پیامبر فرمودند: سفر کنید تا سلامتی یابید و روزی برگیرید.

امیرالمومنان درباره سفر می فرمایند: برای کسب فضائل و ارزشهای معنوی باید سفر کنی که در مسافرت پنج فایده وجود دارد :

Ø   برطرف شدن غم و اندوه

Ø   به دست آوردن هزینه زندگی

Ø   کسب دانش

Ø   اطلاع از آداب و رسوم و فرهنگ ملل

Ø   همنشینی با بزرگان

امام صادق(ع) نیز فرمودند :مسافرت باید برای یکی از این سه امر باشد :برگرفتن توشه آخرت، تامین معاش زندگی،لذت مباح و تفریح سالم و غیر حرام.

حضرت امام رضا علیه السلام از نیاى بزرگوارش ‏امیرالمؤمنین ‏علیه السلام روایت مى‏كند كه آن حضرت دروغ را لیسیدنى ابلیس خوانده‏است. *

هر خوراكى كه بسیار مورد علاقه باشد، لیسیدنى خواهد بود؛ خوراك خوش‏مزه و لذیذ را نه تنها مى‏خورند، بلكه كاسه‏اش را نیز مى‏لیسند.

ابلیس، همانند آشپزی ماهر و زبر دست، دروغ را چون غذایی لذیذ و خوشمزه در نظر انسان می آراید به گونه ای كه برخی انسانها مشتریان دائمی این رستوران می شوند. 

 بسیاری از افراد دروغگو و دروغ پرداز كاسه لیس ابلیس هستند و روزگار خود رادر این دام شیطان به سر مى‏آورند.

 منبع:

*بحار الانوار، ج‏60، ص‏217.به نقل از سایت تبیان

ازاعمالى را كه براى هنگام خواب وارد شده، به قدر قوت به عمل آورده، نفس و روح خود را به حضرت حق جلّ جلاله تسليم نمايد. و از اعمال وقت خواب آنها را كه اهميّت بيشترى دارند ترك نكند، كه عبارتند از:

اينكه به هنگام دخول به رختخواب «بسم اللّه الرحمن الرحيم» را از قلب و لسان بگويد و آيه مباركه:«قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى إِلَىَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ واحِدٌ فَمَنْ كَانَ يَرْجُوا لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صَالِحًا وَ لا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَداً»را و آيه مباركه:«آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَ مَلاَئِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لاَنُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَد مِنْ رُسُلِهِ وَ قَالوُا سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا غُفْرَاَنكَ رَبَّنَا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَامَا كَسَبَتْ وَ عَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَ لاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْراً كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَىالَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا رَبَّنَا وَ لاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا أَنْتَ مَوْلاَنَا فَانْصُرْنَا عَلَىالْقَوْمِ الْكَافِرِينَ»را با تدبّر بخواند.

و تسبيح حضرت زهرا(عليها السلام) و آيةالكرسى و سه بار و يا يازده بار سوره «قل هواللّه احد» و سه دفعه «يَفْعَلُ اللّهُ مَا يَشَاءُ بِقُدْرَتِهِ وَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ بِعِزَّتِهِ» و آيه مباركه «شَهِدَاللّهُ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَ الْمَلاَئِكَةُ وَ أُولُو الْعِلْمِ قَائِماً بِالْقِسْطِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِيزَ الْحَكِيمُ إِنَّ الدِّينَ عِنْدَاللّهِ الاِْسْلاَمُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذينَ اوُتُوا الْكِتَابَ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ مَا جَائَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ» .

يك آزمون اساسي با سه پرسش اساسي

اگر عزيزي را گم كرده باشيد، چه مي‌كنيد؟

آسوده و بي‌خيال مي‌نشينيد تا كم كم فراموشش كنيد؟

يا براي يافتن او همه تلاش خود را به كار مي‌بريد.

از اين و آن سراغش را مي‌گيريد.

شب و روزتان را به جستجوي او مي‌گذرانيد…

تا آن كه او را بيابيد يا نشاني از او پيدا كنيد؟

كدامیک؟

اگر كسي را دوست داشته باشيد و بدانيد كه او نيز به شما بسيار علاقه‌مند است، آنقدر كه از بيماري شما بيمار مي‌شود و از خوشحالي شما خوشحال، چه مي‌كنيد؟

تنها به زبان اين دوستي را ابراز مي‌كنيد؟

يا در عمل، محبت خود را به او نشان مي‌دهيد؟

پيوسته در پي جلب رضايت او هستيد، به مناسبت‌هاي مختلف براي او هديه مي‌بريد، لباسي را مي‌پوشيد كه او دوست دارد، از عطري استفاده مي‌كنيد كه او مي‌پسندد و …

كداميك؟

اگر بدانيد، كه براي حل مشكلاتتان مي‌توانيد به كسي مراجعه كنيد كه آماده كمك به شما مي‌باشد و براي ارتباط با او گفتن يك سلام كافي است، چه مي‌كنيد؟

آيا از كنار اين موضوع بي‌تفاوت گذر مي‌كنيد؟ يا تمام تلاش خود را براي استفاده از اين فرصت به كار مي‌بريد؟

كداميك؟

اكنون ما كه مي‌گوييم

در انتظار امام زمانمان نشسته‌ايم،

او را به جان دوست داريم،

گره مشكلاتمان به دست او باز مي‌شود،

چگونه‌ايم و چه مي‌كنيم؟

هر صبح

با سلام بر او روزمان را شروع كرده و آمدنش را از خدا مي‌خواهيم؟

براي سلامتيش صدقه مي‌دهيم؟

و مهم‌تر آن كه

آنگونه كه او بپسندد زندگي كرده و عمرمان را سپري مي‌كنيم؟

………

خوب است در اين آزمون

اين سه پرسش ساده را از خود بپرسيم و به خودمان نمره دهيم.

از صفر تا بيست!

امام منتظران(عج): ” ما در رعايت حال شما كوتاهي نمي‌كنيم و ياد شما را از خاطره نبرده‌‌ايم … “

بيائيد ما نيز ياد او را از خاطر نبريم و براي آمدنش دعا كن

ابوبکر از واعظی که روی منبر بود،مسئله ای پرسید.واعظ گفت:نمی دانم.به او گفتند :منبر جای انسان های جاهل ونادان  نیست.واعظ در جواب گفت:من به قدر علمم بالا رفته ام؛اگر می خواستم به اندازه جهلم بالا بروم ،باید تا آسمان بالا می رفتم.

مجله بشارت 76،ص72