خیلی وقت ها شاید برای شما هم پیش آمده که در انجام برخی کارها دچار تردید شدید. برخی افراد در این مواقع بلافاصله به سراغ استخاره می روند و خود را تسلیم آن می کنند و برخی ها نیز مسیری را انتخاب می کنند اما با تردید در آن گام بر می دارند و نمی دانند انتهای آن خیر و صلاح است و یا شر و بدی. امام کاظم علیه السلام برای رفع تردید در مواقعی که انسان بر سر دو راهی قرار می گیرد عنوان فرموده اند. ایشان می فرمایند: هرگاه دو کار برایت پیش آمد و نمی دانی کدام یک بهتر و صحیح تر است ،پس در این موقع ببین کدام یک به هوای نفس تو نزدیک تر است ،با همان مخالفت کن به درستی که بیشترین راستی و درستی مخالفت با هوای و هوس است.

(تحف العقول ص ۶۳۴)

بسم الله الرحمن الرحیم

با تاسف و اندوه خبر زلزله در استان بوشهر و تلفات و خسارتهای انسانی آن را دریافت کردم.

با دعا و درخواست رحمت و مغفرت الهی برای درگذشتگان و شفای آسیب‌دیدگان و صبر و اجر برای بازماندگان، از نماینده‌ی محترم ولی فقیه و مسئولان محترم در استان و نیز مسئولان ذیربط در مرکز و غیره میخواهم که همه‌ی کوشش خود را برای نجات آسیب‌دیدگان و پشتیبانی خسارت‌یافتگان به کار برند و امیدوارم مردم عزیز از همه جای کشور نیز مانند همیشه نقش درخشان خود را در کاستن از رنج مصیبت‌دیدگان ایفا کنند.

والسلام علیکم و رحمه الله

سیدعلی خامنه‌ای

خداوند به بندگانش نعمت های زیادی داده است ولی بعضی از اوقات انسان با رفتار خود آن را به بلا و سختی تبدیل می کند. خداوند در قرآن چندین مثال برای این موضوع آورده است. مثلا انسان میل جنسی دارد و باید آن را در راه صحیح خودش که ازدواج است، ارضاء کند. ولی قوم لوط این کار را نکردند و همجنس گرا شدند؛ به این ترتیب نعمت را به نقمت تبدیل کردند.
خدا به قوم سبأ نعمت آبادانی داده بود و گندم و جو هم زیاد داشتند. آنها با نان دست هایشان را پاک می کردند و بعد قحطی شد. آنها خودشان نعمت خدا را به بلا تبدیل کردند.
در بسیاری از دستاورد های روز نیز به همین شکل است. الان اینترنت ،ماهواره ، پیامک و بسیاری از این قبیل، نعمت است و راحت می توان از نعمت ها در جهت کارهای نیک استفاده کرد و بسیاری از اطلاعات صحیح را از طریق آن به دست آورد. ولی بعضی افراد با استفاده ی ناصحیح از این تولیدات بشر این نعمت ها را به نقمت تبدیل کرده اند.

امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد: در كتاب آسمانى تورات نوشته شده - در واقع حديث قدسى است - كه زوالى براى نعمت ها نيست، اگر شكر آن به جاى آورده شود و بقايى براى نعمت ها نيست اگر كفران شود.(۱)
تغییر و تبدیلی که امیر المومنین علیه السلام در دعای کمیل می گوید:” اللهم اغفرلی الذنوب التی تغیر النعم” از خدا استغفار می کند برای گناهانی که نعمت ها را تغییر می دهد. در واقع این حق خداوند است که ما از نعمت ها در راه صحیح استفاده کنیم. خدا به ما عقل، شعور و زبان داده است و راه استفاده ی آن را هم بیان کرده است. مثلا فرموده که از حرف لغو بپرهیزید. حرف بیهوده را گوش نکنید و چشم هایتان را در مقابل نامحرم پایین بیندازید. در واقع اگر از این نعمت ها در راه درستش استفاده نکنیم و شکرگذاری رفتاری نداشته باشیم ؛ نه تنها این نعمت را به نقمت تبدیل کرده ایم بلکه حق خدا را نیز به جا نیاورده ایم.

خوب است گاهی ایمیل ، بلوتوث ،پیامها، و … خود را چک کنیم  و ببنیم حق نعمت را به جا می آوریم یا نه

——————————————————————————–

۱. كافى، ج ۲، ص ۹۴

ابن یعقوب از امام صادق علیه السلام نقل کرده‌است: [درخصوص مومنان] هر بدنی که چهل روز آسیبی به آن وارد نشود، ملعون است و دور از رحمت خداوند. گفتم: واقعا ملعون است؟ فرمود: بله. گفتم: واقعا؟ باز فرمود: بله. پس چون امام علیه السلام سنگینی مطلب برای من را مشاهده کرد، فرمود:‏ ای یونس! از جمله ی بلا و آسیب به بدن، همین خراش پوست و ضربه خوردن و لغزیدن و یک سختی و خطا کردن و پاره شدن بند کفش و چشم درد و مانند اینها است [نه لزوما مصیبت‌های بزرگ]. مومن نزد خداوند بافضیلت‌تر و گرامی‌تر از آن است که بگذارد چهل روز بر او بگذرد و گناهان او را پاک ننماید؛ ولو به یک غم پنهان در دل، که او نفهمد این غم از کجا حاصل شده است. به خدا قسم، وقتی یکی از شما سکه‌های درهم را در کف دست وزن می‌کند و متوجه نقصان آن شده و غصه‌دار می‌شود، سپس دوباره وزن می‌کند و متوجه می‌شود که وزنش درست بوده، همین غصه کوتاه و گذرا، موجب آمرزش برخی از گناهان اوست…

الوسائل: ۱۱ / ۵۱۸ ج ۷

البحار: ۷۶ / ۳۵۴ ج ۲۱

بانوى بزرگ ما حضرت فاطمه زهرا(س) جوهره آفرينش، ميوه نبوت و گزيده ولايت است. آن حضرت بر تمامى افراد بشر حتى پيامبران و مرسلين غير از پدر بزرگوار و شوهر گراميش برترى دارد.

این مطلب در آيات و روايات فراوانى وارد شده است و ما به آوردن برخى از آنها تبرك مى جوئيم:

روايتى است كه علامه مجلسى (ره) از حضرت صادق (ع) نقل كرده است كه فرمود:«و هى الصديقه الكبرى و على معرفتها دارت القرون الاولى» [ علامه مجلسى، ملا محمد باقر، بحارالانوار ۴۳/ ۱۰۵.]

انديشمند گرانمايه ابوالحسن نجفى در كتاب ارزنده اش «ملتقى البحرين» در ذيل اين حديث گويد:

مقصود از قرون نخستين دوران زندگى تمام پيامبران و اوصياء و امت هاى آنان از حضرت آدم تا حضرت خاتم النبيين صلوات الله عليهم اجمعين است.يعنى خداوند هيچ يك از پيامبران را مبعوث نكرد مگر اينكه به فضيلت و محبت حضرت صديقه كبرى زهرا (س) اقرار كنند.

مويد اين مطلب روايتى است كه سيد هاشم بحرانى در كتاب «مدينه المعاجز» از آن حضرت آورده است كه فرمود:

نبوت هيچ پيامبرى تكميل نشد تا اينكه به فضيلت و محبت آن حضرت اقرار كرد. و نيز روايتى كه در صفحه ۱۹ همان كتاب از جابر از قول حضرت صادق (ع) نقل كرده است كه مى گويد به حضرت عرض كردم به چه مناسبت حضرت را «زهراء» ناميده اند؟

فرمود: بدان جهت كه خداوند آن حضرت را از عظمت خود آفريد، هنگامى كه درخشيد آسمان ها و زمين به نورش روشن شد و ديدگان ملائكه بهم آورد و همگى در مقابل عظمت خدا به سجده افتاده گفتند: اى خداى ما، اى آقاى ما، اين نور چيست؟ خداوند به آنان وحى فرستاد و فرمود: اين نورى از نور من است و آن را در آسمان خود جاى دادم. او را از عظمت خود آفريدم، و از صلب يكى از پيامبرانم بيرون مى آورم و بر تمام پيامبران برترى مى دهم و از آن نور امامانى را بيرون مى آورم كه امر مرا به پا دارند و به حق من هدايت كنند و آنان را بعد از پايان يافتن وحى خود جانشينان خويش در روى زمينم قرار مى دهم.

هدیه به بی بی مظلوم فاطمه (س) صلوات