار صورت گیرد.

مؤلف «درّ مکنون علامه طباطبائی» خاطرنشان کرد: تألیف کتاب زندگی‌ آیت‌الله خوشوقت حدود یک سال به طول انجامید و در این مدت، مرتب مطالبی را تهیه می‌کردم و برای بررسی صحت و سقم آن در کلاس‌های اخلاق آیت‌الله خوشوقت حاضر می‌شدم و ایشان برخی مطالب را حذف یا اضافه می‌کرد.«درّ مکنون علامه طباطبائی» در شش فصل سامان یافته است که فصل سوم به درس‌های تفسیر قرآن و اخلاق وی اختصاص دارد. فصل چهارم نیز تحت عنوان «قصه ارباب معرفت» شامل گفت‌وگوی آیت‌الله خوشوقت و حجت‌الاسلام والمسلمین رشاد است.

* دو مشکل عمده در نگارش شرح حال آیت‌الله خوشوقت

عباسعلی مردی در مقدمه این کتاب می‌نویسد: در تنظیم شرح حال استاد با دو مشکل روبرو بودم: یک اینکه چندان آثار مکتوبی از ایشان در دسترس نبود (و بعدها از ایشان شنیدم که هرچه یادداشت و تعلیقه داشته‌اند از حجره‌شان به سرقت رفته است)؛ دو دیگر اینکه ایشان بسیار کتوم بودند، و اگر هم چیزی می‌گفتند بسیار خلاصه و مجمل؛ تا اینکه به مساعدت و حمایت مدیریت محترم حوزه علمیه امام رضا علیه السلام جناب استاد رشاد، علاوه بر رضا و قبول آیت‌الله خوشوقت، امکانات لازم برای این مهم فراهم گشت و سرانجام این دفتر آماده شد.

مقدمه

باسمه تعالي

1- كتابي كه در پيش رو داريد، مجموعه‌ي چند سخنراني از استاد طاهرزاده است كه در آن‌ها از زواياي مختلف موضوع زن و خانواده مورد بررسي قرار گرفته، به اضافه‌ي مجموعه‌ي سؤال و جواب‌هايي كه در مورد ازدواج از ايشان شده است.

چون معتقديم موضوع زن و خانواده و ازدواج، موضوعات بسيار حساسي است كه بايد با تعريف درست با آن‌ها برخورد كرد، بر آن شديم تا مباحث را به صورت كتاب در اختيار عزيزان قرار دهيم.

2- سخنران محترم موضوع زن و خانواده را در آينه‌ي جهان معاصر بررسي كرده و معتقد است در شرايط جديد نمي توان با تعريفي كه در گذشته از زن و خانواده داشتيم با آن‌ها برخورد كرد و اساساً بايد موضوع باز خواني شود، وگرنه بحران خانواده همچنان باقي مي ماند. لازم است عزيزان با دقت كامل مطالب را دنبال بفرمايند تا تصور نكنند ديگر كار از كار گذشته است و بايد تسليم وضع موجود شد و يا اصرار داشته باشند همسرانشان بايد مثل مادر و مادر بزرگانشان عمل كنند.

3- با اين‌كه موضوعات بحث شده بيشتر مربوط به زنان است ولي گويا به همان اندازه كه زنان بايد در شرايط جديد تعريف درستي از خود داشته باشند تا تعريف فرهنگ مدرنيته از زن بر روح و روان آن ها غالب نشود، مردان نيز بايد متوجه باشند در شرايط جديد ضروري است موقعيت زنان را درست ارزيابي كنند وگرنه يا هنوز چشم در گذشته‌اي دارند كه قابل برگشت نيست و يا چيزي را درباره‌ي زنان مي‌پذيرند كه فرهنگ ظلمانيِ مدرنيته بر آن‌ها تحميل كرده است و لذا پيشنهاد مي‌كنيم آقايان نيز مباحث كتاب را با حساسيت كامل دنبال فرماييد.

4- نقطه ضعفي كه در بعضي از خواهران و برادران متدين به چشم مي‌خورد، نشناختن جايگاه لذات حلال با محرم خود است، به طوري كه با روحيه‌اي مقدس مآبانه نسبت به آن بي‌توجه هستند.

در اين كتاب سعي شده است آفات چنين روحيه‌اي بررسي و تحليل شود و اين كه اگر موضوع درست ديده شود نه تنها هيچ تنافي با سلوك ديني ندارد، بلكه موجب نشاط در انجام واجبات نيز مي‌شود.

5- در بحث «ازدواج؛ تولدي ديگر» استاد به سؤالاتي جواب داده‌اند كه عموماً خواهران و برادران در ابتداي زندگي با آن‌ها روبه‌رو هستند، كه اگر درست با آن سؤالات برخورد كنند و جواب درستي بگيرند، منجر به تصميماتي نمي شود كه بعد از سال‌ها از انجام آن تصميمات پشيمان باشند.

6- زيبايي «خدمت» به جاي «قدرت» از نكات دقيقي است كه كتاب در بحث «زن؛ قدرت يا خدمت؟» بدان پرداخته تا حجابِ «ارادة معطوف به قدرت» كه شاخصه‌ي‌ فرهنگ غربي است، جايگاه حساس زن را ناديده نگيرد و ما از بصيرت بزرگي كه بايد نسبت به زنان در نظام هستي داشته باشيم محجوب گرديم، بصيرتي که رسول خدا(ص) در سخن خود ما را بدان آگاه كردند که؛ «حُبِّبَ إِلَيَّ مِنَ الدُّنْيَا ثَلَاثٌ، النِّسَاءُ وَ الطِّيبُ وَ جُعِلَتْ قُرَّةُ عَيْنِي فِي الصَّلَاةِ»[1]محبت سه چيز از دنيا به قلب من افتاده است، زنان، عطر و قرار داده شده است نور چشم من در نماز.

7- از نكاتي كه متأسفانه دشمنان دانا و دوستان نادان به آن دامن مي‌زنند موضوع عدم مشورت با زنان است، و رواياتي را نيز به عنوان نمونه مطرح مي‌كنند. استاد در بحث «مشورت با زنان» با دعوت ما به آيات قرآن و تدبّر در آن‌ها، ابتدا به خوبي روشن مي‌كنند، محال است از نظر ارزش و رسيدن به كمال، ذره‌اي بين زن و مرد تفاوت باشد و سپس به جايگاه روايات پرداخته‌اند تا معلوم شود اگر خاستگاه روايات درست روشن گردد نه تنها كوچك‌ترين تحقيري در آن‌ها براي زنان نخواهد بود، بلكه برعكس آن روايات حساسيت جايگاه زنان را براي داشتن بستري مناسب در امر تربيتِ فرزند مدّ نظر دارند.

8- در بحث «عوامل بحران خانواده و راه برون‌رفت از آن» سعي شده با دقت در مشكلاتي كه فرهنگ مدرنيته براي خانواده ايجاد كرده، ابتدا موضوع موشكافي شود سپس با نقد پيشنهادهايي كه بدون در نظر گرفتن آفات فرهنگ مدرنيته، مي خواهند نظام خانوادة از دست رفته را به آن برگردانند، احياء خانواده را با عبور از مدرنيته مدّ نظر قرار دهد.

9- اگر بدانيم که زنان در تعيين شخصيت و سرنوشت جامعه نقش اساسي دارند و هرگونه اخلاق و منش و شخصيتي پيدا کنند، تأثير مستقيم و ماندگار بر فرزندان و همسرانشان مي‌گذارند، زن و مرد دست به دست هم مي‌دهيم تا براي رسيدنِ جامعه به افق‌هاي متعالي، نسبت به جايگاه زنان نهايت هوشياري را به صحنه آوريم.

اميد است اين کتاب قدمي در راستاي فهم جايگاه زن و خانواده باشد. إن‌شاءالله

گروه فرهنگي الميزان

لازم به ذکر است که کتاب ذکر شده شامل چندین فصل می باشد:

1-زن آنگونه که باید باشد

2-زن قدرت یا خدمت؟

3-مشورت با زنان

4-زن و مرد و حیات طیب

5-ازدواج تولدی دیگر

6-عوامل بحران خانواده و راه های برون رفت از آن

کتاب «زمزم عرفان» با موضوع و محوریت زندگی حضرت آیت الله محمد تقی بهجت(ره) به همت آیت الله محمدی ری شهری در ۵۲۳ صفحه از سوی انتشارات دارالحدیث تجدید چاپ شده که یادنامه ای خواندنی و ارزشمند درباره مرجع و عارف بزرگوار، آیت الله بهجت(ره) است.

محمد محمدی ری شهری در مقدمه کتاب، درباره روند شکل گیری این مجموعه نوشته است: «واگذار شدن نمایندگى رهبرى در حج در اوایل سال ۱۳۷۰، ایجاب مى‏کرد که براى بهره‏گیرى هر چه بیشتر از مراسم سیاسى ـ عبادىِ حج و برگزارى هر چه بهتر آن، از انفاس قدسى آیت الله بهجت، در این سفر، توشه برگیرم، بدین منظور از آن تاریخ، هر ساله پیش از عزیمت به سوى خانه خدا و پس از بازگشت از سفر، معمولاً به محضر ایشان شرفیاب مى‏شدم و از رهنمودهاى ایشان در زمینه‏هاى مختلف، بهره مى‏بردم.»به گفته وی در دیدارهایی با آن عالم برجسته،ایشان مطالب متنوّعى را درباره قرآن، حدیث، فقه، اصول، اخلاق، عرفان، کشف و کرامات علماى سلف، حج و سرپرستى حجّاج، امام خمینى(ره) و انقلاب اسلامى و برخى امور سیاسى بیان مى‏‌فرمود.

ری شهری اضافه می کند: ایشان همچنین گاه رهنمودهاى خاصی درباره برخى اذکار و اعمال داشتند، که این جانب، شمارى از برجسته‏ترین مطالب ایشان را، گاه در محضر ایشان و گاهى پس از آن، یادداشت مى‏کردم. مجموعه این یادداشت‏ها در قالب این کتاب براى بهره‏گیرى بهتر علاقمندان به این مباحث، در چهار بخش جمع بندی رهنمودها، گفتگو با فرزند ایشان، متن یادداشت های مولف و شرح حال مختصری از کسانی که نامش در کتاب آورده شده، تدوین شده است وعلاقمندان می توانند با بهره گیری و الگوبرداری از این کتاب خود را به آن الگوى کامل نزدیک کنند.

بخش اول کتاب متشکل از ۱۰ فصل قرآن، فقه و اصول، ارزش های اخلاقی و عملی، فلسفه و عرفان، کشف و کرامات، حج و سرپرستى حجّاج، امام خمینى و انقلاب اسلامى، سیاست و رهنمودهاى ویژه است. در بخش دوم نیز، متن یادداشت‏هاى مؤلف از سخنان ایشان، در طول سال‏هاى ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۷ و در بخش چهارم نیز شرح حال مختصرى از قالب کسانى که در متن کتاب، ازآنها یاد شده، ارائه شده است. ارائه زندگى نامه‏ مختصری از آیت الله بهجت(ره) از دیگر بخش های این کتاب است.