قال رسول الله صلى الله علیه وآله:

زمانى بر امت من خواهد آمد که مردم از علما گریزان شوند همان طورى که گوسفند از گرگ گریزان است، خداوند چنین جامعه اى را به سه نوع عذاب مبتلا مى گرداند: ۱٫ برکت و رحمت خود را از اموال ایشان برمى دارد. ۲٫ حکمفرمائى ظالم و بى مروت را بر آن ها مسلط مى گرداند. ۳٫ هنگام مرگ و جان دادن، بى ایمان از این دنیا خواهند رفت.

گناهانی که حبس باران می کند :

1ـ به ناحق قضاوت کردن قاضیان ۲ـ شهادت دروغ دادن ۳ـ کتمان شهادت حق کردن ۴ـ قرض الحسنه به کسی ندادن ۵ ـ ترک احسان و نیکوکاری ۶ـ بی رحمی بر فقرا ۷ـ ستم بر یتیمان و بیوه زنان ۸ ـ رد سائل و فقرا در شب

شخصی از امام صادق علیه السلام نشانه‌ای برای اثبات امامتش درخواست کرد. امام فرمود:«هر چه می خواهی از من بخواه. انشاء الله خواسته‌ات را بر‌آورده می‌کنم.» آن شخص گفت:«برادری داشتم که از دنیا رفته و اکنون در قبر است. به او فرمان بده که به طرف من بیاید.» امام فرمود:«اسم برادرت چیست؟» گفت:«احمد.» امام کنار قبر او رفت و فرمود:«ای احمد، به اذن خدا و به اذن جعفر بن محمد برخیز.» آن شخص می‌گوید:«سوگند به خدا، برادرم زنده شد و از قبر درآمد.»

داود نیلی می‌گوید: همراه امام صادق علیه السلام عازم حج بودم. نزدیکی‌های ظهر به من فرمود:«بهتر است توقف کنیم و برای نماز ظهر آماده شویم.» عرض کردم:«فدایت شوم، اینجا زمین خشک و بی آب و علفی است.» امام سکوت کرد، اما پس از اینکه پیاده شدیم، با پای خود به زمین زد و ناگهان چشمه ای از دل زمین جوشید. وضو گرفتیم و نماز خواندیم.

هنگام حرکت، امام به نخل خشک‌شده‌ای اشاره کرد و به من فرمود:«می‌خواهی از این نخل پوسیده به تو خرمای تازه بدهم؟» گفتم:«آری.» امام شاخه‌ای را تکان داد. ناگاه شاخه سبز و تازه شد و خرما داد. از آن خوردیم. سپس امام دوباره به شاخه نخل دست کشید و فرمود:«به اذن خداوند، مانند گذشته، پوسیده و خشک شو!» و شاخه نیز چنین شد.