خیلی آقای بهجت حرف نمی‌زدند و دائم‌الذكر به نظر می‌آمدند. ایشان گاهی به مناسبتی چیزی می‌گفتند یا به دیگری می‌گفتند، و ما هم باید حواسمان جمع می بود که سریع مطب را بگیریم و استفاده كنیم.

حضرت آیت الله بهجت (اعلی الله مقامه الشریف) از جمله نكاتی كه در زمینه اخلاق مطرح می‌كردند و نسبت به آن عنایت داشتند این بود که می‌فرمودند: در همه کارها، اول از همه، مواظبت كنید آن چه را که یقین دارید، عمل كنید! تا آن‌چه را كه نمی‌دانید خداوند متعال به شما عطا فرماید.

این بیان ایشان برگرفته از روایاتی است كه از رسول اکرم (صلوات الله علیه و آله) و اهل بیت (علیهم السلام) به ما رسیده، که نمونه آن از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) این است که فرمودند: هر کس به آنچه می داند عمل کند، خداوند این ارث را باقی می نهد که آن چه را نمی داند، به او می آموزد.

اهل بیت (علیهم السلام) می فرمایند: شما آنچه را علم داری عمل كن خدای‌ تعالی آن چه را علم نداری به شما خواهد داد. این یك نكته‌ای ظریف است که ما آن چه را که از مسلمات دین‌ است و روشن؛ وقتی به عمل آراستیم، نتیجه این عمل صالح نیل به علم الهی است که بس با ارزش و قیمتی است.

عبدالکریم حائری (رضوان خدا بر او باد) فرمودند: ملا شدن چه مشکل آدم شدن محال است.

این بخاطر این است که ما در فکر آدم شدن نیستیم، دعا کنید آدم شویم و بمیریم، برسیم و بمیریم، کال نمیریم.

دعا کنیم بارمان را به مقصد برسانیم و بمیریم.

گویند مرحوم آیت الله شیخ جعفر شوشتری(رضوان خدا بر او باد) نشسته بودند، الاغی آمد و بارش را خالی کردند و به شیخ نگاهی کرد و گوشهایش را تکان داد. شیخ ابتدا گریه شدیدی کردند سپس فرمودند: گویا این الاغ با زبان حال به من گفت: من بارم را به مقصد رساندم آیا تو هم بارت را به مقصد رسانده ای؟…»

آیت‌الله مجتهدی تهرانی (ره) در بیان برکات استغفار میفرمایند/«خدایا مرا از مستغفرین قرار بدهد»

یعنی اینکه واقعاً استغفار کنم و اگر مال حرامی دارم، آن را حلال کنم، به گناهی که قبلاً کردم فکر نکنم و از آن لذت نبرم، حالا زبانی هم استغفار کنیم، خوب است، بعد از نماز مغرب هم ۷۰ بار استغفار وارد است.

وی به بیان حدیثی در این باره می‌پردازد و می‌گوید: «من اکثر الاستغفار»، کسی که زیاد استغفار کند، ۴ چیز به دست می‌آورد،

«جعل الله له من کل همٍ و غمٍ فرجا» اگر غم و غصه دارد، غم و غصه‌اش بیرون می‌آید، من هم دلم غصه‌دار می‌شود، وقتی شیعیان عراق را می‌کشند، وقتی در فلسطین جنایت مرتکب می‌شوند، روایت هم داریم وقتی یک شیعه در غرب عالم غصه‌دار می‌شود، یک شیعه هم در شرق عالم محزون می‌شود.

این استاد اخلاق تأکید می‌کند: آدم گاهی اوقات بی‌خودی غم و غصه‌اش می‌شود، من گاهی همین‌ طوری غصه‌ام می‌گیرد، تسبیح را برمی‌دارم، استغفار می‌کنم و حالم خوب می‌شود.

*نقش استغفار در دور شدن بلا از انسان

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در ادامه می‌گوید: دوم «من کل خوفٍ امنا» گاهی اخبار ناخوشایند را می‌دهند.
اگر استغفار کنی، هیچ خبری نمی‌شود، یه نفر دشمن داری، تهدید کرده که امشب ترورت می‌کنم، استغفار کنی، او را یکی دیگر ترور می‌کند و راحت می‌شوی، اگر استغفار کرده‌ای از کسی نترس و فقط از خدا بترس.

وی ادامه می‌دهد: سوم «من کل ضیقٍ مخرجا» صاحبخانه‌ تو را جواب کرده؟ سفته‌هایت عقب افتاده؟ گرفتاری؟ اگر استغفار کنی همه اینها درست می‌شود.

*حل مشکل ازدواج با ذکر استغفار!

این عالم برجسته ادامه می‌دهد: اگر در گرفتاری هستید، اگر مشکل ازدواج دارید،

اگر منزل می‌خواهید،‌ استغفار کنید، خدا گره از کارهاتان باز می‌کند، اما باید شرایط استغفار را هم مراعات کرد.

وی ادامه می‌دهد: و چهارم اینکه «و رزقه من حیث لا یحتسب» از جایی که گمان نداری استغفار کنی، می‌آید، همسفر خوب پیدا می‌کنی، یه زن خوب گیرت می‌آید، برای نماز شب اگر استغفار کردی یک زن نماز شب‌خون گیرت می‌آید و اگر استغفار نکنی یک زن بی‌نماز گیرت می‌آید.

آیت‌الله مجتهدی در ادامه می‌گوید: رزق همه‌اش پول نیست، در احادیث که آمده اگر این کار را بکنی رزقت زیاد می‌شود، رزق معنوی رزق است، رفیق خوب رزق است، همسفر خوب هم رزق است، هر وقت می‌خواهید مسافرت بروید، چند بار استغفار کنید تا یک همسفر خوب داشته باشید.

چه کار کنیم که دروغ نگوییم؟
دروغگو گمان مي كند با راستگويي , شخصيت خود را از دست مي دهد يا با دروغ گفتن شخصيت تازه و بهتري به دست مي آورد.

دروغ گویی يك بيماري رواني است كه دلايل فراواني مي تواند داشته باشد كه مهم ترين آنها از روبه رو شدن با واقعيات يا مكافات عمل يا سرزنش مردم و است بدين معنا كه دروغگو گمان مي كند با راستگويي , شخصيت خود را از دست مي دهد يا با دروغ گفتن شخصيت تازه و بهتري به دست مي آورد.

عده اي نیز به واسطهء به دروغ گفتن مبادرت مي كنند. گروهي ديگر به واسطهء چيرگي قوهء تخيل بر تعقل شان ,از گفتن دروغ مي برند. بدين ترتيب , اولين راه ترك اين عادت , شناسايي علل و عوامل ابتلابه آن است پس از آن انسان بايد با توجه به حرمت گناهي كه انجام مي دهد و شدت و حدّت عذابي كه در آخرت دارد و ضرر و زيان هاي فراواني كه در اثر كشف دروغ عايدش مي گردد, از گفتن دروغ اجتناب كند. با اين حال سه مرحلهء مهم را در ترك اين عادت بايد سپري نمود:

1ـ آگاه بودن از لحظه لحظه زندگي و آن چه روي داده است , به جهت دوري از غفلت و غلبهء احساسات بر افكار.

2ـ اختيار نمودن سكوت , مگر در حال ضرورت , و عادت به آن.

3ـ تفكر قبل از سخن گفتن و انتصاب بهترين و كوتاه ترين راه براي انتقال مفهوم و معنا مسلّماً اين سه راه در ترك ساير گناهان زبان مانند ناسزا, تهمت , غيبت , تمسخر, ياوه گويي و… مؤثر و مفيد خواهد بود.

منبع:پایگاه اطلاع رسانی استاد شیخ حسین انصاریان

بنا بر گفته امام خميني‌(ره) «انسان بايد در همه موارد، از حيله‌هاي نفساني ايمن نباشد و با کمال دقت و احتياط مشي (رفتار) کند و درصدد عذرتراشي نباشد که يکي از موارد استثناء را بدست آورده و به عيب‎جويي و بذله‌گويي سرگرم شود. حيله‌هاي نفساني بسيار دقيق است، ممکن است انسان را از راه شرع گول زند و در هلاکت بيفکند. ولي انسان بايد در نظر داشته باشد که آيا غيبت او به خاطر خداوند است يا انگيزه او سيراب کردن نفس خويش و خنکي دلِ خويش است»

در مواردي، غيبت کردن جايز است که به بعضي از آنها اشاره مي‌کنيم:‌

۱- در مقام مشورت در کارهاي مهم، يعني اگر شخصي درباره‌ي ديگري مشورت خواست، ما مي‌توانيم عيب‌هاي آن فرد را به مشورت کننده بگوييم.
۲- براي رد سخن و عقيده‌ي باطل اشخاصي که داراي چنين اعتقاداتي هستند، نقل سخت و عيب سخن آنها جايز است، تا مبادا مردم دنباله رو آنها شوند.
۳- براي گواهي دادن نزد قاضي، بايد حقيقت را گفت گرچه غيبت باشد.
۴- براي اظهار مظلوميت، بيان کردن ظلم ظالم مانعي ندارد.
۵- کسي که بدون حيا و آشکارا گناه مي‌کند، غيبت ندارد.
۶- براي رد ادعاي پوچ، غيبت مانعي ندارد. کسي که مي‌گويد: من مجتهدم، دکترم، سيدم، و ما مي‌دانيم که او اهل اين صفات نيست، جايز است به مردم آگاهي دهيم تا فريب نخورند.