ديدار با هر فردي آداب ويژه‌اي دارد هر چه آن فرد، بزرگ‌تر و شريف‌تر باشد، مسلماً براي ديدارش اهميت زيادتري قائليم و آداب بيشتري را رعايت مي‌نماييم . امامان معصوم ما عليهم السلام كه حجت‌هاي الهي بر روي زمين هستند، پس از رسول اكرم صلي الله عليه و آله بزرگترين و والاترين مقام و شخصيت عالم هستي به شمار مي روند . لذا زيارت و ديدار هر يك از ايشان از اهميت بسيار بالايي برخوردار است و آداب مخصوصي دارد كه زائر هوشيار و بيدار دل همواره در رعايت هر چه بيشتر و بهتر آنها مي‌كوشد مانند :
1- با طهارت ( وضو ) بودن ودر صورت امكان غسل زيارت كردن .
2- پوشيدن جامه هاي پاكيزه و نو
3- خوشبو نمودن خود ( درغير زيارت امام حسين عليه السلام)
4- ترك كلام بيهوده و لغو و پرهيز از مخاصمه و مجادله با ديگران .
5- كوتاه برداشتن قدم‌ها و با خضوع و خشوع راه رفتن .
6- گفتن تكبير و تحميد و تسبيح و صلوات و لعن دشمنان .
7- خواندن اذن دخول هنگام ورود به حرم.
يعني هنگام ورود به حريم مقدس و مرقد مطهر ايشان، ابتدا بايستيم و اجازه بگيريم و چنين بخوانيم :
« اللهم إني وقفت علي باب من أبواب بيوت نبيك صواتك عليه و آله و قد منعت الناس أن يدخلوا إلا بإذنه فقلت يا أيها الذين آمنوا لاتدخلوا بيوت النبي إلا أن يؤذن لكم أللهم إني أعتقد حرمه صاحب هذاالمشهد الشريف في غيبته كما أعتقدها في حضرته وأعلم أن رسولك و خلفائك عليهم السلام أحياء عندك يرزقون، يرون مقامي و يسمعون كلامي و يردون سلامي و أنك حجبت عن سمعي كلامهم و فتحت باب فهمي بلذيذ مناجاتهم و إني استاذنك يا رب اولاًو و استاذن رسولك صلي الله عليه و آله ثانياً واستاذن خليفتك الامام المفروض ( المفترض ) علي طاعته ( علي بن موسي الرضا عليه السلام ) و الملائكه الموكلين بهذه البقعه المباركه ثالثاً أدخل يا رسول الله ءأدخل يا حجه الله أدخل يا ملائكه الله المقربين المقيمين في هذا المشهد ؟ فاذن لي يا مولاي في الدخول أفضل ما اذنت لاحد في اوليائك فان لم اكن أهلالذالك فانت أهل لذلك »
« پروردگارا، من بر درگاه محترمي ايستاده‌ام از درهاي سراي پيغمبر تو كه درود تو بر او و بر آل طاهرينش باد، و تو خلق را از ورود در آن سراي بدون اذن منع كردي و فرمودي از اهل ايمان شما در خانه‌هاي پيغمبر بي‌اجازه داخل نشويد .
پروردگاراً من به حرمت صاحب اين خانه و اين مشهد و حرم شريف در غيب و مماتش معتقدم، چنانكه در حضور و حيات او اعتقاد دارم ؛ والبته مي‌دانم كه پيغمبر تو و جانشينانش همه نزد تو زنده‌اند و روزي مي‌خورند و مقام مرا نزد قبر مطهر خود مي‌بينند و سلام مرا شنيده و پاسخ مي‌دهند و اكنون تو بر گوش من پرده افكنده‌اي كه سخن آنان را نشنوم ،اما در لطف خويش به رويم گشودي، تا از راز و نياز به آنها لذت برم.
نخست خدايا، من از تو اذن مي‌طلبم، سپس اجازه مي‌گيرم از رسول تو كه درود خدا بر او و بر آلش باد، و از جانشين پيغمبرت، همان امامي كه اطاعتش بر من واجب است يعني حضرت علي بن موسي الرضا، و همچنین از فرشتگاني كه بر اين بقعه مبارك موكلند و مقيم اين حرم شريفند، رخصت مي طلبم .
اي رسول خدا، آيا وارد شوم ؟ اي حجت خدا آيا داخل گردم ؟ و اي فرشتگان مقرب كه در اين حرم هستيد آيا وارد شوم ؟
پس اينك رخصتم ده اي رسول من، كه به اين حرم وارد شوم، بهترين رخصتي كه به برخي از اوليا و دوستانت دادي، كه اگر من لايق نيستم، تو لايق آني .
آنگاه آستانه‌ي در را ببوسيم و در حين ورود بگوييم :
بسم الله و بالله و في سبيل الله و علي مله رسول الله صلي الله عليه و آله اللهم اغفرلي و ارحمني و تب علي إنك أنت التواب الرحيم .
8- خواندن زيارت مأثوره ،مانند زيارت مخصومه، امين الله ، جامعه كبيره. از جمله زيارت مخصوصه‌ي آن حضرت زيارت زير است كه كوتاه‌ترين آن‌هاست :
« اللهم صل علي علي بن موسي الرضا المرتضي الامام التقي النقي و حجتك علي من فوق الأرض و من تحت الثري، الصديق الشهيد، صلوه كثيره تامه زاكيه متواصله متواتره مترادفه كأفضل ما صليت علي أحد من أوليائك .»
9- پشت به قبله و رو به قبر مطهر زيارت خواندن و پس ازآن به بالاي سر مطهر رفتن و ايستادن ودعا كردن به طوري كه قبر مطهر در رو قرار گيرد .
10- توبه و استغفار پس از زيارت .
11- فرستادن لعن و نفرين زياد بر دشمنان و قاتلان اهل بيت عليهم السلام.
12-خواندن دو ركعت نماز پس از زيارت به قصد رجاء و اهداء ثواب آن به امام عليه السلام.
13- تلاوت قرآن و هديه نمودن ثواب آن به روح مقدس امام عليه السلام.
14- بلند نكردن صدا به هنگام زيارت و رعايت حال ساير زوار .
15- انجام زيارت به نيابت از كساني كه بر گردن ما حق دارند، مانند پدر و مادر و مربيان، و از همه مهمتر به نيات از ولي نعمتان، امام زمان عجل الله تعالي و فرجه الشريف .
مهمترين دعا را در بهترين موقت برگزينيم .
حضور در مكاني شريف، پس از زيارت وليي از اولياي خدا به خصوص اگر در زمان شريفي هم باشد، مانند سحرها ،يا شب‌هاي جمعه از ابتداي شب تا سحر ،يا ماه‌ها و روزهاي مخصوص زيارتي مانند : ماه ذي القعده و روز بيست و سوم و بيست و پنجم آن ماه بر شرافت آن مي افزايد و شرايط را براي استجابت هر گونه دعايي مهياتر مي سازد حال اگر اين دعاها همان دعاهايي باشد كه از زبان خود آن بزرگواران بيان شده، قطعاً در جلب نظر پروردگار مفيدتر و موثرتر است .
