4ـ على سرپرست مؤمنان

پیامبر اکرم (ص ) هر وقت با کسانى مواجه مى شد که به هر دلیل با على (ع ) ناسازگارى مى کردند, یاجاهلانه از او به پیامبر(ص ) شکایت مى بردند, مى فرمود:.

ما تریدون من علی ان علیا منى و انامنه و هو ولى کل مؤمن بعدى ,.

از على چه مى خواهید على از من است و من از او پس از من على سرپرست هر مؤمنى است .

هـر چـنـد کـلـمه (ولى ) در لغت داراى معانى متعددى است , در این حدیث جز به معناى رهبر وسرپرست نیست , توجه

به کلمه (بعد از من ) در حدیث این نظر را تایید مى کند چون اگر منظور از ولـى ,دوسـتدار, دوست , یاور, همسایه , هم قسم و امثال این معانى باشد, اختصاصى به زمان بعد ازپیامبر(ص ) نداشته در زمان حیات آن حضرت نیز صادق بود.

5ـ نتایج سرپرستى على (ع ) در کلام رسول خدا(ص)

هـر وقـت اصـحـاب دربـاره خـلـیفه رسول خدا(ص ) و رهبر جامعه اسلامى پس از آن حضرت , با حـضـرتش گفتگو مى کردند, حضرت ـ در حالى که طبق بعضى از روایات آه مى کشید ـ از نتایج و ثمرات سرپرستى على (ع ) سخن به میان مى آورد.

از جمله مى فرمودند:.

ان و لیتموها علیا وجد تموه هادیا مهدیا یسلک بکم على الطریق المستقیم , .

اگـر خـلافـت را بـه على بسپرید, مى بینید که هدایت شده و هدایت کننده اى است , که شما را به راه راست مى برد.

اما والذى نفسى بیده لئن اطاعوه لیدخلن الجنة اجمعین اکتعین ,.

قسم به آنکه جانم در دست اوست , اگر از على اطاعت کنند, همگى , همگى وارد بهشت مى شوند.

ان تستخلفوا علیا ـ و لا اراکم فاعلین ـ تجدوه هادیا مهدیا یحملکم على المحجة البیضا,.

اگر على را خلیفه کنید ـ و گمان نمى کنم چنین کنید ـ مى بینید که او راه یافته هدایتگرى است که شما را از راه اصلى

مى برد.

6ـ خلافت انتصابى على (ع )

پـیـش از ایـن در تـوضیح حدیث غدیر گفتیم که معرفى على (ع) به دستورالهى بوده است , اینک روایتى رانقل مى کنیم که این مطلب را به خوبى افاده مى کند.

از رسـول گـرامـى اسـلام (ص ) روایـت شـده است : شب معراج , هنگامى که به مقام قرب نهایى رسـیـدم ودر پـیـشـگـاه پروردگارم ایستادم , فرمود: یا محمد! من عرض کردم : لبیک فرمود: آیا بندگان مرا آزمایش کرده اى تا بدانى کدامیک از ایشان در پیشگاه من مطیع ترند؟ .

عرض کردم : پروردگارا مطیع ترین ایشان على است .

فرمود: راست گفتى اى محمد! آیا براى خود خلیفه اى انتخاب کرده اى که وظایف ترا انجام دهد و به بندگانم آنچه از قرآن نمى دانند بیاموزد؟ .

عرض کردم : پروردگارا! تو برایم انتخاب کن .

فرمود: من على را برایت انتخاب کردم , او را به وصایت و خلافت خود برگزین

هـمـچـنـیـن فـرمـود: (خدا براى هر امت , پیامبرى انتخاب کرده است و براى هر پیامبر وصى و جانشینى من پیامبر این امتم و على وصى من است

اگر اسم خود را شیعه گذاشته ایم پس به خوبی می‌دانیم که عید الله الاکبر به چه معناست. عیدی که در دین ما به عنوان بزرگترین عید از ان یاد شده است.. سوگواری که معنای ولایت و غدیر در ان نباشد کار را به ناکجا اباد می رساند.
به گزارش باشگاه وبلاگ نویسان ایرانی حرف تو وبلاگ “باید کاری کرد” نوشت:

هر ساله با امدن عید نوروز همه به تکاپو میافتند تا خانه تکانی انجام دهندف به دید بازدید یکدیگر بروند. لباس نو بخرند و به یکدیگر عیدی بدهند. خلاصه در ایام نوروز همه به نوعی شاد هستند.علت این اتفاق گردش زمین به دور خورشید است. هیچ گاه این اقدامات پسندیده را مذمت و یا کمرنگ نمیکنیم ولی چه خوب است که ما غیر از ایام نوروز همین اعمال را که اتفاقاً سفارش هم شده است در روز عید غدیر انجام دهیم.

اگر اسم خود را شیعه گذاشته ایم پس به خوبی می‌دانیم که عید الله اکبر به چه معناست. عیدی که در دین ما به عنوان بزرگترین عید از ان یاد شده است.اما متاسفانه این روزها بسیاری از افراد متدین به جای برنامه برای عید غدیر روز شماری محرم را میکنند. هر چند محرم و سوگواری ابا عبدالله جز ضروریات است و باید زنده نگه داشته شود اما سوگواری که معنای ولایت و غدیر در ان نباشد کار را به ناکجا اباد می رساند.

برای عید غدیر چند پیشنهاد به شیعیان امیرالمونین علی (ع)‌ داریم:

1- عیدی و هدیه به کودکان: به فرزند خود و یا فرزند اقوام و همسایگان خود عیدی دهید( این عیدی میتواند هم اسکناس باشد هم کتاب داستانی پیرامون حضرت علی ع و یا حتی یک خوراکی یا بادکنک)

2- دید بازدید سادات و بزرگان فامیل: در این روز به سادات فامیل دوست و همسایه سری بزنید و عید را به او تبریک بگوئید (‌متاسفانه این روزها بسیاری از افراد به جای دیدار حضوری صله رحم خود را با پیامک و تلفن انجام میدهند که پیشنهاد اکید می شود همراه با خانواده به صورت شب نشینی خدمت سادات فامیل و یا بزرگتر های فامیل برسید)

3- دادن غذا به فقرا و یا اقوام و همسایه: چه خوب است افرادی که توانش را دارند در این روز به فقرا و یا اقوام خویشان اطعام دهند. چرا که اطعام در این روز سفارش شده است. حتی می توان به تعداد 2 یا سه نفر از همسایگان غذا بیشتر درست کرد و به آنان دهیم (در حالی که اکثراطعام ها در ماه محرم انجام میشود که با اینکه ان هم پسندیده است اما در رابطه با اطعام روز غدیر ائمه سفارش فراوان کرده اند)

4- اهدای هدیه: می توان در کنار عیدی، اطعام ودید بازدید ها، شکلات و برگه ای را که حدیثی از امیرالمومنین باشد به دیگران هدیه دهیم.

همچنین اهدای نهج البلاغه های جیبی و یا سی دی های صوتی از امیرالمونین برای هدیه و یا جایزه بسیار مناسب است.

5-مسابقه برای کودکان: میتوان از کودکان بخواهیم تا با نقاشی و یا رنگ امیزی نقاشی های اماده، جایزه ای مانند کتاب داستان در رابطه با حضرت علی(ع)، سربند، پازل و یا حداقل بادکنک یا لوازم التحریر به انها هدیه داد.

و یا به کودکانی که اسم علی را دارند جوایزی اهدا کرد.

و یا همخوانی و یا پخش سرود “من بچه شیعه هستم” همراه با جوایز

6-مسابقه برای جوانان و بزرگسالان: کتاب های مختلفی در رابطه با حضرت علی (ع) و روز غدیر نگاشته شده است میتوان با طراحی چند سوال از ان کتاب ها، مسابقه کتابخوانی برگزار کرد . اگر تعداد این سوالات زیاد بود میتوان به صورت پاسخنامه طراحی شود و اگر تعدادش کم بود میتوان گزینه های صحیح را پیامک کنند. (مسابقه می تواند از کتاب گرانبهای نهج البلاغه هم باشد چرا که اکثر مردم این کتاب را دارند و نیازی به تهیه مجدد کتاب ندارند)

7-موبایل خود را علوی کنید (مساجد، هیئت ها و یا حتی تک تک افراد میتوانند در فضایی که کمی رفت امد دارد میزی بگذارند و با لب تاب و یا گوشی همراه خود فایل های مذهبی شامل،سخنرانی، مولودی، عکس پس زمینه، نرم افزار و… را به افرادی که از ان محل عبور می کنند ارسال نمایند. برای این کار می توانند هم با رم ریدر هم با بلوتوث این انتقال فایل ها را انجام دهند. بهتر است در جلوی یا بالای میز، کاغذ یا بنرو یا پارچه نوشته ای مبنی بر” “موبایل خود را علوی کنید، رم و فلش رایگان پر می شود"( این اقدام هیچ هزینه ای برای فرد یا مجموعه ای ندارد اما اثرگذاریش فوق العاده زیاد است.)

8-ترویج مفهوم ولایت فقیه: بهترین زمان برای تبلیغ مفهوم ولایت فقیه و ولایت پذیریف عید غدیر است. چه خوب است در محفل خانوادگی، دوستان، مساجد،هیئت ها، فضای مجازی و..بحث های سازنده پیرامون تبعیت از ولی و ابعاد شخصیتی امام خامنه ای صورت گیرد. این تبلیغ میت واند با صحبت و گفتگو. خواندن کتاب، برپایی مسابقه برای کودکان و بزرکسالان، ارسال فایل های صوتی و تصویری و…در رابطه با همین موضوع باشد.

9- ایستگاه صلواتی: پخش و توزیع شرینی و شربت به عموم مردم

10- نصب پرچم و یا برگه های منقش به نام حضرت علی (ع) در بالای هر خانه

11- پشت نویشی اتوموبیل ها و یا توزیع برچسب هایی که به شیشه عقب ماشین و یا موتور میچسبانند. این کار میتواند همراه با هدیه یک سی دی صوتی از حضرت علی (ع) باشد تا در ماشین ها استفاده شود.

هر کسی که اسم خود را بچه شیعه میداند در ابتدا با خود بیندیشد که برای زنده نگه داشتن این روز چه اقداماتی را تاکنون انجام داده است و بعد استین همت را بالا بزند و با جمعی و یا حتی به صورت فردیف یک یا چند مورد از ایده های ذکر شده را اجرایی نماید.

جـمله اى که در حدیث غدیر مورد استشهاد قرار گرفته و در حقیقت پیام اصلى واقعه غدیر در آن نـهـفـتـه اسـت ایـن اسـت که حضرت فرمود: من کنت مولاه فعلى مولاه کسانى که به این حدیث استدلال کرده اندمولى را اولى معنا کرده اند اولى , یعنى کسى که به تصرف سزاوارتر است به عبارت سـاده تـر یعنى کسى که لایق سرپرستى , رهبرى و اختیاردارى است بدین ترتیب معناى حدیث این است : (هرکس من رهبر وسرپرست اویم , على (ع ) هم رهبر و سرپرست اوست بنابراین تنها کسانى به رهبرى و سرپرستى پیامبراکرم (ص ) پایبند و ملتزمند که رهبرى و سرپرستى على (ع ) را بپذیرند.

ایـنـک بـایـد دانـسـت کـه آیـا در لغت عرب , مولى به این معنا به کار رفته است ؟ یا نه ؟

دیگر آنکه اگـربـپـذیـریـم مـولـى در لغت بدین معنا به کار رفته است , آیا در این خطبه نیز این معنى اراده شده است ؟ یا خیر؟ .

مـرحـوم عـلامـه امینى 42 نفر از علماى بزرگ تفسیر و لغت را نام مى برد که بیست و هفت نفر از آنـان گـفته اند: مولى به معناى اولى است پانزده نفر دیگر گفته اند: اولى یکى از معانى مولى است

اما درباره اینکه آیا در این حدیث نیز مولى , چنان معنایى را افاده مى کند, توجه به شرایط و ظروفى کـه این حدیث در آن صادر شده , و مطالعه خطبه اى که این حدیث در ضمن آن قرار گرفته است , هیچ شکى باقى نمى گذارد که مولى در این حدیث هم به معناى اولى است

زیـرا شـخـصـیـتـى چـون پیامبر اسلام (ص ) که عقل کل , انسان کامل و بزرگترین پیامبر و سفیر آسـمانى است , در روزى آن چنان گرم که زمین چون آهن گداخته پاى مسافران را مى گدازد و خـورشـیـد مـغـز انـسان را به جوش مى آورد, در صحرایى سوزان و بدون امکانات که اگر گوشت را بر زمین مى افکندى کباب مى شد , محلى که هیچ کاروانى در آن توقف نمى کند, دهـهـا هزار حاجى خسته را نگه مى دارد,رفتگان را باز مى گرداند و منتظر مى ماند تا بازماندگان برسند و در گرمترین ساعات روز سخنرانى مى کندو در ضمن آن چند بار از مردم سؤال مى کند تا مـطـمئن شود صداى او را به خوبى مى شنوند, و در نهایت على (ع ) را به آنان نشان مى دهد, با نام و نسب معرفى مى کند و مى فرماید: (هرکس که من مولاى او هستم على هم مولاى اوست ) سپس همه حاضران را موظف مى کند این سخن را به غایبان برسانند, و پس ازآن دستور مى دهد همه با او بـیـعـت کـنـنـد, و بـه او تـبـریک و تهنیت گویند, و عمامه خویش را بر سرش مى گذارد و به او مـى فـرماید: (تاج عرب عمامه است ) و به اصحاب مى فرماید: (فرشتگانى که در روز بدربه یاریم آمدند, چنین عمامه هایى بر سر داشتند).

حـال اگر فرض کنیم این حدیث بدون هر گونه قرینه و تفسیر و توضیحى به دست کسى برسد و بـدون غـرض بـه آن تـوجه کند در مى یابد که برخلاف گفته بعضى افراد بى اطلاع پیامبر(ص ) در صدد آن نیست که بفرماید: (هرکس من دوست او هستم على هم دوست اوست )! یا (هرکس من یـاور او هـسـتـم , عـلى یاوراوست )! چرا که دوستى و یاورى , بیعت و تبریک نمى خواهد, عمامه و تاج گذارى نمى طلبد و به طورکلى چنان اهمیتى ندارد که در آن موقعیت خطیر و با آن مقدمات اعلام شود.

منبع: حدیث غدیر سند گویای ولایت، آیت الله مکارم شیرازی

نصيحتي از عارف بي بديل، آيةالله انصاري همداني (قدس سره)

توصيه ايشان براي سالك و هر كه مي خواهد دستورالعملي بگيرد رعايت حريم شرع و واجبات است. انجام واجبات و ترك محرمات اولين قدم براي حركت و به عبارتي اولين و اخرين قدم سالك است. و بعد از آن اگر تشخيص مي دادند كه طرف واقعاً اين ها را رعايت مي كند، كم كم ابواب معرفتي را برايش باز مي كردند.

استاد كريم محمود حقيقي در مورد اهتمام آقاي انصاري همداني در حريم شرع مي گويد:

«اولين روزي كه بنده خدمت آقاي انصاري رسيدم به دست و پاشون افتادم و التماس و گريه زيادي كردم كه آقا چه كار كنم آدم بشم؟ ايشون با يك لبخندي فرمودند: كاري نداره! هر چي خدا گفته بكن، بكن، هر چي خدا گفته نكن، نكن»

«يك بار هم آقاي نجابت براي ايشان نامه مي نويسد و مي گويد: گاهي جوان هايي دور و بر ما مي آيند و مي روند، بعضي پنج شش ماه و بعضي يك سال مي مانند، سپس مي روند، به اين ها چه دستورالعمل هايي داده شود؟ چگونه سلوك كنند؟

آقاي انصاري پاسـخ مي دهد كه احكام شرع را به اينان بياموز. اگر رفتند به دردشان مي خورد و اگر هم ماندند، كمك راهشان است.»

سير سالك عارف انصاري همداني،ص82

ادلـه اى کـه بـا صـرف نـظـر از حـدیـث غـدیـر, خود به طور مستقل و به طور صریح بر خلافت و رهبرى امیرالمؤمنین على بن ابى طالب (ع) دلالت دارند, به اندازه اى است که ذکر تمام آنها نیاز به فرصتى فراخ وتالیفى پربرگ و بار دارد اینک جز ذکر چند مورد, فرصت و مجال نیست

پیشتر یادآور مى شود که هر چند جامعه اسلامى پس از پیامبر مکرم اسلام (ص ) در تعیین رهبر خود بـه اشـتـبـاه رفـت و خـلـیـفه برحق پیامبر اکرم (ص ) را مدت بیست و پنج سال از دخالت در امور مـسـلـمـیـن بـازداشـت , ولى چیزى از ارزش ذاتى آن حضرت نکاست , بلکه تنها خود را از رهبرى مـعـصـوم , محروم کردچرا که ارزشها و فضایل آن حضرت وابسته به منصب ظاهرى خلافت نبود, بـلکه ارزش منصب خلافت به تصدى آن حضرت بستگى داشت , یعنى هر گاه غیر او در این منصب نشست , این منصب تنزل یافت و تنها زمانى به ارزش واقعى خود رسید که على (ع ) بر آن تکیه زد.

نوشته اند:.

وقـتـى امـیـرالـمـؤمـنـین على (ع ) وارد کوفه شد, مردى پیش آمد و عرض کرد: به خدا قسم اى امیرالمؤمنین !خلافت از تو زینت یافت , نه تو از خلافت وجود تو این منصب را بالا برد, نه اینکه تو با آن برترى یافته باشى خلافت به تو محتاج بود نه تو به خلافت

عبداللّه فرزند امام احمدبن حنبل مى گوید: (روزى پیش پدرم نشسته بودم گروهى از اهل کوفه واردشدند و درباره خلافت خلفا صحبت کردند, ولى درباره خلافت حضرت على کلام طولانى شد پـدرم سربلند کرد و گفت : چقدر درباره على و خلافت بحث مى کنید! خلافت على را زینت نداد, بلکه على خلافت را زینت داد .

1- حدیث یوم الدار

خـلافـت پـیـامبر مکرم اسلام (ص ) و رهبرى جامعه اسلامى مسئله اى نبود که پیامبر اکرم (ص ) تا آخـریـن روزهـاى عـمـر شریف خود آن را مسکوت گذاشته تکلیف جامعه اسلامى را نسبت به آن روشن نکندپیامبر اکرم از همان روزى که مامور شد رسالت خود را علنى کند, موظف شد جانشین خود را نیزمعرفى کند.

هـنـگـامى که آیه شریفه و انذر عشیرتک الاقربین در سال سوم بعثت نازل شد, آن حضرت عـلى (ع )را خواند و فرمود: (خدایم دستور داده است خویشان نزدیک خود را به اسلام دعوت کنم غـذایـى تـهیه کن و قدحى از شیر فراهم آور, و فرزندان عبدالمطلب را دعوت کن , تا من ماموریت خـویـش را بـه انجام رسانم ) حضرت على (ع ) مى فرماید: (من تمام بنى عبدالمطلب را که حدود چـهـل نـفـر بـودنـد دعـوت کردم و غذایى را که فراهم کرده بودم پیش آوردم غذا خوردند و شیر نـوشـیـدنـد, ولى غذا و شیر به همان حال خود باقى ماند هنگامى که پیامبر(ص ) مى خواست با آنها صـحـبـت کند, ابولهب گفت : محمد شما راسحر کرده است و مجلس از هم پاشید فرداى آن روز حـضـرت بـه مـن دستور داد دوباره آنها را دعوت کنم و غذا و شیرى تهیه نمایم هنگامى که جمع شدند و غذا خوردند, حضرت لب به سخن گشوده فرمود:اى فرزندان عبدالمطلب به خدا قسم در عـرب جـوانـى را نمى شناسم که براى قوم خود بهتر از آنچه من براى شما آورده ام آورده باشد: من براى شما خیر دنیا و آخرت را آورده ام و خدایم به من فرموده است شما را به آن بخوانم کدامیک از شما مرا در این کار یارى مى کند من (على ) که در آن ایام از همه جوانتربودم گفتم : اى پیامبر خدا مـن تـو را یارى مى کنم حضرت گردن مرا گرفت و فرمود: این برادر, وصى وخلیفه من در میان شما مى باشد, از او بشنوید و او را اطاعت کنید در این هنگام اهل مجلس همه برخاستند و در حالى که مى خندیدند به ابوطالب گفتند: به تو دستور مى دهد که از على اطاعت کنى

طبق روایتى پیامبر اکرم (ص ) سه بار پیشنهاد خود را تکرار کرد و هیچ کس جز على (ع ) او رااجابت نکرد

2ـ حدیث منزلت

دلـیـل دیـگـرى کـه بـر خـلافت حضرت على (ع ) دلالت دارد, حدیث منزلت است حدیث منزلت ازمـشـهـورتـریـن احـادیـثـى است که از پیامبر اکرم (ص ) صادر شده و بسیارى از اصحاب رسول خـدا(ص ) آن راروایت کرده اند ابن عساکر در تاریخ دمشق این حدیث را از 23 نفر از صحابه بـه طرق و اسنادمختلف روایت کرده است به طورى که از قراین استفاده مى شود, این کلام شریف چندین بار ازرسول خدا(ص ) صادر شده است , ولى مشهورترین مورد آن در غزوه تبوک است .

در غـزوه تـبـوک پـیـامبر اکرم (ص ) خود فرماندهى سپاه را به عهده گرفته از مدینه خارج شد و عـلـى (ع ) رابه جانشینى خود در مدینه گمارد این تنها جنگى است که على (ع ) پیامبر را همراهى نکرده است , به همین جهت براى آن حضرت مشکل بود که در مدینه بماند و پیامبر خدا(ص ) راهى مـیـدان نـبـرد شـودهنگام حرکت سپاه , خدمت پیامبر اکرم (ص ) رسیده عرض کرد: مرا با زنان و کودکان در مدینه مى گذارید؟

حضرت در جواب فرمود:.

اما ترضى ان تکون منى بمنزلة هارون من موسى الا انه لا نبى بعدى..

آیـا نـمـى خـواهـى کـه نـسـبت به من همانند هارون نسبت به موسى باشى ؟

با این فرق که بعد از من پیامبرى نمى آید.

از قـرآن کـریـم چـنـیـن بـرمـى آیـد که جناب هارون نسبت به حضرت موسى , پنج سمت داشته است :برادر, شریک

نبوت , وزیر و یاور, پشتیبان , خلیفه و جانشین.

بـنـابراین حضرت على (ع ) نیز همین پنج نسبت را با پیامبر اکرم (ص ) دارد برادر اوست , چون او را بـه بـرادرى بـرگزید و فرمود: (در دنیا و آخرت تو برادر منى ) در ابلاغ پیام الهى شریک اوسـت , چـون فـرمود: (جز من و على کسى از جانب من پیامى نمى رساند وزیر اوست , چـون خـود فـرمود: (على وزیر من است ) پشتیبان اوست , چون خداوند او را با على (ع ) یارى کرد و خلیفه اوست , چون خود او را به خلافت برگزید .

3ـ حدیث وصایت و وراثت

پیامبر اکرم فرمود:.

لکل نبى وصى و وارث و ان علیا وصیى و وارثى , .

هر پیامبرى وصى و وارثى دارد و على وصى و وارث من است .

و فرمود:.

انا نبى هذه الامة و على وصیى فى عترتى و اهل بیتى و امتى من بعدى , .

من پیامبر این امتم و على بعد از من در میان خانواده و امتم وصى من است .

و فرمود:.

على اخى و وزیرى و وارثى و وصیى و خلیفتى فى امتى , .

على برادر, وزیر, وارث , وصى و خلیفه من در میان امت من است .

در ایـن روایـات دو عـنـوان وصى و وارث مورد تاکید قرار گرفته است هر یک از این دو عنوان به تنهایى برخلافت امیرالمؤمنین على (ع ) دلالت دارند.

وصى

وصـى کـسى است که مى تواند در تمام امورى که شخص وصیت کننده , حق تصرف داشته تصرف کـنـد,مـگـر در صورتى که فقط در مورد خاصى به او وصیت شده باشد که در این صورت فقط در همان موردخاص , حق تصرف دارد.
در ایـن روایـات , پـیامبر اکرم (ص ) وصایت حضرت امیر(ع ) را به مورد خاصى منحصر نکرده و او را بـه طـور مـطـلق وصى خود قرار داده است , یعنى آن حضرت مى تواند در تمام امورى که به پیامبر اکـرم (ص )مـربـوط مى شود تصرف کند به عبارت دیگر على (ع ) از تمام اختیارات پیامبراکرم (ص ) برخوردار است واین , همان معناى خلافت است .

وارث

آنـچـه در ابـتـدا از کـلمه وارث به ذهن مى آید این است که شخص وارث مالک اموال مورث باشد, ولـى عـلـى (ع ) از نـظـر شرعى وارث اموال پیامبر نبوده است زیرا طبق فقه امامیه زمانى که میت داراى فرزندباشد, نوبت ارث به خویشان او نمى رسد ـ فرزند در طبقه اول ارث قرار دارد و خویشان در طبقات بعد ـو مى دانیم که پیامبر اکرم (ص ) در زمان حیات خود داراى فرزند بوده است فاطمه زهـرا(س ) حـداقـل هـفتاد و پنج روز پس از پیامبر(ص ) زنده بوده اند, و جز او, همسران پیامبر که مـجـمـوعـا یک هشتم اموال اورا به ارث مى برده اند, در قید حیات بوده اند بر فرض که این همه را نـدیده بگیریم , على (ع ) پسرعموى پیامبر است و پسر عمو در طبقه سوم ارث قرار دارد, و مى دانیم که عباس عموى پیامبر در زمان وفات آن حضرت زنده بوده است , و عمو در طبقه دوم قرار دارد.
امـا طـبـق فـقـه اهـل سـنت , پس از پرداخت سهم همسران (یک هشتم ) مال به دو بخش تقسیم مـى شـود:یـک قـسمت به فاطمه زهرا(س ) که تنها دختر است , داده مى شود و قسمت دیگر که از سـهـم او خارج است , به عمویش عباس تعلق مى گیرد بنابراین حضرت امیر(ع ) به هیچ وجه وارث امـوال پیامبر نبوده است از سویى , چون پیامبر صریحا او را وارث خود اعلام کرده است , باید در این احـادیـث مـوضـوع ارث چـیز دیگرى باشد قهرا موضوع ارث در این احادیث , دانش , مقام و منصب مـعـنـوى و موقعیت اجتماعى پیامبراکرم (ص ) است آرى , على وارث علم و سنت پیامبر است , و به همین دلیل خلیفه ایشان است .

پـیامبراکرم (ص ) به على فرمود: (تو برادر و وارث منى ) عرض کرد: (یا رسول اللّه ! من چه چیزى ازشما ارث مى برم ؟ ) فرمود: (همان چیزى که پیامبران پیش از من ارث گذاشته اند) عرض کرد: (ایشان چه چیزى به ارث نهاده اند؟ ) فرمود: (کتاب پروردگار و سنت پیامبرشان را) و امیرالمؤمنین على (ع )خود نیز فرمود: (من وارث علم پیامبرم….

ادامه دارد………..