واژه «زیارت» با توجه به مشتقات آن در معانی مختلفی به کار رفته است از آن جمله: دیدار، تمایل، آهنگ سفر (۱) و … همه این معانی به زائران مشاهد مشرفه و راهیان اماکن متبرکه کمال انطباق را دارد، زیرا زائران نخست اشتیاق دیدار در دل احساس میکنند و بعد تمایل شدید در درون خود مییابند و نهایتاً آهنگ سفر میکنند و در آخر آرامگاه شخصیت مورد زیارت را دیدار می کنند که معنی اصلی زیارت و مقصود از آن در روایات همین معنی آخر است.
بانوان برجستهای چون آمنه بنت وهب، فاطمه بنت اسد، خدیجه بنت خویلد و … که شک و تردیدی در مقام بلند آنها نیست، هیچکدام زیارت مأثور ندارند و این نشانگر مقام بسیار والای حضرت معصومه(س) در میان بانوان اهل بیت عصمت است.
از نکات قابل توجه در مورد کریمه اهل بیت حضرت معصومه(س) این است که بعد از زیارت چهارده معصوم برای هیچ یک از انبیاء و اولیاء در حد زیارت آن حضرت توصیه و ترغیب و تشویق نشده است، در روایات معتبر از سه معصوم(ع) برای زیارت آن حضرت ترغیب و تشویق رسیده است و پاداش زیارت حضرت معصومه(س) را بهشت تعیین کردند و تعبیرات ارزشمندی چون اهل بهشت است، بهشت از آن اوست، بهشت برای او ثابت است برای زائران آن حضرت از معصومان گفته شده، مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم به بعضی از این روایات اشاره کرده است که در ادامه میآید:
۱. شیخ صدوق با سند صحیح از امام رضا(ع) روایت میکند که فرمود: «من زارها فله الجنه» هر کس او را زیارت کند بهشت از آن اوست.(۲)
۲. ابن قولویه در کتاب بسیار ارزشمند «کامل الزیارات» که یکی از معتبرترین کتابهای قرن چهارم است، با سند معتبر از امام جواد(ع) روایت کرده است که فرمود: «من زار عمتی بقم فله الجنه»(۳) هر کس عمهام را در قم زیارت کند بهشت از آن اوست.
یکی از ویژگیهای حضرت معصومه(س) ورود زیارتنامه مأثور از معصوم(ع) است که بعد از حضرت فاطمه زهرا(س) او تنها بانوی بزرگواری است که زیارت مأثور دارد. بانوان برجستهای چون آمنه بنت وهب، فاطمه بنت اسد، خدیجه بنت خویلد، ام البنین، زینب کبری و نرجس خاتون که هیچ شک و تردیدی در مقام بلند و جایگاه رفیع آنها نیست، هیچ کدام زیارت مأثور ندارند و این نشانگر مقام بسیار والای این بانوی بزرگوار اسلام در میان بانوان اهل بیت عصمت(ع) است.
زیارتنامه معروف حضرت معصومه(س) را علامه مجلسی این گونه نقل فرموده است: در برخی از کتب زیارات دیدم که «علی بن ابراهیم» از پدرش «ابراهیم بن هاشم» از «سعد بن سعد احوص» از علی بن موسی الرضا(ع) روایت کرده که فرمود: «یا سعد عندکم لنا قبر»، ای سعد! در نزد شما از ما قبری هست، سعد میگوید عرض کردم: فدایت گردم آیا قبر فاطمه دختر موسی بن جعفر(س) را میفرمایید؟ فرمود: آری! هر کس او را زیارت کند در حالی که عارف به حق او باشد بهشت از آن اوست. پس هر گاه به کنار قبر او آمدی، در نزدیک سر او بایست و ۳۴ مرتبه الله اکبر و ۳۳ مرتبه سبحان الله و ۳۳ مرتبه الحمدالله بگو، سپس بگو: السلام علی آدم صفوة الله ….(۴)
علامه مجلسی علاوه بر بحارالانوار در کتاب ارزشمند «تحفه الزائر» نیز این حدیث شریف را از امام رضا(ع) به همین تعبیر نقل کرده است، اهمیت تحفه الزائر در این است که علامه در مقدمه آن، ملتزم شده است که در این کتاب فقط زیارتهایی را نقل کند که با سند معتبر به دستش رسیده است.
بعد از علامه مجلسی پژوهشگر بزرگ آیتالله سیدحیدر کاظمی در کتاب پر ارج «عمده الزائر» زیارتنامه حضرت معصومه(س) را به شرحی که گذشت آورده است سیدحیدر کاظمی از مراجع برجسته قرن سیزدهم است که آقا بزرگ تهرانی در حق او فرموده: «عالم، فقیه محدث جلیل القدر مرجع الخاص و العام و …»، این بزرگوار نیز چون علامه مجلسی بر معتبر بودن سند آن تصریح کرده و از جهت حدیثشناسی از سند آن با عنوان «حسن» تعبیر کرده است. حدیث حسن در علم حدیث آن است که سندش به معصوم(ع) متصل باشد و همه راویان آن امامی و ممدوح باشند.
راویان و رجال دیگری که از وثاقت بسیار محکمی برخوردار هستند، این حدیث را نقل کردهاند افرادی چون علی بن ابراهیم از پدرش ابراهیم بن هاشم از سعد بن سعد از حضرت علی بن موسی الرضا(ع) این زیارت را روایت کردهاند که هر سه از اصحاب برجسته امامان و مورد عنایت حضرات معصومین هستند،در نتیجه متن زیارت نامه موجود حضرت معصومه(ع) از طرف برادر بزرگوارش حضرت امام رضا(ع) وارده شده است که از معدود امامزادگانی است که از طرف معصوم برای آن زیارتنامهای خاص وارد شده است.
*پینوشتها:
۱. لسان العرب، ابن اثیر، ج ۶، ص ۱۱۰، النهایه، چاپ بیروت، ج ۲، ص ۳۱۸.
۲. صدوق، عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۷۱.
۳. ابن قولویه، کامل الزیارات، چاپ نجف، ص ۳۲۴.
۴. علامه مجلسی، بحارالانوار، چاپ بیروت، ج ۱۰۲، ص ۲۶۶.