به اعتقاد کارشناسان، والدین در تربیت فرزندان باید روش‌ها و رفتارهایی را به کار بگیرند که بتوانند فرزندانی قوی و با سلامت و قدرت روانی بالا بزرگ کنند. برای داشتن فرزندانی سالم به لحاظ جسمی و روانی راه آسانی پیش روی والدین نیست و برای رسیدن به نتیجه نسبتا مطلوب داشتن مطالعه کافی و ارتباط با متخصصان و مشاوره گرفتن از کارشناسان برای پدرومادرها الزامی است.

در این مقاله به سه خطای رفتاری والدین که موجب ضعف و ناتوانی کودک به لحاظ روحی و روانی می‌شود اشاره کرده که آگاهی از آنها و اصلاح این اشتباهات به سود شما پدر یا مادر عزیز و فرزندتان است. کارشناسان تاکید می‌کنند که اگر می‌خواهید فرزندتان روحیه قوی و مقاومی پیدا کند این سه خطا را انجام ندهید:

1. لوس کردن فرزندان

هیچ پدر و مادری نمی‌خواهد فرزندش ناراحت باشد اما زمانی که مراقبت از کودکان افراطی شود آنها در آینده عذاب خواهند کشید. کودکانی که از ابتدا با سختی‌ها روبرو می‌شوند در آینده نیز راه‌های بیشتری را برای مبارزه با این سختی‌ها امتحان و کشف می‌کنند. زمانیکه به کودک اجازه‌ مبارزه با مشکلاتش داده نمی‌شود،‌ او به توانایی‌هایش بی‌اعتماد می‌شود. در حالی که سختی‌ها بخشی از زندگی و فرصتی برای رشد کودک هستند.

2. گفتن این جمله که او از همه بهتر است!

زمانی که والدین به فرزندشان می‌گویند که او در همه چیز فوق‌العاده است از کوچکترین کارها تا بزرگترین آنها، فرزندان تفاوت میان فوق العاده و معمولی بودن را نمی‌فهمند و برای به دست آوردن موفقیت‌های بیشتر تلاش نمی‌کنند.

3. دور نگه داشتن کودک از واقعیت‌ها

گفتن واقعیت به کودکان سخت است. زندگی سخت است و واقعیت این است که کسی نمی‌تواند به جای دیگری سختی بکشد و نباید این کار را بکند. هنگامی که کودکان به طور مرتب از واقعیت دور نگه داشته می‌شوند و دائما از آنها حمایت شود بدون آنکه در جریان سختی‌های زندگی قرار بگیرند، حس می‌کنند که مشکلات و قوانین برای آن‌ها رخ نمی‌دهد. در عوض آنها به ساخت قوانین مخصوص خود می‌پردازند و از دیگران نیز انتظار دارند که خود را با قوانین آنها هماهنگ کنند و به این ترتیب در کودکی و بزرگسالی و در اجتماع با مشکلات متعددی مواجه خواهند شد.

انوشیروان،خدمتکار مخصوص درباری داشت،که همواره در خدمتش بود،به او سه کاغذ داد،و گفت((هر وقت من خشمگین شدم و خشمم شدید شد این سه نوشته را یکی پس از دیگری به من بده ))

غلام درباری پیشنهاد انوشیروان را پذیرفت،تا روزی،انوشیروان بر سر موضوعی،سخت خشمگین شد.غلام یکی از رقعه ها را به او داد که در آن نوشته شده بود:

“خشم خود را کنترل کن تو خدای مردم نیستی”

سپس دومی را به او داد،که در آن نوشته شده بود:

“به بندگان خدا رحم و مهربانی کن،تا خدا به تو رحم کند”

سپس سومی را به او داد،که در آن نوشته شده بود:

“بندگان خدا را به اجرای حق خدا،سوق بده،که در پرتو چنین کاری به سعادت می رسی”

به این ترتیب لحظه به لحظه،از خشم انوشیروان کاسته شد.*

*داستان دوستان،ج۳

معمولا همه مامان اولی‌ها در بزرگ کردن بچه اول دچار اشتباهاتی می‌شوند، در این مطلب به ۱۰ مورد از رایج‌ترین آن‌ها اشاره می‌شود، پس اشتباهات خود را بپذیرید و آن‌ها را رفع کنید.

اجازه نمی‌دهید فرزندتان گریه کند

به محض اینکه فرزندتان لب و لوچه‌اش را آویزان می‌کند، سراسیمه به سمتش می‌دوید و هزار فکر و خیال به سرتان می‌زند. فکرهایی مانند «آیا گرسنه است؟ آیا آب می‌خواهد؟ سردش شده است؟ دل درد دارد؟ آیا خوابش می‌آید؟ و…»

موفقیت با ذکر اولین اشتباه مامان اولی‌ها می‌نویسد: درست است که نباید اجازه بدهید بچه از فرط گریه کبود شود اما لازم نیست که برای هر گریه یا نق زدنی خودتان را آشفته کنید. با این وسواس‌های فکری به سلامت روحی خود و کودکتان آسیب می‌زنید و خودتان را بیش از حد خسته می‌کنید.

بچه را بغلی بار می‌آورید

بعضی مادر‌ها مدام بچه‌شان را بغل می‌گیرند و لحظه‌ای او را زمین نمی‌گذارند. چنین مادرهایی کودکشان را به شدت به خود وابسته می‌کنند. مادر‌ها باید بدانند که با این رفتارشان، نمی‌توانند فرزندشان را لحظه‌ای تنها بگذارند تا به کار‌هایشان مانند پخت غذا و… برسند.

اجازه نمی‌دهید دیگران مراقب فرزندتان باشند

کمک خواستن از دیگران خجالت ندارد. اینکه خودتان همه کار‌هایتان را یک تنه انجام دهید، افتخار زیادی ندارد چون فرزندتان را از تماس و ارتباط با دیگران دور نگه می‌دارید و ممکن است، منزوی بار بیاید. چنین فرزندانی در آینده نمی‌توانند به راحتی تغییرات و شرایط جدید را تحمل کنند و مردم گریز می‌شوند. از این گذشته، شما هم به استراحت نیاز دارید. وظایف مادری سنگین است پس در حد نیاز از دیگران مانند مادرتان کمک بگیرید.

کودکتان را حتما در تخت می‌خوابانید

نباید بچه را به این کار عادت بدهید. به طور مثال، زمانی که بچه روی زمین خوابیده است و شما می‌خواهید او را به تختش ببرید، ممکن است بچه بیدار شود و خواب از سرش بپرد و نگذارد شما هم بخوابید. بی‌خوابی‌های مکرر به سلامتیتان آسیب جدی می‌زند؛ بنابراین اگر فرزندتان شب‌ها بیدار نمی‌شود، لازم نیست او را به بهانه تعویض پوشک یا شیر دادن بیدار کنید.

برای کودکتان هزاران اسباب بازی می‌خرید

درست است که اسباب بازی‌های کودکان زیبا هستند و شما دوست دارید کودکتان کمبودی نداشته باشد اما آیا نیازی به خرید تعداد زیادی اسباب بازی هست؟ توجه داشته باشید که معمولا بچه‌ها فقط به یک اسباب بازی علاقه نشان می‌دهند و بقیه را‌‌ رها می‌کنند. همچنین به نظر می‌رسد که نباید تلفن همراه‌تان را دست کودکتان بدهید چون امواج موبایل برای سلامتی بچه‌ها خوب نیست.

کتاب‌های مراقبت از کودکان از دستتان نمی‌افتد

در دوره بارداری چندین کتاب مراقبت از کودک مطالعه کرده‌اید تا خودتان را آماده تربیت کودکتان کنید و اکنون هر اتفاقی که می‌افتد، فورا به سراغ کتاب‌‌هایتان می‌روید اما در کتاب برای حل مشکلتان راه حلی پیدا نمی‌کنید. توجه کنید که وسواس بیش از حد در تربیت کودک به سلامت روانی خودتان و کودکتان آسیب می‌زند. هرچند مطالعه کتاب مفید و ضروری به نظر می‌رسد اما بهتر است گاهی به تجربه و احساسات مادریتان اعتماد کنید.

از خواب کودک برای استراحت استفاده نمی‌کنید

بعضی از مادر‌ها تصور می‌کنند برای اینکه مادر خوبی باشند، باید شب و روز بالای سر فرزند خود باشند تا نیازهای او را برطرف کنند و توجه ندارند که خودشان هم به خواب و استراحت نیاز دارند. زمانی که کودک می‌خوابد، بهترین فرصت برای استراحت و انجام کارهای شخصی است. البته بهتر است کودک در معرض دید شما باشد تا به محض بیدار شدن، به سراغش بروید.

می‌خواهید از فرزندتان اینشتین بسازید

از‌‌ همان نوزادی به دنبال کشف استعداد‌ها و توانایی‌های فرزندتان هستید. مدام امتحانش می‌کنید. برایش بازی‌های فکری می‌خرید، کتاب می‌خوانید و با چندین زبان زنده دنیا با اوصحبت می‌کنید. انتظار دارید از ۲ سالگی کلمات را بخواند و او را در چند کلاس ورزشی مختلف ثبت نام می‌کنید. شما نباید ذهن بچه را با میل نابغه پروری افراطی خود خسته کنید؛ زیرا در صورت تلاش شما و نرسیدن به نتیجه امکان دارد سرخورده و ناامید شوید. البته با رعایت تعادل، تلاشتان را برای افزایش خلاقیت او به کار بگیرید.

کودکتان را با بچه‌های دیگر مقایسه می‌کنید

مدام فرزندتان را با بچه‌های دیگران مقایسه می‌کنید تا مطمئن شوید او از بقیه باهوش‌تر است یا کند ذهن‌تر. حتی با مادرهای دیگر در این خصوص صحبت می‌کنید و درباره توانایی‌ها یا ضعف‌های بچه‌های دیگران پرس و جو می‌کنید. همیشه از رفتارهای دیگران الگوبرداری می‌کنید. به هر دری می‌زنید تا مبادا فرزندتان مرتکب اشتباهی شود. لطفا خونسردی خود را حفظ کنید و بدانید که فرزند شما امکانات و استعدادهای خاص خودش را دارد و مقایسه کردن او با دیگران هیچ فایده‌ای ندارد.

همسرتان را فراموش می‌کنید

وقتی نوزادی وارد خانواده‌ای می‌شود، بعضی از خانم‌ها علاوه بر خودشان، همسرشان را هم فراموش می‌کنند و تمام وقت و انرژی خود را صرف نوزاد می‌کنند. بعضی از مادر‌ها به خاطر رسیدگی بهتر به بچه، بی‌خیال گردش و تفریح می‌شوند. البته درست است که ورود نوزاد به زندگی زوج‌های جوان، ریتم زندگی آن‌ها را تغییر می‌دهد اما لازم نیست توجه به همسر و رسیدگی به خود و کارهای شخصیتان را تعطیل کنید. خلاصه کمی هم به فکر خودتان باشید تا خیلی زود خسته نشوید.

1.نسخه ای از قرآن به کسی عطا کن یا اینکه آن را در مسجد قرار ده هر موقع آن را کسی تلاوت کند اجری برای تو نوشته خواهد شد.

2. ویلچری را به بیمارستان اهدا کن هر زمان که بیماری از آن استفاده کند برای تو ثوابی نوشته خواهد شد.

3. در ساخت مسجد مشارکت کند ولو اینکه اندک باشد.

4. در یک جای عمومی آب سرد کن قرار بده

5. درختی را بکار هر زمانی که انسان یا حیوانی در سایه آن بنشیند و یا از ثمر آن بخورنند و حتی پرنده ای در روی آن لانه کند برای تو اجری نوشته میشود.

و کارهایی مشابه ………………..

دعای تعجیل فَرج، دوای دردهای ما است

اشخاصی را می خواهند که تنها برای آن حضرت باشند. کسانی منتظر فرج هستند که برای خدا و در راه خدا منتظر آن حضرت باشند، نه برای برآوردن حاجات شخصی خود!

به طور یقین دعا در امر تعجیل فرج آن حضرت، مؤثّر است، اما نه لقلقه.

تا رابطۀ ما با ولیّ امر: امام زمان (عج) قوی نشود، کار ما درست نخواهد شد. و قوّت رابطۀ ما با ولیّ امر (عج) هم در اصلاح نفس است.

راه خلاص از گرفتاری ها، منحصر است به دعا کردن در خلوات برای فرج ولیّ عصر (عج)؛ نه دعای همیشگی و لقلقۀ زبان… بلکه دعای با خلوص و صدق نیّت و همراه با توبه.