از صفر تا بيست
يك آزمون اساسي با سه پرسش اساسي
اگر عزيزي را گم كرده باشيد، چه ميكنيد؟
آسوده و بيخيال مينشينيد تا كم كم فراموشش كنيد؟
يا براي يافتن او همه تلاش خود را به كار ميبريد.
از اين و آن سراغش را ميگيريد.
شب و روزتان را به جستجوي او ميگذرانيد…
تا آن كه او را بيابيد يا نشاني از او پيدا كنيد؟
كدامیک؟
اگر كسي را دوست داشته باشيد و بدانيد كه او نيز به شما بسيار علاقهمند است، آنقدر كه از بيماري شما بيمار ميشود و از خوشحالي شما خوشحال، چه ميكنيد؟
تنها به زبان اين دوستي را ابراز ميكنيد؟
يا در عمل، محبت خود را به او نشان ميدهيد؟
پيوسته در پي جلب رضايت او هستيد، به مناسبتهاي مختلف براي او هديه ميبريد، لباسي را ميپوشيد كه او دوست دارد، از عطري استفاده ميكنيد كه او ميپسندد و …
كداميك؟
اگر بدانيد، كه براي حل مشكلاتتان ميتوانيد به كسي مراجعه كنيد كه آماده كمك به شما ميباشد و براي ارتباط با او گفتن يك سلام كافي است، چه ميكنيد؟
آيا از كنار اين موضوع بيتفاوت گذر ميكنيد؟ يا تمام تلاش خود را براي استفاده از اين فرصت به كار ميبريد؟
كداميك؟
اكنون ما كه ميگوييم
در انتظار امام زمانمان نشستهايم،
او را به جان دوست داريم،
گره مشكلاتمان به دست او باز ميشود،
چگونهايم و چه ميكنيم؟
هر صبح
با سلام بر او روزمان را شروع كرده و آمدنش را از خدا ميخواهيم؟
براي سلامتيش صدقه ميدهيم؟
و مهمتر آن كه
آنگونه كه او بپسندد زندگي كرده و عمرمان را سپري ميكنيم؟
………
خوب است در اين آزمون
اين سه پرسش ساده را از خود بپرسيم و به خودمان نمره دهيم.
از صفر تا بيست!
امام منتظران(عج): ” ما در رعايت حال شما كوتاهي نميكنيم و ياد شما را از خاطره نبردهايم … “
بيائيد ما نيز ياد او را از خاطر نبريم و براي آمدنش دعا كن