عارف مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی در بیانی، معنای غیبت حضرت ولی عصر(عج) را اینگونه تشریح می‌کنند:

سوال شد امام زمان (عج) غایب است یعنی چه؟ گفتم غایب؟ کدام غایب؟

بچه دستش را از دست پدر رها کرده و گم شده می گوید: پدرم گم شده است. ما مثل بچه‌ای هستیم که پدرش دست او را گرفته است تا به جایی ببرد و در طول مسیر از بازاری عبور می‌کنند.

بچه جلب ویترین مغازه‌ها می‌شود و دست پدر را رها می‌کند و در بازار گم می‌شود و وقتی متوجه می‌شود که دیگر پدر را نمی‌بیند، گمان می‌کند پدرش گم شده است. در حالی که در واقع خودش گم شده است. انبیاء و اولیاء پدران خلق اند و دست خلائق را می‌گیرند تا آنها را به سلامت از بازار دنیا عبور دهند. غالب خلائق جلب متاع‌های دنیا شده‌اند و دست پدر را رها کرده و در بازار دنیا گم شده‌اند.

امام زمان (عج) گم و غایب نشده است ما گم شدیم و محجوب گشته‌ایم. امام غایب نیست، تو نمی بینی آقا را. او حاضر است. چشمت رو که اسیر دنیا شده اگر از دنیا دست بردارد، آقا را می بیند. خلاصه نگو آقا غایب است. تو نمی بینی.

برگرفته از کتاب « امام زمان (عج) در کلام اولیای ربانی/مهدی لک علی آبادی/ ص 30

نام کتاب: کمی دیرتر
نویسنده: سید مهدی شجاعی
تاریخ اولین چاپ: اسفند 1390
تعداد صفحات: 267
قطع: رقعی
نوبت چاپ: سوم
قیمت: 8100 تومان
ناشر: نیستان

“بارها در طول نوشتن این رمان دچار تردید و دودلی شدم. یک دلم می‌گفت: بیا و از خیر این کار بگذر و برای خودت دشمن تراشی نکن. عقل هم چیز خوبی است! مثل مگس بر روی زخم ها و عفونت ها ننشین! خوبی ها را ببین. دل دیگرم می‌گفت: نویسنده باید آینه باشد. آینه اگر زشتی ها را بپوشاند و فقط زیبایی ها را نشان دهد که دیگر آینه نیست … سرت را درد آوردم ولی دوست داشتم بدونی که در طول این کار با خودم چه دست و پنجه هایی نرم کردم … به خودم گفتم عموم کسانی که پیش از این تقدیر و تحسینت می‌کردند، بعد از انتشار این کار، ممکنه تقبیح و نکوهشت کنند.”

متن بالا بخشی از فصل سوم کتاب “کمی دیرتر” اثر سید مهدی شجاعی است که در قالب رمان به رشته تحریر در آمده است. این اثر که از چهار فصل زمستان، پاییز، تابستان و بهار تشکیل شده، نگاهی است متفاوت و نقادانه به فضای انتظار جامعه امروز.

رمان با یک اتفاق شگفت و غریب آغاز می‌شود، جشن نیمه‌شعبان و مجلسی پرشور و بسیاری که فریاد «آقا بیا» سرداده‌اند… در این میان جوانی و فریادی که: «آقا نیا…»
این شروع جذاب ما را با شخصیت‌هایی آشنا می‌کند که همه مدعی‌ انتظارند …

در میان نافله، به نافله شب سفارش شده است. اگر هیچ نافله‌ای نمی‌خوانی لاقل نافله شب را ترك مكن، سحر بلند شو، مانند خروس‌ها كه برای ذكر خدا بیدار می‌شوند، اگر حال نداری یازده ركعت بخوانی لااقل یك ركعت آخر را بخوان. اگر باز هم حال نداری، بلند شو، و یك یاربّ بگو و بخواب، سحرها بلند شو و استغفار كن و قرآن بخوان.
جوانی در مسجد گوهرشاد به من رسید و پرسید اگر لباس چربی بگیرد با صابون یا چیز دیگری آن را پاك می‌كنیم اگر قلب ما زنگار گرفت چگونه آن را جلا بدهیم. گفتم سحرها قرآن بخوان و استغفار كن. حضرت رسول اكرم (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمودند: بدرستی كه قلب‌ها زنگ می‌زند، همان‌طور كه آهن زنگ می‌گیرد، و همانا جلای آن‌ها را قرائت قرآن است..
كم زخروسی مباش، مشت پری بیش نیست                 از سر شب تا به سحر ذكر خدا می‌كند.

شبی مقدّس اردبیلی (رحمه‌الله) برای نماز شب بیدار شد و دید به غسل نیاز دارد، لذا بر سر چاه رفت تا برای غسل آب بكشد وقتی سطل را بالا كشید دید درون سطل پر از طلا و جواهر است، آن‌ها را در چاه ریخت و گفت: خدایا مقدّس، از تو آب می‌خواهد تا به نماز شب برسد، نه طلا. مردان خدا این چنین هستند.

منبع: سایت گفتمان دینی

امام علی علیه السلام فرمود: برخى از نیکوترین خلق و خوى زنان، زشت ترین اخلاق مردان است، مانند، تکبر و به خود بالیدن، ترس، بخل، هرگاه زنى متکبر باشد، بیگانه را به حریم خود راه ندهد، و اگر بخیل باشد اموال خود و شوهرش را نگهبان است، و چون ترسان باشد از هر چیزى که به آبروى او زیان رساند فاصله مى گیرد.

«نهج البلاغه، حکمت ۲۳۴»

حضرت زین‌العابدین امام سجاد علیه‌السلام فرمودند: مشکل ترین و سخت ترین لحظات و ساعات دوران‌ها براى انسان، سه مرحله است:

۱ ـ آن موقعى که عزرائیل بر بالین انسان وارد مى‌شود و مى‌خواهد جان او را برگیرد.

۲ ـ آن هنگامى که از درون قبر زنده مى‌شود و در صحراى محشر به پا مى‌خیزد.

۳ ـ آن زمانى که در پیشگاه خداوند متعال ـ جهت حساب و کتاب و بررسى اعمال ـ قرار مى‌گیرد و نمى‌داند راهى بهشت و نعمت هاى جاوید مى‌شود و یا راهى دوزخ و عذاب دردناک خواهد شد.

«بحار الأنوار، جلد ۶، صفحه ۱۵۹»