رسول خداوند حضرت محمد صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله فرمودند: پروردگارم مرا به هفت خصلت امر نموده است:

دوست داشتن بينوايان و نزديك شدن به آنها،
ذكر لا حول و لا قوة الا باللّه‏ را بسيار گفتن،
با خويشاوندان رابطه برقرار كردن؛هر چند آنان قطع رابطه كنند،
[و در مسائل مادى]، به پايين‏تر از خود نگاه كنم نه به بالاتر،
در راه خدا سرزنش ملامتگران را به خود نگيرم،
حق را بگويم اگر چه تلخ باشد
و از كسى چيزى نخواهم.

متن حدیث:

اَمَرَنى رَبّى بِسَبعِ خِصالٍ: حُبِّ المَساكينِ وَ الدُّنُوِّ مِنهُم و اَن أكثِرَ مِن «لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‏» وَ اَن اَصِلَ بِرَحِمى و اِن قَطَعَنى و اَن اَنظُرَ الى مَن هُوَ اَسفَلُ مِنّى و لا اَنظُرَ اِلى مَن هُوَ فَوقى و اَن لا يَأخُذَنى فِى اللّه‏ِ لَومَةُ لائِمٍ و اَن اَقولَ الحَقَّ وَ اِن كانَ مُرّا و اَن لا اَساَلَ اَحَدا شَيئا

«الاصول الستة عشر، صفحه ۷۵ »

 امام باقر علیه السّلام فرمود: برای وسعت رزق از خداوند در نماز واجب پس از ذکر سجده این دعا خوانده شود:

«یا خَیرَ المَسؤُولینَ، وَ یا خَیرَ المُعطینَ، اُرزُقنی وَ ارزُق عَیالی مِن فَضلِکَ الواسِع فَانَّک ذُو الفَضل العَظیم؛ ای بهترین سؤال شدگان، ای بهترین بخشندگان، از فضل و فزونی خود روزی من و عیالم را برسان، چه اینکه تو دارای فضل و فزونی بزرگ هستی.»

۱. اصول کافی، ص۵۵۱.

پیامبر گرامی اسلام می فرمایند:

«الا اخبر كـم بمـن تحرم عليه النارغدا؟ قيل بلى يا رسـول الله .فقال : الهيـن القريب اللين السهل ؛

آيا كسـى را كه فرداى قيامت ، آتـش بر او حرام است به شما معرفى نكنـم ؟ گفتند: آرى ، اى پيامبر خدا.
فرمـود: كسى كه متيـن ، خونگرم ، نرمخـو و آسانگير باشد.»

ثواب الاعمال ص ۳۸۱

قال رسول الله صلی الله عليه وآله وسلم: المومن ياكل بشهوة اهله والمنافق ياكل اهله بشهوته. مومن كسی است كه به ميل خانواده خود غذا بخورد ومنافق كسی است كه خانواده او به ميلش غذا بخورد. (بحار الانوار جلد ۵۹ ص ۲۹۱)

امام علی عليه ‏السلام درباره بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله فرمودند:

خداوند او را در زمانى فرستاد كه روزگارى بود پيامبرى برانگيخته نشده بود ، و مردم در خوابى طولانى به سر مى ‏بردند.
و فتنه‏ ها بالا گرفته و كارها پريشان شده بود، و آتش جنگ‏ ها شعله مى‏ كشيد، و دنيا بى فروغ و پر از مكر و فريب گشته، برگ ‏هاى درخت زندگى به زردى گراييده و از به بار نشستن آن قطع اميد شده بود.

متن حدیث:

امام على عليه‏السلام :

أرسَلَهُ عَلى حِينِ فَترَةٍ مِنَ الرُّسُلِ و طُولِ هَجعَةٍ مِنَ الاُمَمِ و اعتِزامٍ مِنَ الفِتَنِ وَانتِشارٍ مِنَ الاُمُورِ و تَلَظٍّ مِنَ الحُرُوبِ و الدُّنيا كاسِفَةُ النُّورِ ، ظاهِرَةُ الغُرورِ عَلى حِينِ اصفِرارٍ مِن وَرَقِها و إياسٍ مِن ثَمَرِها ؛ ‏

«نهج البلاغه، خطبه ۸۹»